Systemic Red Lupus - bardzo ciężki i nie tak rzadka choroba. Jego traktowanie jest zawodem pracochłonnym, pacjenci mają długi czas w szpitalu i dostać wystarczającą terapię agresywną. Co to jest czerwony tocznia? Dlaczego to powstaje i daje leczyć? Ten artykuł jest odpowiedzialny za te i inne pytania.
Treść
Nazwa wynika z faktu, że pierwotnie w 1872 r. Opisano chorobę skóry, która została wywołana «Czerwony wulkan» – Obfita jasna czerwona wysypka skorowała skórę, zwłaszcza na twarzy, która przypomniała bicom wilk («toczeń» może przy okazji nie tylko «czerwony», Ale gruźlica, z gruźlicą skóry).
Następnie okazało się to «Czerwony wulkan» Wraz ze skórą, stawami, sercem, nerkami, centralnym układem nerwowym i innymi organami oraz innymi organami, w związku z którym pojawił się nazwa «Systemowa czerwona Volchanka», lub SCB.
Jeśli chodzi o przyczyny tej choroby, nie ma jednego powodu. W rozwoju choroby główną rolę należy do naruszeń układu odpornościowego. Zwykle odpowiedzi immunologiczne mają na celu zniszczenie obcych do organizmu agentów – bakterie, wirusy, a także własne komórki – starzejący się, uszkodzony lub mutacyjny, to znaczy zmieniony pod wpływem jakiegokolwiek powodów ich właściwości. Niektóre komórki układu odpornościowego wytwarzają białka, które rozpoznają i «Uchwycić wroga», Inne to «Powiązany wróg» otaczaj I «jeść».
Ale w niektórych przypadkach układ odpornościowy zaczyna postrzegać «wróg» Własne tkanki ciała – skóra, błony śluzowe, węzły chłonne, naczynia, nerki i t.D. Mechanizm wyjścia tej awarii może być czynniki, takie jak promieniowanie słoneczne, chłodzenie, naprężenia, obrażenia, infekcje bakteryjne i wirusowe, szczepienie, skutki niektórych chemikaliów i leków.
Duży, chociaż wciąż nie ma w pełni wyjaśnionej roli, istnieje wysoki poziom kobiecych hormonów płciowych, dlatego kobiety w wieku dziecięcego są najczęściej chory, choroba jest często manifestowana (nie oznacza to, że jest to dokładnie wtedy powstaje) Po porodzie i aborcji.
Pod względem przypadków mechanizm wyjściowy pozostaje nieznany, ale wyżej wymienione naruszenia układu odpornościowego, gdy pojawiają się, nadal zapewniać ich destrukcyjny efekt.
Pytanie 2. Kłamać dziedziczenie SD? Czy boli?
SLE nie jest chorobą dziedziczną, ale czynniki genetyczne odgrywają ważną rolę w swoim rozwoju. Wystarczy powiedzieć, że 5% pacjentów z SLE ma krewnych, również cierpi na tę chorobę, a jednorodzinny bliźniaki spadają w 24% przypadków. Jednocześnie odpowiedzialny za predyspozycje do tej choroby nie jest jednym szczegółowym geniem, ale wiele różnych genów, dlatego prawdopodobieństwo dziedziczenia jest małe.
Choroba może rozwijać się w dzieciństwie, ale najczęściej dzieje się dość rzadki, jak już wspominaliśmy, młode kobiety są chore.
Pytanie numer 3. Dlaczego musisz wziąć tak wiele złożonych analiz i czy trzeba zrobić biopsję nerek?
Każda choroba ma własne cechy charakterystyczne «Twarz», zwanym lekarzem «Obraz kliniczny». Kiedy SLE dla takich znaków – Są to typowe zmiany skóry, ból stawów, długoterminowy wzrost temperatury, rosnące węzły chłonne, uszkodzenia nerek, centralny układ nerwowy, zmiana krwi i t.D. Objawy te mogą wystąpić w różnych kombinacjach. Ale dobrze wiadomo, że podobne objawy można zaobserwować w innych chorobach – onkologiczny, hematologiczny, zakaźny. To jest – tak zwana «Maski» Choroby.
Aby pewnie określić diagnozę SLE i wyeliminować inne powody, należy przeprowadzić ankietę laboratoryjną. Połączenie charakterystycznych objawów z pozytywnymi danymi testów laboratoryjnych pozwala zdiagnozować dokładnością 99%. Zbadaj krew do obecności autoantibheusa, czyli specyficzne białka tworzące kompleksy z własnymi tkankami ciała i uszkodzenie tych tkanin.
Przeciwciała dla DNA i czynnika anty-kenitetowego (ANF) mają największą wartość diagnostyczną. Ponadto ważna funkcja laboratoryjna jest tak zwana «Le-fenomenon», określone przez specyficzne klejenie krwinek. Nazwa pochodzi z łacińskiej nazwy choroby «LURUS ERYTHEMATOSUSUSUS». Oprócz tych specjalnych badań laboratoryjnych wykonuje się zestaw pacjentów z SLE «zwyczajny» Badania krwi i mocz. Jest to konieczne, aby poprawnie ocenić sytuację na różnych etapach leczenia.
