Zwykle narodziny dziecka jest szczęśliwym wydarzeniem. Po tak wielu miesiącach radosnych oczekiwań, na świecie pojawia się nowy członek rodziny, a wszyscy jesteśmy bardzo szczęśliwi.Ale czasami szczęście jest niekompletne, ponieważ dziecko nie pasuje do naszych oczekiwań.
Treść
Uczucie powstałe po nauczeniu tych wiadomości
Zwykle narodziny dziecka jest szczęśliwym wydarzeniem. Mamy prawie każda ciąża jest pożądana, starannie zaplanowana i ściśle obserwowana przez lekarzy. Po tak wielu miesiącach radosnych oczekiwań, na świecie pojawia się nowy członek rodziny, a wszyscy jesteśmy bardzo szczęśliwi.
Ale czasami szczęście jest niekompletne, ponieważ dziecko nie pasuje do naszych oczekiwań. Musimy wiedzieć, że 3% wszystkich żywych noworodków ma poważne defekty rozwojowe, określone wizualnie podczas porodu. W każdej rodzinie może pojawić się dziecko o deformacji lub upośledzeniu umysłowym w dowolnym kraju. To tak zwane ryzyko biologiczne towarzyszy każdej opiece nad dziećmi, ryzyko, że małżonkowie czekają na dziecko, zazwyczaj często podejrzewają.
W niektórych przypadkach, opóźnienie umysłowe nie jest instalowane przez wiele lat, a tylko wtedy, gdy dziecko zaczyna iść do szkoły, wykrywa pewne wady. W innych przypadkach objawia się znacznie trudniejsze, a już podczas porodu, dziecko odnotowuje cechy, które wskazują na jego niepełnosprawności psychiczne, takie jak w przypadku zespołu Down, gdy pojawiają się wrodzone wady niedorozumień, które można łatwo zidentyfikować z tej choroby.
W niektórych przypadkach psychiczna opóźnienie dziecka jest zawsze ciężkim testem dla rodziców. Jednak najlepiej pogodzić jak najszybciej z rzeczywistością, aby być w stanie dostarczyć dziecku jak najszybciej, aby zapewnić dziecku.
«Kiedy powiedziano mi, czym był, wydawało mi się, że wszystko odwróciło się, że nie byłoby to poprzedniego powrotu i że nigdy więcej nie stałbym się szczęśliwy.
Czułem ból z jakiejś nienawiściowej straty. Teraz rozumiem ją jako ból z utraty dziecka, które czekałem».
Uczucia rodziców
Zazwyczaj czas ciąży żyje z małżonkami z pozytywnymi emocjami. Te miesiące służą wzmocnić stosunki między nimi, aby ustanowić wspólne cele. W tym okresie opracowywane są plany na przyszłość, w której ich córka lub syn jest włączony, który ma zamiar wejść do rodziny, a małżonkowie nawet zaczynają budować iluzje na temat tego, co ich dziecko będzie miało możliwości i umiejętności. Naturalnie, w tym samym czasie, w które chcą wierzyć «Piękna bajka» . Ale syn lub córka, piękna i idealna pod każdym względem, nie istnieje.
Co jest lepsze, aby mieć dziecko niepełnosprawne lub bez niego, - ten temat będzie musiał osiągnąć znacznie wcześniej niż inni rodzice.
Prędzej czy później, kiedy jesteś już poinformowany, że Twoje dziecko ma upośledzenie psychiczne, doświadczasz prawdziwego kryzysu: trudno jest zgodzić się z tym, co mówi lekarz, boisz się i Smith, nagle wszystkie twoje plany upadły, wspólne cele mają wspólne cele stać się nieosiągalny. Nie ma przyszłości, jest coś czarnego, nieistniejącego. Wspaniałe marzenie o ojcacie i macierzyństwie zamieniło się w koszmar. Beznadziejność sprawia, że sytuacja tragicznego. Ponadto chcesz poznać prawdę, a jednocześnie nie możesz go zaakceptować, a to jest takie, że opóźnienie umysłowe jest nieuleczalne. Inne niejasne pytania pojawiają się natychmiast.
Przede wszystkim jesteś objęty wątpliwości: Czy to prawda? Czy lekarze nie myli się?
