Sztuczne joint

Treść

  • Przyczyny chorób stawów
  • Pojęcie endoprothetics
  • Rodzaje mocowania endoprothenów



  • Przyczyny chorób stawów

    Istnieje wiele powodów, które mogą prowadzić do chorób stawów. Najczęstszą przyczyną jest patologiczne zniszczenie chrząkinowatej tkanki stawu (choroba zwyrodnieniowa stawów), z przejściem do choroby zwyrodnieniowej stawów. W kręgach medycznych, aby określić osteoartrozę stawu biodrowego, użył terminu «Coksartroza», Kolano sustava - «Gonartroza».

    Lekarz musi dowiedzieć się, czy ta choroba jest podstawowa (ideopotic), powodem, dla którego nie jest jeszcze znany, ani wtórny, co skutkuje takimi znanymi chorobami, jak reumatyzm i zaburzenia krążenia zaburzeń metabolicznych w organizmie lub obrażenia.

    Wrodzone odkształcenia stawów i warunków predysponujących, a także uszkodzenia stawów stanowią dalsze przyczyny prowadzące do zniszczenia tkanki kości i chrząstki. Ból chodzący, progresywna redukcja odległości, która może być minęła bez bólu, a na końcu brak ulgi nawet przy chwilach odpoczynku z zauważalnym ograniczeniem ruchów w dotkniętych stawach.

    Objawy te odczuwalne pacjenci cierpiących na choroby wspólne. Zmiany patologiczne można wykryć, z reguły, z badaniem rentgenowskim. Warstwa tkaniny chrząstki, pokrywająca powierzchnię złącza, nie jest widoczna na radiografie. Jednak doświadczony lekarz może stanowić opinię na temat tkanki chrząstki na podstawie analizy otaczających struktur kostnych.

    Gdy wszystkie rodzaje leczenia konserwatywnego (takie jak: fizjoterapia, stosowanie gorsetów, kąpieli specjalnych, leków przeciwbólowych i leków przeciwzapalnych) stają się nieskuteczne, implantację sztucznych stawów, zwane również całkowitą endoproseticą złącza, zapewni pełną przywrócenie wolności ruchy i uratuje cię przed bólem.



    Pojęcie endoprothetics

    Zasadniczo całkowita endoproseticka jest zastąpienie uszkodzonych stawów na sztucznej endoprotezy. Całkowita endoprothetics - jeden z głównych osiągnięć tego wieku. Wiele dekad temu, stosunkowo prosta konstrukcja stawów biodrowych inspirowanych lekarzy i zaplecze medyczne do stworzenia sztucznej kopii. Z czasem badania i poprawa techniki eksploatacji i materiałów stosowanych doprowadziło do ogromnych osiągnięć w dziedzinie całkowitej endoprotezy stawów.

    Projektowanie endoprosezy, idealnie powtarza ludzką anatomię. Na przykład endoprosezy stawu biodrowego składają się z dwóch głównych części - kubków i nóg. Głowa sferyczna znajduje się na nodze i jest wkładana do filiżanki endoprotezy.

    Materiały stosowane do stawów sztucznych są specjalnymi stopami metali, superfoorspyowy polietylen i ceramikę zaprojektowaną specjalnie dla endoprothetics. Zapewniają doskonałą kompatybilność tkanki, absolutnie bezbolesny ruch, maksymalna wytrzymałość i trwałość endoprotezy. Zwykle powierzchnie endoprotezowe w kontakcie ze sobą obejmują ceramiczną lub metalową głowę w kubku polietylenowym. Mogą być również całkowicie metalowe lub całkowicie ceramiczne.



    Rodzaje mocowania endoprothenów

    Sztuczne jointPrzeważnie trzy rodzaje fiksacji endoprosezonów:

    • Endoproteza z fiksowaniem
    • Endoproteza z fiksowaniem cementu
    • Hybrydowa (połączona) endoproteza

    Endoproteza o fiksacji cementowej, w której kubek i nóg endoprotezy są ustalane w kości bez użycia cementu kości. Długa mocacja jest osiągana przez kiełkowanie otaczającej tkanki kostnej do powierzchni endoprotezy.

    Endoproteza z fiksowaniem cementu, przy którym kubek, a noga jest zamocowana za pomocą specjalnego cementu kości.

    Hybrydowa (połączona) endoproteza, w której kubek z fiksowaniem cementowym i nogą z mocowaniem cementu (t.MI. Zamocowany do kości przy użyciu specjalnego cementu kości.)

    Istnieje bardzo szeroka gama modeli dla wszystkich typów endoprosezonów produkowanych w wymaganym zakresie rozmiarów. Wybór niezbędnego rodzaju endoprotezy jest określony przez cechy fizjologiczne, świadectwo medyczne, a także wiek, ważenie i stopień aktywności fizycznej pacjenta. Poprawność wyboru jest w dużym stopniu przyczynia się do sukcesu operacji.

    Chirurg ortopedyjski posiadał planowanie przedoperacyjne, w którym zostanie określony wymagany rozmiar, model endoprotezy i lokalizacji jego części. Jednak podczas operacji powinno być w stanie ustalić endoprotezę o innej wielkości, wprowadzając zmiany w pierwotnym planie (zależy od indywidualnych cech pacjenta, struktury i gęstości substancji kości, określonych warunków i zadań operacji.)