Jeśli chodzi o biopsję nerki, konieczne jest nie tak wiele dla diagnozy (chociaż w niektórych przypadkach diagnoza SD jest podniesiona zgodnie z biopsją nerki), ile do określenia taktyki leczenia. Faktem jest, że ponad 80% pacjentów ze SPV ma porażkę nerek. Nasilenie tej zmiany jest bardzo inna, ale wiedzieć, ile tkanki nerkowej jest uszkodzona, tylko rozważając tę tkaninę pod mikroskopem, to jest – Po wykonaniu biopsji.
Tymczasem jest to lupus nepris (uszkodzenie nerek) jest jednym z najpoważniejszych przejawów SD i wymaga najbardziej agresywnego leczenia. Dlatego biopsja nerek pomaga określić dawki leków, tryb ich wprowadzenia i czas trwania głównego dania terapii.
Pytanie numer 4. Czy jest to niemożliwe bez hormonów i chemioterapii? I dlaczego leki muszą trwać tak długo?
W przypadkach, gdzie nie ma formy skóry, ale o systemowym czerwonym lolu, gdy występuje uszkodzenie nerków, centralny układ nerwowy, serce, płuca – Czy bez immunosupresyjnego, to znaczy przytłaczające odpowiedzi immunologiczne, terapia, jest to niemożliwe. SLE odnosi się do absolutorium chorób, w których należy przeprowadzić leczenie.
Do połowy XX wieku przed wprowadzeniem do klinicznej praktyki kortykosteroidów (hormony, z których jeden jest prednizon), saj odnoszą się do kategorii chorób z beznadziejną prognozą. Prednizolon stłumić odpowiedzi immunologiczne, a tym samym zmniejsza aktywność choroby do minimum. Jego stosowanie pozwoliło zaoszczędzić życie wielu tysięcy pacjentów z SLE.
Obróbka prednizolonu rozpoczyna się natychmiast po ustaleniu diagnozy i przeprowadzonej bardzo długo. A dawka leku musi być wysoka. Jeżeli dawka lub czas trwania leczenia jest niewystarczająca, albo poprawa nie wejdzie w ogóle lub po okresie ulepszenia (nazywa się to z remisją) opracuje pogorszenie.
Ale jeden prednizon nie wystarczy. W celu pomyślnego leczenia wymaga użycia narkotyków zwanych cytostatykami. Dosłownie ta nazwa jest tłumaczona jako «Zatrzymanie komórek». W odniesieniu do SKV dotyczy wpływu na komórki układu odpornościowego. Cyticostatyka zaczęła być stosowana od lat 70. XX wieku, w wyniku czego przetrwanie pacjentów z SD wzrosło do 90%.
Ponadto zastosowanie cytostatyki pozwala na zmniejszenie dawki prednizolonu, co oznacza efekty uboczne. Jaki rodzaj cytostatyki i w jakiej formie wyznaczającej – Doktor specjalistyczny rozwiązuje się na podstawie kompleksowego badania, w tym biopsji dane nerek.
Pytanie numer 5. Co robić, aby nie dodawać wagi, biorąc prednizon? Czy można całkowicie anulować ten lek z czasem?
Prednizolon – Jest to hormon podobny do naturalnego kortyzolu. Kortyzol jest produkowany przez nadnercza i ma szeroki zakres działań. Uczestniczy w regulacji soli wodnej, węglowodanów, białka i tłustego metabolizmu, zapewnia utrzymanie ciśnienia krwi, ma przeciwzapalne, antioalergiczne i immunosupresyjne (tj. Stłumienie odpowiedzi immunologicznej).
W studzienek, a także szereg innych chorób, takich jak astma oskrzelowa, reumatoidalne zapalenie stawów, przewlekłe zapalenie kłębowiska, efekt terapeutyczny jest osiągnięty dzięki immunosupresyjnym, przeciwzapalnym i antyalergicznym efektem prednizolonu.
Wpływ na metabolizm, a także drażniący wpływ na błonę śluzową żołądkową, są skutkami ubocznymi. Jest całkowicie niemożliwe, aby ich unikać, ponieważ dawki terapeutyczne prednizolonu znacznie przekraczają naturalny poziom kortyzolu w organizmie, ale gdy zgodność z niezbędnymi środkami ostrożności może być zmniejszona przez skutki uboczne do minimum.
Przede wszystkim pacjent przyjmujący prednizon musi okresowo przekazać badanie żołądka – Gastroskopia. Aby zabezpieczyć błonę śluzową, przepisywane są leki, takie jak Almagel, a także leki, które zmniejszają kwasowość soku żołądkowego (ranitydyna, famotydyna itp.).