Następnie próbujesz znaleźć powód: dlaczego tak się stało? Dlaczego z nami? Co zrobiliśmy źle? Czy istnieje możliwość leczenia?
A później pomyśl o przyszłości: Co stanie się z naszym dzieckiem? W jakiej opiece będzie potrzebować? Może służyć sobie?
Te pytania są w wielu przypadkach, nie można natychmiast odpowiedzieć. Ponadto zaczynasz testować negatywne uczucia do siebie, do małżonka lub małżonka i do twojego dziecka.
Te początkowe uczucia są naturalne.
Bardzo często rodzice wpadają w skrajny stopień rozpaczy. Czujesz się poczucie wstydu, pomyśl, że zostali karani za coś, zacznij żałować siebie lub wątpić w siebie. Niektórzy rodzice są nawet skłonni do myślenia, że to nie jest ich dziecko, a często chcę jego śmierć. Równie, możesz doświadczyć uczuć żalu i pragnienie obwiniania siebie lub małżonka (małżonka) w tym, co stało się z dzieckiem, zwiększając tym samym trudności w twoim związku tuż po raz, kiedy miłość i wzajemne wsparcie są najważniejsze.
Te uczucia winy są bezpodstawne: w większości przypadków umysłowe opóźnienie przyczyny jest nieznane lub są fizjologiczne, więc nie można go monitorować. Ani ojciec, ani nic do obwiniania.
Kryzys
Z reguły każda osoba doświadcza jego kryzysów na swój sposób. A nie zawsze matka i ojciec niepełnosprawnego dziecka doświadczają tych samych uczuć jednocześnie. Należy pamiętać, że każdy ojciec i każda matka doświadcza kryzysu w zależności od rytmu życia i zgodnie z ich indywidualnymi cechami. Jednak bardzo ważne jest, aby w tym czasie komunikować się ze sobą i podzieliłeś nasze doświadczenia z tymi ludźmi, którzy są blisko i mogą ci pomóc. Cóż, jeśli mówisz o problemach dziecka z resztą członków rodziny. Nie powinieneś wątpić, czy uciekać się do pomocy specjalistów lub po prostu do moralnego wsparcia otoczenia, w którym tak bardzo potrzebujesz. Bardzo ważne jest, aby można otworzyć nasze uczucia. Udział w grupie zwanej «Nowi rodzice», Co ułatwia kontakt między rodzinami w tej samej pozycji, pozwala udostępnić swoje doświadczenia i znaleźć nieoczekiwane sposoby rozwiązywania problemu w tym okresie początkowym.
Z reguły, jak dostosowujesz się do nowej sytuacji, doświadczasz kilku różnych etapów: czasami chcesz być sam, czasami chcesz podzielić się swoimi uczuciami z kimś, zwłaszcza z twoją ukochaną jedną, a nawet z nieznadłymi ludźmi otaczającymi Cię. Tak więc, bez świadomych i dzielących się z innymi ludźmi ze swoimi uczuciami, wkrótce znajdziesz, że twoje dziecko jest, przede wszystkim dziecku, a potem zauważysz, że zapewni przyjemność i radość i że wszystkie alarmy, które zostały przytłoczone jego narodziny, teraz rozrzucone lub przynajmniej nie tak poważne, jak wydawało się.
«W tym momencie, kiedy wydawało się, że wszystko upadło, nic nie ma sensu, a smutek umieścił cię w sytuacji, z której nie ma wyjścia, to żal, stopniowo przeniósł się do radości stałego otwarcia pozytywnych cech nasze dziecko»
Uczucia braci
Jeśli nadal masz dzieci, trzeba pamiętać, że mogą pokazać zazdrość i zazdrość w kierunku noworodka, zwłaszcza gdy rodzice, zapominając lub po prostu nie wiedząc o tym, zwracają tylko całą uwagę.
Ważne jest, aby rozpoznać i dbać o uczucia braci i sióstr dziecka z upośledzeniem umysłowym. Spróbuj stworzyć taką atmosferę w rodzinie, w której dzieci będą wolne w manifestacji ich uczuć, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. To najlepszy sposób na stworzenie nowej rodziny dzieci. Jeśli dzieci stają się swobodne pokazać swoje uczucia w rodzinie, na przykład, aby wyrazić wątpliwości, niepokój wobec brata lub siostry z problemami i wyrazić negatywne myśli, ich emocje będą łatwiejsze do wysyłania właściwego kierunku przez zaufanie i znaczącą rozmowę.
