Chłoniak jest chorobą onkologiczną tkanki limfatycznej, która jest związana z uszkodzeniem węzłów chłonnych i narządów wewnętrznych. Głównymi objawami chłoniaku są znaczącym wzrostem węzłów chłonnych na szyi, w pachach i pachwinach.
Treść
Koncepcja chłoniaków
Chłoniak jest chorobą onkologiczną tkanki limfatycznej, charakteryzującej się wzrostem węzłów chłonnych i uszkodzenia różnych narządów wewnętrznych, w których występuje niekontrolowana akumulacja «Guz» limfocyt.
Limfocyt - biała komórka krwi, która jest głównym składnikiem układu odpornościowego organizmu. Podczas chłoniaka w wyniku nieograniczonego podziału «Guz» Limfocyty ich potomków wypełniają węzły chłonne i różnych narządów wewnętrznych, powodując naruszenie ich normalnej pracy.
Termin «Chłoniak» Oznacz dużą liczbę różnych rodzajów chorób, które różnią się znacząco od siebie w ich manifestacjach i podejść do leczenia. Wszystkie limfomy są podzielone na 2 duże grupy:
- Limfogranulomatoza (inne dziesięciny choroby Hodgkina)
- Limphoma Non-Hodgkinsky
Głównymi objawami chłoniaku
Z reguły pierwszy objaw chłoniaku jest znaczącym wzrostem wielkości węzłów chłonnych na szyi, w zagłębieniach pachowych lub w pachwinie. Jednocześnie, w przeciwieństwie do chorób zakaźnych, zwiększone węzły chłonne są bezbolesne, ich wymiary nie są zmniejszone w czasie iz leczenia antybiotykami. Czasami, ze względu na presję ze zwiększonej wątroby, śledziony i węzłów chłonnych, występuje uczucie przelewu w brzuchu, trudności w oddychaniu, bólu jazdy w dolnej części pleców, uczucie presji na twarzy lub na szyi
Inne objawy znalezione w chłoniaku to:
- słabość
- Zwiększ temperaturę ciała
- wyzysk
- Utrata wagi
- Zaburzenia trawienia
Odmiany chłoniaka
Określenie limfomów innych niż Hodgkinsky oznaczają raczej dużą grupę chłoniaka, które nie są chorobą Hodgkina (limfogutozę). Decyzja o należności do chłoniaku do grupy chłoniaka niehodgkinsky lub choroby Khodgkina jest akceptowane po histologicznym badaniom próbki tkaniny biograficznej. Jeśli badanie mikroskopowe stwierdzono specyficzne dla chorób Hodgkina z komórek Berezovsky Sternberg-Rivra, a następnie zdiagnozowano chorobę Hodgkina. Jeśli te specyficzne komórki nie zostaną znalezione, chłoniak uważa się w grupie Needszhkinsky.
Limphomy Non-Hodgkin mają wiele podgatunków, które różnią się obrazem histologicznym, objawami klinicznymi i podejść do ich leczenia. Niektóre rodzaje chłoniaku mają powolny i korzystny przepływ, czasami nie wymagają specjalnego traktowania przez długi czas. Takie chłoniaki nazywane są niewolni. Wiele innych chłoniaków, wręcz przeciwnie, charakteryzuje się szybkim postępem, dużą ilością objawów i wymagają natychmiastowego pochodzenia. Takie chłoniaki nazywane są agresywne. Istnieją limfomy z charakterystyką pośrednią. Najczęściej anomaliczny (niepoprawny) wzrost limfocytów rozpoczyna się w węzłach chłonnych, podczas opracowywania klasycznego wariantu chłoniaka, którym towarzyszy wzrost węzłów chłonnych. Występują jednak limfaty, w których węzły chłonne nie rosną, t.W celu. Choroba występuje przede wszystkim nie w węźle limfatycznym, ale w różnych narządach: śledziona, żołądka, jelita, lekki mózg. Takie limfomy nazywane są ekstraworami, które znajduje się, znajdują się poza węzłami chłonnymi.
Etapy rozwoju chłoniaka
Oznaczanie etapu chłoniuchu pomaga zrozumieć stopień występowania choroby. Są to ważne informacje dotyczące przyjęcia właściwej decyzji dotyczącej programu leczenia. Zbliża się do leczenia początkowych (lokalnych) etapów i wspólnych etapów limfumu zwykle różnią się. Podczas wyboru leczenia, nie tylko etap, ale uwzględniono wiele innych czynników:
- Rodzaj chłoniaka
- Wyniki studiów dodatkowych (immunologiczne)
- Stan i wiek pacjenta
- Zadowolenie z nich towarzyszące
Jednak informacje o etapie choroby są niezwykle ważne dla rozwoju skutecznego programu leczenia.
W klasyfikacji limfy przydzielono cztery etapy choroby, które mogą być warunkowo wyznaczone jako lokalne (lokalne, ograniczone) - pierwszy i drugi etap i wspólny - trzeci i czwarty etap.
Pierwszy etap chłoniaka może zaangażować się w proces chłoniaku jednego pola węzłów limfatycznych. Drugi etap może zaangażować się w proces dwóch lub więcej obszarów węzłów limfatycznych po jednej stronie membrany (membrana jest liściem mięśniowym, który dzieli się klatki piersiowej i jamy brzusznej). Trzeci etap umożliwia uszkodzenie węzłów limfatycznych po obu stronach membrany. Czwarty etap choroby stosuje się oprócz węzłów chłonnych do organów wewnętrznych: serce, wątroby, nerki, jelita, szpiku kostnego.
