Jaki rodzaj specjalizacji lekarz może umieścić lub wyjaśnić diagnozę «Hemanżoma»? Jakie sposoby diagnozy i leczenia tej dolegliwości ma nowoczesną medycynę? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w tym artykule.
Treść
Gemanomoma (od greckiego. Haima - krew i angeon - statek) - łagodny guz, rozwijający się z ściany naczyniowej, jest dość powszechne. Różne rodzaje hemańby stanowią 25% wszystkich łagodnych guzów i 45% wszystkich guzów miękkich.
Pomimo możliwości samokręgi i zatrzymywać wzrost krwiaka, a następnie zniknięcie, jego dalszy prąd pozostaje nieprzewidywalny.
Diagnozę hemańby przeprowadza się przez lekarz chirurga przy użyciu następujących technik:
- kontrola;
- Diagnostyka laboratoryjna;
- Badanie ultradźwiękowe (określenie głębokości proliferacji guza i obliczenia objętości edukacji; cechy lokalizacji, struktura guza, pomiar natężenia przepływu krwi w naczyniach);
- Angiografia (obowiązkowa podczas badania pacjentów z rozległymi i głębokim hemaniomami).
Lekarz hemangioma
Metoda chirurgiczna jest wiodącym. Jest to szczególnie stosowane w lokalizacji guza na skórze i w tkance podskórnej, a także w mięśniach i organach wewnętrznych (wątroby, jelit). Wykorzystuje się następujące operacje: Wycięcie guza, częściowo usuwające go i kołysanie z oprogramowaniem sprzętowym naczyniach.
Najłatwiejszy i najbardziej radykalny sposób - wycięcie guza. Aby uniknąć nawrotu, należy go przeprowadzić w zdrowych tkankach. Ponadto wycięcie z pozostawieniem części guza naczyniowego może pociągać za sobą silne krwawienie. Ten ostatni nawet w niewielkiej ilości jest najbardziej niebezpieczny w dzieciństwie. Częściowe wycięcie guza stosuje się w przypadkach, gdzie jest niemożliwe do jednorazowego usuwania radykalnego. Pozostałe części guza można usunąć podczas powtarzających się interwencji, a także przy użyciu krioterapii. Wady skóry utworzone po wycięciu hemańby są zamknięte ze zmianą wolnej klapy skóry lub zastosowanie innych rodzajów tworzyw sztucznych skóry.
Slipowanie z oprogramowaniem sprzętowym tkanki naczyniowej przez skórę jest bardzo starą metodą stosowaną do zmniejszenia przepływu krwi do guza i obliteracji ubytków naczyń. Ta technika jest stosowana z dużymi hemangiomom przepustowości, daje daje dany efekt medyczny i kosmetyczny, a teraz prawie całkowicie odmówił. Odpowiednio wykonane usuwanie guza prowadzi do pełnego odzyskiwania. Pojawienie się nawrotów wskazuje niekompletne usuwanie elementów nowotworowych, a nie na złośliwym.
Kryjoterapia - leczenie śniegiem dwutlenku węgla - stosuje się z małym rozmiarem naczyn krwi, aby usunąć sekcje nowotworu pozostałe po operacji i podczas jego nawrotów. Ta technika opiera się na rozwoju aseptycznego zapalenia, a następnie tkankę tkanki naczyń. Krioterapia trzyma lekarza.
Technika. Od cylindra z dwutlenkiem węgla temperatura masa śniegu jest zyskana w skórzanej torbie - 78-80°Z. Kawałek śniegu zawinięty w gazę mocno przycisnął do powierzchni guza w 15-30. Powtarzające się aplikacje mogą być wykonane w ciągu 12-4 dni po ofierze zjawisk zapalnych, tylko do 5 razy.
70 są stosowane jako substancja skleczenia° alkohol etylowy, który jest wstrzykiwany pod nowotorem i obwodem. Powtarzające się zastrzyki 0,5-5 ml po 7 -10 dni mogą powodować zobowiązanie naczyń. Roztwór skleszujący nie może być podawany śródszwojenie, aby uniknąć martwicy skóry. Zastrzyki są dość bolesne, leczenie zajmuje dużo czasu, ma chirurga.
W hemangiomach małych rozmiarów lekarz stosuje elektrocoagulację. Metoda opiera się na niszczeniu tkanki podczas przechodzenia prądu wysokiej częstotliwości, jest dość proste, ale bolesne, a zatem wymaga znieczulenia miejscowego, zwłaszcza u dzieci. Procedura może być powtarzana po 7 - 10 dni.
Terapia radioterapia jako niezależna metoda jest pokazana na hemangiomom jaskrawym, jaskrawym i kapilarnym, gdy jest zlokalizowana głównie na twarzy, gdzie wszystkie inne metody prowadzą do słabych wyników kosmetycznych. Wykorzystywane są promieniowanie rentgenowskie i promieniowanie radioaktywne preparatów kobaltu i cezji. Do leczenia hemaniakiem kapilarnym należy stosować aplikacje z radioaktywnym fosforu i strontem. U dzieci rzadko stosuje się terapia promieniowania.
Technika jest zastosowanie napromieniowania zewnętrznego przez aplikacje preparatów radioaktywnych lub rentgenownika bliskiego ostrości. Pole ekspozycji jest ściśle ograniczone do rozmiarów guza. Leczenie prowadzi się przez frakcyjnie jeden kurs. Całkowita dawka promieniowania u dorosłych 3500-4000 jest szczęśliwa, u dzieci 2000-2500 RAD. Czas trwania napromieniowania 5-6 godzin dziennie (u małych dzieci 3-4 h). Dawka dzienna 300-400 RAD. Przy stosowaniu terapii rentgenowskiej, cieszy się jednorazowa dawka 250-500. Odstępy między sesjami terapią rentgenowską wynoszą 1-2 miesiące. Łączna dawka u dorosłych 2500-3000 RAD, dzieci mają 1500-2000.
Najlepsze wyniki leczenia hemańba osiąga się przez wycięcie guza we wczesnym dzieciństwie z małymi rozmiarami.
