Jakie ankiety są niezbędne do potwierdzenia stwardnienia? Przeczytaj w tym artykule.
Treść
Diagnostyka stwardnienia rozsianego
Diagnozę stwardnienia rozsianego opiera się przede wszystkim na dostępności typowych objawów, które są cechami tej choroby, a także na wynikach wizualizacji mózgu.
Analiza, która pozwoliłaby natychmiast określić obecność lub brak stwardnienia rozsianego, dopóki nie ma. Żaden z istniejących testów, które pomagają lekarzom podczas wykonywania diagnozy, samo w sobie nie jest w 100% przekonujące.
Neuropatolog będzie ustanowi ostateczną diagnozę, wyeliminując inne możliwe przyczyny:
Zadawanie pytań związanych z historią choroby, lekarz określi, czy zauważyłeś jakieś zaburzenia neurologiczne, które mogą być tak nieznaczne, że nie zrobiłeś ich poważnie.
Prowadzenie dokładnego badania neurologicznego, lekarz zwróci uwagę na obecność znaków i objawów zmian neurologicznych.
Zbieranie dodatkowych danych, lekarz szuka wzmacniania faktów do wyjaśnienia diagnozy. Dane te są uzyskiwane z różnych źródeł, takich jak strzały MRI (Obrazowanie magnetycznego rezonansu), testy laboratoryjne (zespoły oligoklonalne), testy do oceny aktywności elektrycznej mózgu (spowodowane potencjałami) i wreszcie badania płynu kręgowego (nakłucie lędźwiowe).
Badanie neurologiczne ze stwardnieniem rozsianym
Poprzez badanie neurologiczne jest sprawdzane, jeśli chodzi o układ nerwowy człowieka. Zwykłe badania neurologiczne są zwykle wykonywane przez neurologa. Neuropatholog sprawdzi obecność wszelkich zmian w percepcji wizualnej i słuchowej, a także zmiany wrażliwości i naruszenia mowy.
Ponadto może również sprawdzić refleksów łokci, nadgarstek, kolan, kostek i podeszwy zatrzymania, aby znaleźć oznaki innego możliwego naruszenia
Monitorowanie i chodzenie (t.MI. W przypadku takich parametrów, takich jak ruchy stóp, postawa, czołgać się z rękami z pozycją lub chodzeniem, obecność słabości lub spastyczności mięśni) może ujawnić ataksję lub utratę wrażliwości odzwierciedlającą uszkodzenia nerwów w grzbietowym lub mózgu.
Lekarz może również sprawdzić obecność zmian wpływających na uszy (przesłuchanie), twarz (utrata czułości), gardła (nacięcie), a także.
Nerw wzrokowy, prowadzący z mózgu do oczu, jest często zdumiony stwardnieniem rozsianym. Badania nerwów widzów obejmują badania wizualne, wizualne potencjały, a także dokładne badanie samego oka.
Wizja jest sprawdzana za pomocą tabel oftalmologicznych, a nerw wzrokowy jest badany za pomocą oftalmoskopu. Wszystkie te kontrole są proste i bezbolesne.
Ujawniły patologie, takie jak drganie oczu (Nystagm), może odzwierciedlać aktywność stwardnienia rozsianego lub wykryć istnienie innych naruszeń wynikających z pola ucha wewnętrznego.
Wraz z badaniem neurologicznym, dodatkowe procedury diagnostyczne są przeprowadzane w kolejności standardowej, takich jak uzyskiwanie zdjęć Tomografia rezonansu magnetycznego. Pomimo faktu, że jest to jedyne badanie, w których można zobaczyć ogniska stwardnienia rozsianego nie można uznać za finał. Skaner może nie pokazać wszystkich ognisk, zwłaszcza we wczesnych etapach stwardnienia rozsianego, a ponadto niektóre inne choroby wykryte przez metodę Tomografia rezonansu magnetycznego, Może powodować identyczne zmiany w układzie nerwowym.
Obrazowanie magnetycznego rezonansu
Tomografia rezonansu magnetycznego (MRI) pozwala jasno określić rozmiar, ilość i dystrybucję ognisk lub płytek w mózgu oraz w niektórych przypadkach w rdzeniu kręgowym.
Obrazowanie magnetycznego rezonansu jest bardzo przydatnym narzędziem ze względu na jego zdolność do wykazania zmian aktywności stwardnienia rozsianego w czasie.
Wykrywanie ognisk na wczesnym etapie procesu zapalnego można poprawić, wprowadzając środek kontrastowy do żyły w obszarze depresji pachowej lub przedramienia.
Migawki Tomografia rezonansu magnetycznego Pozwól, aby wizualizować stwardnienie związane z ogniskiem. Wraz z faktami wzmacniającymi uzyskane podczas badania historii choroby i badanie neurologiczne, ogniska, które są wykrywane przez Tomografia rezonansu magnetycznego , są niezwykle znaczącym wskaźnikiem stwardnienia rozsianego.
Obrazowanie magnetycznego rezonansu jest bardzo wrażliwą techniką używaną do określenia ognisk w mózgu. Proces uzyskania zdjęcia MTomografia antyrosonansowaoraz może być dość nudny dla osoby, która tworzy tomogram, ponieważ będzie musiał spędzić trochę czasu. Uzyskanie konwencjonalnego obrazu może potrwać 10-20 minut. Cały ten czas pacjent będzie musiał leżeć absolutnie nieruchomości na stole, który porusza się wewnątrz szerokiej rury. Ta procedura może być dość głośna i powodują poczucie nieśmiałego.