W przypadku zapobiegania zaburzeniom w wodzie i metabolizmu soli, zwłaszcza pacjentów z uszkodzeniami nerek, konieczne jest sztywno obserwować dietę. W przeciwnym razie prednizolon opóźni sodu w organizmie (i sól kuchennej, ponieważ musimy pamiętać ze szkoły chemii, – Jest to chlorek sodu), a po nim i wodzie. Z tego powodu, zwłaszcza na początkowych etapach leczenia, gdy efekt przeciwzapalny i immunosupresyjny jeszcze nie przyszedł, może wystąpić obrzęk, a ciśnienie krwi wzrasta.
Zbierająca dieta oznacza kompletne wykluczenie spalania żywności w procesie gotowania, co oznacza, że konieczne jest, aby porzucić mięso, ryby i warzywa konserwy, sosy, marynaty, marynaty, palacze, woda mineralna, a także kiełbaski i ser. Domy gotowane do żywności w ogóle nie będą solidować.
Aby zapobiec otyłości i rozwoju cukrzycy, konieczne jest wyeliminowanie łatwo trwałe węglowodany (cukier, cukierki, czekolada, wypieki, makarony) i tłuszczów zwierząt (masło, tłuste mięso).
Pytanie natychmiast pojawia się – I co tam jest? Owoce, warzywa, twaróg i produkty mleczne, zboża, mięso o niskiej zawartości tłuszczu, ryby morskie. Nawiasem mówiąc, ich konsumpcja ochroni system mięśniowo-szkieletowy przed wpływem prednizolonu na wymianę potasu i wapnia.
Jeśli chodzi o zniesienie prednizonu, a następnie nie szukaj tego. Faktem jest, że SLE nie jest tak dużą chorobą jak warunek całodni. Odnosi się to do stanu układu odpornościowego, który jest na początku choroby, jest dostrojony do własnych tkanek ciała, zachowuje ten nastrój przez wiele lat i dziesięciolecia, nawet jeśli cały ten czas jest zachowany kliniczny i laboratorium.
Dlatego po głównym daniu leczenia konieczne jest stale wykonywanie tzw «Terapia wspierająca», W przeciwnym razie prawdopodobieństwo zaostrzenia wzrasta wiele razy. Terapia wspierająca obejmuje prednizon w małych dawkach (0,5-2 tabletek dziennie), aw niektórych przypadkach cytostatycy, także w małych dawkach.
Terapia wspierająca ma minimalne skutki uboczne, ale oczywiście należy prowadzić pod nadzorem specjalistów. Zatem pacjenci z SLE należy przestrzegać w reumatologa lub nefrologa na całe życie. Niezależne zaprzestanie leczenia jest niedopuszczalne.
Pytanie numer 6. Czy mogę kontynuować pracę, uczą się? Czy niepełnosprawność jest obowiązkowa w SP?
W okresie aktywności choroby, kiedy odbywa się główny bieg leczenia, zajmuje co najmniej sześć miesięcy, a najczęściej 10-12 miesięcy, konieczne jest, aby długi pobyt w szpitalu, powtarzającą się hospitalizację. Nowoczesna terapia immunosupresyjna wymaga ścisłej kontroli medycznej.
Ponadto, immunosupresja tłumi nie tylko patologiczne reakcje immunologiczne, ale także normalną odporność, dlatego pacjenci otrzymujący prednizon i cytostaty w dawkach terapeutycznych są podatni na jakiekolwiek infekcje wirusowe i bakteryjne. Oznacza to, że w celu zapobiegania komplikacji konieczne jest zminimalizowanie podróży w transporcie, pozostając w miejscach gromady ludzi.
Dlatego w czasie głównego trwania leczenia, praca i szkoła muszą zostać przerwane – Przynajmniej przez rok. Zwykle wydano II grupa niepełnosprawności. Następnie, podczas odpuszczenia choroby i przejście do wspierania leczenia, zdolność do przywrócenia (oczywiście poważna praca fizyczna i zawody związane z zagrożeniami zawodowymi) są wykluczone).
Pytanie numer 7. Czy można urodzić pacjentom z SLE?
Ciąża i poród w SLE zwiększa ryzyko zaostrzeniem choroby. Niektóre formy tej choroby same prowadzą do poronienia i braku zanieczyszczenia ciąży. Ponadto, recepcja niektórych cytostatyków może spowodować rozwój wrodzonej patologii płodu. W związku z tym ciąża dla pacjentów z SLE jest niepożądana.
Jednak w przypadkach długoterminowej odporności na odporność, na tle otrzymywania małych dawek prednizolonu i narkotyków, zapobieganie pokonanym poroniarze, w ramach stałego monitorowania specjalistów, ciąża jest możliwa. W szczególności obserwujemy kilku pacjentów od wielu lat, bezpiecznie rodząc zdrowe dzieci i pozostały w remisji.
Podsumowując, chciałbym jeszcze raz podkreślić, że SLE odnosi się do kategorii chorób, w których odpowiednio wybrany leczenie radykalnie zmienia los pacjentów i pozwala na rozszerzenie pełnoprawnego życia przez dziesięciolecia. Oczywiście, pod regularnym nadzorem medycznym i podlegający ścisłym przestrzeganiu wszystkich zaleceń.
