Diagnozę wrodzonej niedoboru odporności na zaburzeniach T-System immunitetu opiera się na wykorzystaniu testów pierwszego i drugiego poziomu. Specjalna rola do stosowania do stosowania próbek skóry z szeregiem antygenów mikrobiologicznych.
Treść
Testy do oceny aktywności T-System odporności
Głównym końcowym produktem T-Limfocytów są cytokiny, ale systemy ich definicji są nadal obniżane przez praktyczne laboratoria. Jednak ocena aktywności funkcjonalnej T-System immunitetu stanowi zadanie wyjątkowego znaczenia, ponieważ może być obniżona, czasami nawet zasadniczo, przy normalnej liczbie komórek T.
Testy pierwszego poziomu oszacowania systemu T-System immunitetu obejmują definicję:
- Łączna liczba limfocytów
- Procent i bezwzględna liczba dojrzałych limfocytów T
Do poziomu 2 testów do oszacowania systemu T-System immunitetu obejmuje definicję:
- Produkty cytokinowe (interleukina, interferon, czynnik martwicy guza itp.)
- Odpowiedź proliferacyjna na konkretne antygeny, najczęściej na błonie i anatoksyn tetanu
- Reakcja alergiczna z testami skórnymi z szeregiem antygenów mikrobiologicznych
Bez wątpienia definicja limfocytów produktów cytokinowych i makrofagów powinny stać się główną metodą metodologiczną w immunodiagnozie chorób związanych z osłabionym układem odpornościowym. Identyfikacja cytokin w niektórych przypadkach pozwoli dokładniej określić diagnozę choroby i mechanizmu zaburzeń odpornościowych.
Zastosowanie próbek skóry
Specjalne jest pytanie o stosowanie prób skórnych w diagnozowaniu niedoboru immunodech komórek T. Dzisiaj są one używane jako testy poziomów 1, aby ocenić T-system odporności. Wynika to z dwóch okoliczności. Po pierwsze, próbki skóry są najprostsze i jednocześnie testy informacyjne, które umożliwiają oszacowanie aktywności funkcjonalnej Limfocytów. Pozytywne testy skórne z niektórymi antygenami mikrobiologicznymi o wysokim stopniu prawdopodobieństwa umożliwiają wyeliminowanie obecności u pacjenta immunodeficience komórek T. Po drugie, do próbek skóry, które obejmują główne antygeny do określania odporności komórek T. Pozwala to na poważnie kontrolowane warunki, aby oszacować aktywność funkcjonalną systemu T-System immunitetu.
Obecnie istnieją problemy związane z definicją odporności na komórkę. Faktem jest, że wady komórkowe i stan immunitetu komórkowego używane do ustalenia, jak mówią. Jednak życie i szybki rozwój nauki wykazały, że ta technika jest niewielka informacyjna, aby dokonać konkluzji na podstawie wyników uzyskanych za pomocą jego pomocy, ponieważ nie odpowiadają rzeczywistości. Obecnie podobne badania przeprowadza się stosując przeciwciała monoklonalne. Ta technika umożliwia nie tylko scharakteryzowanie każdej komórki układu odpornościowego, ale dokładniej określić dowolną z ich wady. Obecnie metoda przeciwciał monoklonalnych rozwija się coraz więcej, ponieważ receptory są wykryte, funkcjonalnie charakteryzujące komórki. Jednak, aby ocenić ich reakcję na oko, tak często, że zrobiliśmy, niezgodne z całego prawa. W tym celu stosuje się metodę cytometrii przepływowej, co pozwala obiektywnie ocenić każdą klatkę z receptorem. Niestety, ta technika jest stosowana tylko w dużych centrach, koszt samego aparatu jest szczególnie duży, ale jest najbardziej dokładny i informacyjny w diagnostyce niedoboru odporności.