W wielu ośrodkach medycznych pacjent będzie mógł skorzystać z uszu lub słuchania muzyki podczas procedury.
Ponadto pacjent dostarczy przycisk połączenia alarmowego, aby komunikować się z radiologiem w rurze tomograficznej.
Promieniowanie rentgenowskie Tomografia rezonansu magnetycznego Skanowanie nie jest używane, więc ta ankieta może być powtarzana tak często, jak będzie. W przypadku dodatkowych pytań należy kierować do lekarza.
Spowodowane potencjałem mózgowym
Ze stwardnieniem rozsianym sygnały na różne nerwy spowalniają w wyniku uszkodzenia włókien nerwowych skorup mielinowych, izolacyjnych i ochronnych tych włókien. Na takich witrynach «Złoty» Nerves Transmisja impulsów jest znacznie opóźniona.
Podczas pomiaru wywołanych potencjałami konieczne jest dokładnie naprawienie czasu, w którym niektórzy drażniący sięga mózg. Opóźnienia są wykrywane przez porównanie wyników badania z czasem, co zwykle przyjmuje przeniesienie impulsów u osób, które nie cierpią na stwardnienie rozsiane.
Podczas pomiaru aktywności elektrycznej mózgu neuropatolodzy mogą wykryć ogniska, które nie powodują pojawienia się objawów klinicznych. Techniki nieinwazyjne, takie jak spowodowane potencjałami odzwierciedlającą reakcję elektryczną mózgu na wiele bodźców, są nadal wartością, zwłaszcza z wątpliwościami o diagnozie.
Potencjał przycięty może pomóc neuropatologom wykryć zaburzenia przewodności nerwowej i tak zwanej «cichy» Ognisku w centralnym układzie nerwowym jest już wtedy, gdy nie ma deficytu neurologicznego nie jest jeszcze przestrzegany.
Wywołały potencjały stosowane nie tylko do diagnozy stwardnienia rozsianego, są one również ważnymi wskaźnikami przebiegu tej choroby.
Podsumowanie spowodowało potencjały
Wizualne potencjały spowodowane są najczęściej analizowane w ramach diagnozy stwardnienia rozsianego. Czas mierzy się, wymagany wizualny nerw do przekazywania informacji wizualnych do tej sekcji mózgu, który przede wszystkim jest odpowiedzialny za przetwarzanie takich informacji.
Głowa pacjenta umieszcza elektrody, które naprawiają aktywność elektryczną (fale mózgowe) w mózgu. Aby zmierzyć impulsy przechodzące przez wizualny nerw między oczami a mózgiem, pacjent zostanie poproszony o skoncentrowanie uwagi na ekranie przypominającym szachownicę, z małym kwadratem w środku.
Uszkodzenie nerwu optycznego może określić wskaźniki patologiczne. W związku z tym identyfikacja takiego odchylenia u osoby z klinicznie normalną wizją może pomóc potwierdzić diagnozę stwardnienia rozsianego,.
Badania laboratoryjne
Przebijanie kręgosłupa / Punch Lumbar
Diagnozowany stwardnienie scrm nie jest łatwe, dlatego mogą być przydatne dodatkowe dane uzyskane w badaniach laboratoryjnych. Jednym z testów jest ogrodzenie płynu mózgowo-rdzeniowego (SMG) z porcji kręgosłupa zawierającej ciecz. Płyn wyekstrahowany za pomocą igły, gdy pacjent jest w pozycji leżącej. W tej procedurze konieczne może być pozostawienie w szpitalu przez kilka godzin.
Przecina kręgosłupa ma zastosowanie do potwierdzenia lub wyeliminowania diagnozy stwardnienia rozsianego. W przypadku płynu kręgowego (SMG) można przeprowadzić szereg analiz, co może zidentyfikować dostępność aktywności stwardnienia rozsianego.
Większość osób z stwardnieniem zamontowanym (90%) ma pozytywny wynik analizy SMI na obecność stwardnienia rozsianego.
Ogólnie, ani wyników mTomografia rezonansu zwierząt, ani spowodowane przez potencjałami, ani same punkty kręgosłupa nie zdiagnozować stwardnienia, t.MI. Niezawodna diagnoza stwardnienia nie może być oparta wyłącznie na tych badaniach. Badania te są przede wszystkim spółką zależną, aby ustanowić ostateczną diagnozę, pomagając potwierdzić lub wyeliminować podejrzaną diagnozę, więc każda z tych analiz musi być starannie interpretowana przez doświadczonego specjalistę.
Diagnoza na wcześniejszych etapach choroby
Opracowano różne techniki, że lekarze są kierowane w ich diagnozie. Aby ustanowić niezawodną diagnozę stwardnienia rozsianego, należy wykonać pewne kryteria diagnostyczne.
Dziś nowoczesne metody Tomografia rezonansu magnetycznego Te nowe kryteria pozwalają lekarzom lepiej różnić stwardnienie rozsiane z innych chorób, w których mogą występować podobne objawy.
Dzięki tym zaawansowanym technikom diagnostycznym uczęszczania do lekarzy ma dziś znacznie wyższą szansę na rozpoczęcie skutecznego leczenia stwardnienia rozsianego we wczesnych etapach choroby. Wczesna terapia zmniejszy lub opuści ryzyko nieodwracalnego uszkodzenia włókien nerwowych w przyszłości.