Bracia dziecka z upośledzeniem umysłowym mają również prawo do szczęśliwego dzieciństwa. Czasami z nadejściem takim dzieckiem w rodzinie rodzice leżały na reszcie dzieci nadmiernej odpowiedzialności za opiekę. Tymczasem jego bracia i siostry są również uprawnione do czasu wolnego, w grze. Nie powinni odwracać się w Nianie dla tego dziecka i stale monitorują jego efekt. Początkowo nie musisz od nich żądać, że mógłbyś zażądać opieki nad opieką nad dziećmi bez problemów w rozwoju.
Z reguły, jeśli inne dzieci czują uwagę i miłość od rodziców, czują, że w rodzinie mają niezawodny róg, będą doświadczyć pozytywnych emocji, odbędą się i pomogą pomóc swoim nowym bratem lub siostrze. Cóż, kiedy relacja między innymi dziećmi z dzieckiem - osoba niepełnosprawna powstała spontanicznie przez grę i wzajemne przyjęcie, a nie przez przymus rodziców. Stosunek rodziców do nowego dziecka znacznie wpływa na stosunek do niego z innych dzieci. Z czasem, kiedy ty i twoje dzieci będą rozwiązani problemami na poziomie emocjonalnym, rodzina poprawi się w rodzinie. A potem musisz spokojnie pomyśleć o tym, jak osiągnąć zrozumienie społeczeństwa.
Reakcja firmy
Presja społeczeństwa jest bardzo duża, więc jeden z pierwszych kroków, które będziemy musieli wziąć, jest ustanowienie relacji z otaczającymi ludźmi. Niektóre z nich są odpowiednie dla Ciebie, co jest łatwo nazywa i będzie zainteresowany swoim synem lub córką. Inni nie będą mogli podejść, ponieważ nie wiedzą, jak muszą wziąć tę nieznaną sytuację. Musimy pamiętać o negatywnym nastawieniu z zewnątrz otaczających takich, co może powodować kłopoty i bóle psychiczne, więc bardzo ważne jest, abyśmy mogli przygotować się z góry, aby przezwyciężyć te sytuacje i nie mogli przynieść nam krzywdy.
Zasadniczo musimy wiedzieć, że o ile bardziej naturalnie będziemy traktować same ludzi, tak lepiej i będą reagować na nas. Jeśli jesteśmy pytani, jakie problemy są naszym dzieckiem, lepiej odpowiadać szczerze i proste, że dziecko ma upośledzenie umysłowe. Niektórzy zrozumieją i oferują swoją pomoc. Inni mogą odmówić tego zrobić po prostu dlatego, że dziecko niepełnosprawne. Wielu ma stronniczej opinii - powodem nieuzasadnionego strachu przed nieznanym.
«Musi przyznać, że ludzie, z którymi musieliśmy żyć obok siebie, czy rodzina, sąsiedzi, czy tylko mieszkańcy naszej dzielnicy byli zawsze traktowani do Ander bardzo dobrze. A jeśli ktoś kiedyś, oczywiście, oczywiście, rzadko - pokazała nieodpowiednią postawę, stałem się zraniony, ale nie dla siebie, jak wcześniej, czy dla mojego syna, a dla mężczyzny, który to zrobił i nie miał wystarczająco dużo zegara Zachowywać się inaczej»
Ojciec pięcioletnich dziecka z upośledzeniem umysłowym i towarzyszącym ciężkim niepełnosprawnym fizycznym charakterze wybrał następującą bardzo prawidłową pozycję: «Oczywiście, co patrzy na niego, kiedy znosimy go na zewnątrz. Wszyscy doświadczają ciekawości, gdy widzą, czego wcześniej nie widzieli. Nigdy nie widziałem takiego dziecka, podczas gdy on nie pojawił się, i prawdopodobnie również zwróciłbym się na niego. Nie ma w tym nic złego, ale tylko naturalne zainteresowanie»
I wreszcie, nie zapominaj, że wszystkie noworodki, niezależnie od tego, czy mają niepełnosprawność, czy nie, wymagają opieki i uwagi. Musisz wziąć swoje dziecko tak jak: kochać go, pomóż mu, bawić się z nim, nosić go, karmić, umyć i t.D., Ponieważ ma takie same potrzeby, jakie ma jakiekolwiek inne dziecko.
