Tradycyjna medycyna chińska jest syntezą starożytnej chińskiej teoretycznej i praktycznej wiedzy i umiejętności. Te umiejętności specjalistów medycyny chińskiej są używane w walce z różnymi chorobami i chorobą.
Treść
Historia medycyny chińskiej
Medycyna chińska lub chińska medycyna tradycyjna to synteza starożytnej chińskiej wiedzy teoretycznej i praktycznej i zdolności do walki z różnych dolegliwości. Tradycyjna chińska medycyna prawa pierwsza w Chinach Krajowa dziedzictwo kulturowe.
Liczne badania wykazały, że w starożytności, pojawiając się i rozwijają się pod wpływem materiałów naturalnych i dialektycznych, medycyna chińska stała się prostą i jasną manifestacją. Przez długi okres czasu praktyka leczenia stopniowo rozwija się i zamieniła się w osobliwy, specyficzny system medyczny wiedzy teoretycznej.
W badaniach naukowych starożytnych chińskich filozofów opartych na prostym systematycznym podejściu w wiedzy w dziedzinie biologii, astrologii i teorii informacji, ogromnej liczby nowoczesnych medycznych i biologicznych teorii naukowych.
Filozofia chińskiego medycyny tradycyjnej jest materialistyczna, ponieważ pochodzi z uznania materii jedyną podstawą świata, biorąc pod uwagę świadomość jako własność wysoce zorganizowanej, społecznej formy ruchu materii, funkcji mózgu, odbicia obiektywnego świata. Filozofia medycyny chińskiej rozpoznaje powszechną zależność obiektów i zjawisk świata, ruch i rozwój świata w wyniku wewnętrznych sprzeczności działających w nim.
Wśród starożytnych cywilizacji Chiny są uważane za kołyskę tradycyjnej wiedzy w medycynie. Początki medycyny chińskiej pochodzą w głębokiej starożytności, podczas gdy urodziły się tylko systemy naukowe. Dzięki długiej ścieżce rozwoju medycyny chińskiej, każda ze starożytnych chińskich dynastii przyczyniła się do rozwoju medycyny tradycyjnej. Okresy w historii starożytnej medycyny chińskiej odnotowują się pojawieniem się słynnych lekarzy, pojawienie się nowych szkół i przepływów, a także wiele znanych dzieł i traktatów zostało stworzonych, a do tego dnia.
Era zarządu dynastii, Shan, Zhou (21 in. do N.Ns. - 256 g BC. Ns.) oznaczony przez pojawienie się pierwszych nalewek leczniczych lub jak nazywano je «Wino lecznicze», Również w tym czasie pojawiły się terapeutyczne ziołowe decoctions (lub «Wywar»). Epoka zarządu «Zachodni Zhou» (11 V do n.E - pierwszy. Paul 771g BC.Ns.) należy do stworzenia jednego z pierwszych kolekcji wierszy «Shi-jin», który jest jednym z wczesnych dokumentów historycznych zawierających rekordy roślin leczniczych.
Główne przepisy medycyny chińskiej
Historyczny pomnik tradycyjnej medycyny chińskiej jest «Traktat żółtego cesarza o wewnętrznym» lub «Juan-di Neu-Jing». Traktariusz miał ogromny wpływ na dalszy rozwój tradycyjnej medycyny chińskiej. Traktat jest napisany w postaci dialogów między żółtym cesarzem a jego sądem Sage Qi-Bo. Traktat składa się z dwóch części « Su-visov» ( lub « Pytania o najprostsze») oraz « Lin-shu» ( lub «Oś ducha»).
Wartość Canon jest nie tylko w prezentacji wiedzy medycznej i metod diagnozowania, leczenia i zapobiegania chorobom, ale także w fakcie, że zawiera informacje i inne starożytne nauki chińskie. Traktat ten był podstawą teorii tradycyjnej medycyny chińskiej, która obejmuje praktyki akupunktury i jamy, systemy ćwiczeń oddechowych Qigong i masaż punktów.
Obecnie wszystko jest bardziej powszechne i pisze o fenomenu tradycyjnej medycyny chińskiej. Charakterystyczną cechą wschodniej filozofii jest obecność unikalnego systemu poglądów na temat relacji osoby z otaczającym wszechświatem, gdzie osoba jest mikrokosmosem, który jest trwały z uniwersalnymi makrokosmosami.
W przeciwieństwie do lekarzy zachodniej szkoły, chińscy lekarze tradycyjnej medycyny wschodniej wierzą, że ich zadaniem jest: wzmocnienie zdrowia zdrowia, zwiększenie rezerw zdrowia choroby i leczenia pacjentów. Może więc coraz więcej osób jest zainteresowanych filozofią wschodnią i różnymi praktykami zdrowotnymi.
