Jak pozbyć się feuhromocytoma? To znaczy «Złoty standard» Leczenie tego dolegliwości? Odpowiedzi na te pytania, których dowiesz się z tego artykułu.
Treść
Feochromocytoma jest guzem, którego pojawienie się towarzyszy patologiczne uwalnianie normiu adrenaliny i adrenaliny. Około 90% feochromocytów znajduje się w dławiku nadnerczy; 10% może znajdować się na zewnątrz nadnercza.
Choroba rozwija się głównie u dorosłych osób w średnim wieku, jednak 10% przypadków spada na dzieci, które są najczęściej wielokrotne i znajdują się poza dławikiem nadnerczy.
Jest z peochromocytem, który jest związany z tak zwanym «Zasada 10%». Ta reguła mówi, że 10% feochromocyt:
- Znajduje się poza dławikiem nadnerczy;
- złośliwy;
- dwustronny;
- rozwijać u dzieci.
Nowoczesne metody fauchromocytoma
Pacjenci z farmocytami radykalnie zdolni do pomocy tylko w operacyjnym sposób. Operacje na feochromcytomiecie nadnerczy i nieuzasadnionej lokalizacji zaczęły być wykonywane od 1926 roku. Nadciśnienie tętnicze jest podatne na leczenie operacją chirurgiczną w tych przypadkach, gdy jego przyczyna jest feuhromocytoma.
Operacja może być przeprowadzona jako otwarty dostęp (przy cięciu przedniej ściany brzucha lub cięcia bocznego) lub ścieżki laparoskopowej (kilku małych - do 2 cm - przeciętych, przez które wprowadzono rurkę optyczną «Laparoskop» i narzędzia). W jaki sposób operacja zostanie przeprowadzona, rozwiązana w każdym przypadku w chirurga uczestnicząca.
Pierwsza adrenaltomia laparoskopowa (usunięcie nadnercza z pomocą narzędzi laparoskopowych) w feochromocytime przeprowadzono w 1992 roku. Chociaż usunięcie guza Laparoskopowe wiązało się z dużą liczbą powikłań niż otwartą działanie, adrenalektomia Laparoskopowa stała się standardem chirurgicznego leczenia małych nowotworów ślimakowej warstwy nadnerczy.
Wygląd adrenaltomy Laparoskopowej jako metody leczenia feochromocytoma doprowadziło do konieczności rewizji innych rodzajów operacji i ich oceny porównawczej, aby wybrać podejścia do leczenia chirurgicznego feochromocytoma indywidualnie dla każdego pacjenta. Badania zostały przeprowadzone, w których uwzględniono takie czynniki, w których historia choroby pacjenta uwzględniono, objawy kliniczne (objawy) choroby, lokalizację nowotworu, metody przygotowania przedoperacyjnego, czas trwania operacji, objętość utraty krwi podczas operacji, Obecność komplikacji i czas trwania pobytu w szpitalu. Porównawcza ocena operacji prowadzonych przez dostęp otwarty i laparoskopowy.
U pacjentów z nowotworami dużych rozmiarów, jeśli chirurg nie jest pewien, aby ukończył laparoskopowo, operacja jest tłumaczona na otwarty dostęp. Oznacza to, że początkowe działanie przeprowadza się laparoskopowo, ale prawdopodobieństwo przejścia do otwartej pracy jest brane pod uwagę, jeśli to konieczne, czyli wykonanie dużej sekcji. Dzięki wchłoniętej lokalizacji guza, operacja jest wykonywana tylko przez otwarty dostęp.
Laparoskopowa adrenalektomia - preferowana metoda leczenia chirurgicznego feochromocytoma (obecnie rozważana «Złoty standard»). Z adrenaltomią laparoskopową, czas pacjenta w szpitalu jest zmniejszony. Samo ogólnie zajmuje tyle, a nawet kilka więcej czasu niż otwarte, ale towarzyszyła znacznie mniej utraty krwi. Oczywiście, praca laparoskopowa jest raczej technicznie niebezpieczną procedurą, ponieważ laparoskopiękko wystarczająco podkreślają nadnerczą z otaczających tkanek, jednak pojawienie się coraz bardziej doskonałych laparoskopów, a także operacji w pozycji pacjenta z boku pozwala chirurga Patrz sieć naczyniowa nadnercza, a tym samym wykonuje stosunkowo bezpieczną adrenokomię laparoskopową.
Ryzyko związane z wykonywaniem działalności nadnerczy nie wzrośnie podczas jego metody laparoskopowej, jeżeli procedura prowadzi eksperymentalny zespół lekarzy, składający się z ich chirurga, endokrynologa i anestezjologa. W każdym przypadku decyzja o wykonywaniu operacji w taki czy inny sposób należy przyjmować indywidualnie.