Jak spotkać się z twarzą w twarz z nową sytuacją
Jeśli upośledzenie umysłowe twojego dziecka nie zostało jeszcze zainstalowane, ale jakoś to zgadnie, ma odwagę rozwiać wszystkie wątpliwości. Wielu rodziców obserwuje swoje dzieci od miesięcy, a nawet od lat, podejrzewając, że rozwija się nie do końca, jeśli to konieczne - i mimo to nie są rozwiązane, aby stawić czoła ostrą rzeczywistością.
Musisz jak najwcześniej, skonsultuj się z zaufaniem do zaufania do specjalisty, dzięki czemu informuje Cię odpowiednio problem dziecka. Informacje te będą podstawą do podjęcia pewnych kroków, aby pomóc dziecku rozwijać się bardziej harmonijnie.
Apeluję do ciebie, rodziców, którzy od momentu pojawienia się dziecka, już wiedzą o swojej umysłowej zacofaniu i które mogą nie wychodzić ze stanu szoku pierwotnego. Wzywam cię, żebyś był realistyczny. To dziecko, jak każde inne, potrzebuje twojej opieki. Twoje dziecko musi jeść, snu, być czyste. Potrzebuje także miłości i pieszości, a także każdego innego noworodka. Będziesz zaskoczony, jak jeszcze nie zauważyłeś, że twoje dziecko jest piękne. W tym samym czasie, początkowe alarmy, wątpliwości i obawy, jakie doświadczyłeś, gdy dowiedzieli się o problemach twojego dziecka.
«Dajesz mi miłość i twoją niezwykłą wrażliwość, aby poczuć słowa nie potrzebują. Tylko jeden gest, pieszczoty, wygląd lub jedna fraza, którą tylko ja rozumiem - uczynić nasze rozmowy bardziej blisko…Czułość, która wzrosła we mnie dzięki tobie, nigdy nie doświadczyłbym, nie bądź tobą. Bez ciebie nie wiem, co zrozumienie i tolerancję dla ludzi. Wszystkie te cechy po prostu nie mogły pojawić się, gdyby nie był dla ciebie, mój mały»
Aby pomóc w nauce, ponieważ powinno być traktowane dzieckiem ze specjalnymi potrzebami, spróbuję odpowiedzieć na kilka pytań, które masz. Jestem pewien, że są bardziej niezrównane i że wszyscy ci przeszkadzają w ten sam sposób, jak te, które będziemy demontować poniżej:
Co z naszym dzieckiem
W niektórych przypadkach diagnoza jest wczesna, ostateczna i kompletna, która może czasami uspokoić rodziców. Zespół Down jest bardzo szybko zainstalowany w noworodkach i narusza chromosomów. Charakteryzuje liczbę znaków zewnętrznych i opóźnienia umysłowe. Uderza 1 z 600 noworodków i może się zdarzyć w każdej rodzinie.
Diagnoza tej choroby wcześnie. Doświadczony specjalista ujawnia podejrzenie zespołu w dół na znaki zewnętrzne i ustanawia bezbronną diagnozę opartą na badaniu chromosomów we krwi noworodka. Tak więc, jak już wspomniano, błąd w diagnozie jest całkowicie wykluczony, jeśli przeprowadzono badanie chromosomu przy użyciu testu w tworzeniu komórek, a następnie po specjalnym przetwarzaniu, rozważ w nich chromosom pod mikroskopem w nich.
Chociaż głównym powodem zespołu Down jest nadal nieznany, we wszystkich przypadkach tej choroby w dziecku jest jeden dodatkowy chromosom. Chromosom to maleńka edukacja komórkowa, która zawiera wszystkie informacje dziedziczne (geny). Każda komórka ludzkiego ciała ma pełny normalny zestaw chromosomów, czyli 46 chromosomów lub 23 ich par. W każdej z tych par, jeden chromosom pochodzi z jaj matki, a drugi z plemników ojca. W ten sposób całkowita kwota wynosi 46 chromosomów.
