Wykryj wirus jest możliwy ze specjalnymi testami. Proces testowania polega na identyfikacji przeciwciał produkowanych przez organizm w odpowiedzi na penetrację wirusa.
Treść
Pierwszy test - Imuno-Immensional Analysis (ELISA)
Jest to najczęstsza metoda diagnostyczna. Trzy miesiące po trafieniu wirusa w krwiobiegu, liczba przeciwciał może gromadzić się w organizmie człowieka, co może określić analizę immunoferem. Około 1% przypadków daje fałszywe pozytywne lub fałszywe wyniki negatywne.
Fałszywy wynik negatywny można uzyskać, jeśli przeciwciała do wirusa nie miały czasu, aby ćwiczyć albo na końcowym etapie AIDS, gdy wirus we krwi jest tak wielu, że komórki CD-4 i przeciwciała są prawie nieobecne. Jeśli chcesz upewnić się, że twój negatywny wynik jest w rzeczywistości fałszywy-negatywny, ma sens do ponownego odwołania ELISA za 3 miesiące.
Fałszywy wynik pozytywny wykrywa się głównie przez badania pacjentów z przewlekłym zakaźnym, autoimmunologicznym, onkologicznym i innym chorobom, a także w przypadku ciąży. Dlatego każdy pozytywny wynik musi być sprawdzany na bardziej wrażliwym badaniu - Immunoblot. Pozytywny wynik immunoblot po pozytywnej ELISA jest niezawodny o 99,9% - jest to maksymalna dokładność dla każdego testu medycznego.
2nd test - Immunoblot (IB)
Ten test określa obecność konkretnych przeciwciał do HIV. Wynik może być dodatni, negatywny i wątpliwy (lub niepewny).
Nieokreślony wynik może oznaczać, że HIV jest obecny w obrębie ludzkiej, ale cały zakres przeciwciał został opracowany przez organizm. Z reguły, po 1-3-6 miesiącach od momentu uzyskania wątpliwego wyniku w surowicy, jedna po kolejnym wszystkim przeciwciała i HIV pojawiają się. W tym przypadku wątpliwy wynik jest dowodem początkowego etapu zakażenia HIV. Nieokreślony wynik immunoblot może również oznaczać, że osoba nie jest zainfekowana HIV, ale jego ciało ma przeciwciała podobne do przeciwciał HIV. Wynik ten jest u pacjentów z gruźlicą, rakiem, odbiorcami otrzymujących wiele hemotransfus (transfuzje krwi), u kobiet w ciąży. Wraz z nieokreślonym wynikiem IB pacjent jest pod nadzorem lekarza zakaźnego i powtarza analizę po 1, 3 i 6 miesiącach.
3. test - reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR)
Służy do definiowania wirusa RNA i DNA. Jest to bardzo skuteczna i wrażliwa reakcja, która pozwala uzyskać wynik, badanie DNA tylko jednej komórki przez pomnożenie (lub wzmocnienie) określonych sekwencji DNA. PCR jest używany do:
- określenie obecności lub braku HIV w okresie «okno» i z niejasnym wynikiem Immunoblot;
- Określić, który wirus jest obecny w organizmie - HIV-1 lub HIV-2; - aby określić i kontrolować obciążenie wirusowe;
- Aby określić status HIV noworodków urodzonych z matek zakażonych na HIV;
- W usługach transfuzji krwi.
Wrażliwość tego testu jest bardzo wysoka: wykrywa sam wirusa, a po krótkim czasie (średnio około 10 dni) od rzekomej infekcji. Jednak ta sama wysoka czułość pozwala na reagowanie na wiele innych infekcji, co prowadzi do częstych fałszywych wyników pozytywnych. Dlatego, zgodnie z wynikami tego testu, ostateczna diagnoza nigdy nie jest wykonana.
PCR wymaga złożonych sprzętu laboratoryjnego i wysoko wykwalifikowanych specjalistów. Metoda jest bardzo droga, a zatem w badaniach masowych na HIV, który zgodnie z prawem, odbywa się dla ludności za darmo, nie można zastosować.
4. Test - tzw. Test Ekspresowy
Jest stosowany w sytuacjach awaryjnych (na przykład podczas operacji na świadectwo życia lub w porodzie). Test wykonawczy nie wymaga złożonych sprzętu i wysokich kwalifikacji personelu, ale jego wynik musi być następnie potwierdzony standardowymi testami HIV.
Zgłoś w społeczności