Dzieci z zespołem Down jest jeden dodatkowy chromosom w 21 parach, dlatego łączna liczba chromosomów mają 47. Ten dodatkowy chromosom 21 pary po prostu powoduje syndrom. Chociaż nikt nie może powiedzieć z zaufaniem, w jaki sposób dziecko będzie, dodatkowy chromosom zawsze narusza normalny rozwój mózgu. Dlatego dzieci z zespołem Down zawsze wydają się upośledzenie umysłowe.
Obecność dodatkowego chromosomu w 21 parach negatywnie wpływa na rozwój zarodka, powodując, że upośledzenie psychiczne dziecka i charakterystyczne cechy fizyczne (małe uszy, wąskie oczy, których uczniowie są stale skierowane, krótkie ręce, małe tułowia i głowę, dziecko jest mniej aktywny niż inne dzieci i T.D.)
W większości innych przypadków diagnoza jest ustawiona po miesiącach, a nawet lat. Wymaga to licznych badań lekarskich z dużą ilością testów i dodatkowych analiz.
«W każdym razie, nawet jeśli lekarz informuje diagnozę w bardzo miękkiej i taktowej formie, nawet jeśli wcześniejsza usługa stymulacji staje się pracuje, w następujący sposób, a nawet jeśli rodzice, którzy już doświadczyli wszystkiego na własny doświadczenie, pomogą nowe Rodzice, którzy po raz pierwszy okazali się w takiej sytuacji, - kolizja z rzeczywistością jest zawsze okrutna, zawsze boli»
Niemożliwe jest założenie, że przy pomocy diagnozy będzie możliwe określenie, kiedy dziecko może chodzić, rozmawiać lub zrobić coś samego.
Dlaczego nasze dziecko ma upośledzenie umysłowe
Przyczyna lub etiologia, mentalna zacofanie w niektórych przypadkach, jak w zespole w dół, można wyjaśnić. Chociaż może wystąpić dodatkowy chromosom, zarówno z plemników ojca, jak iz komórki jaja matki, prawdopodobieństwo jego wyglądu jest wysokie, jeśli kobieta zostanie rozwiązana, aby rodzić w ciągu 35 lat. Innymi słowy, kobieta poniżej 35 lat ma mniej szans na urodzenie dziecka z zespołem Downa niż kobieta starsza niż określony wiek. Ale nawet młode kobiety mają małe ryzyko. Ponieważ duży odsetek noworodków dzieje się z matkami poniżej 35 lat, nie ma nic dziwnego, że wiele dzieci z zespołem w dół pojawia się na świetle młodych matek. Konieczne jest również wyjaśnienie, że prawdopodobieństwo narodzin chorego dziecka nie jest związane z liczbą ciąż matki.
W wielu innych przypadkach powód opóźnienia umysłowego pozostaje nieznana dla współczesnej nauki, ale lekarze zawsze pomogą Ci w rozwiązywaniu problemów medycznych twojego dziecka, które nie są związane z przyczyną jego niepełnosprawności.
Co zrobiliśmy źle
Jest to jedno z pierwszych pytań wynikających z rodziców, gdy tylko dowiedzą się o problemach ich dziecka. Wielu rodziców myśli, że zrobili coś takiego «spowodowany» Zespół Daun ma swoje dziecko. To nie prawda. Zespół Down pojawia się we wczesnych etapach rozwoju zarodka, już po koncepcji, gdy embrion otrzymuje dodatkowy chromosom.
Niektórzy rodzice pytają, czy choroby weneryczne mogą powodować problemy z dzieckiem. Odpowiedź jest jedna: nie, ponieważ choroby weneryczne nie przyczyniają się do zarodka zarodka chromosomu. Wielu rodziców martwi się o myśl, że zespół Downa powstaje ze względu na fakt, że w okresie ciąży było coś w stanie go wywołując (na przykład matkę dziecka doświadczył strachu, wzięła narkotyki lub widział napoje alkoholowe). Odpowiedź jest taka sama: nie. Wszystko, co dzieje się po chwili poczęcia i w czasie ciąży, nie może prowokować zespołu. Ogólnie rzecz biorąc, nic z tego, co rodzice zaangażowali nie jest przyczyną naruszenia chromosomowego w dziecku.
