Ludomania jest chorobą. I podobnie jak każdy róg, nie ma zagrożenia dla ludzkiego cierpienia. Jakie problemy Ludoman? Odpowiedź na to pytanie jest autorem tego artykułu.
Treść
Tysiące uzależnionych przez narkotyki są już 40 tys. Zależyn Internetu.
Zależność od gry cierpi od około 0,5 do 1,5% populacji
Kraje rozwinięte - zwłaszcza w przypadku zalegalizowania działalności gry.
Wspomnienia od gracza
- Uwielbiałem gry od dzieciństwa: «Żołnierski», Karta, pulpit, - mówi 32-letni zwycięzca, który samodzielnie próbuje walczyć z niebezpieczną pasją. - Gry pozwoliły mi wdrożyć potencjał strategizmu i menedżera. Nawet brak partnerów w grze nie zmniejszył mojego pragnienia do nurkowania w innym świecie. Stało się to, grając, ja «Niepełnosprawny» przez kilka godzin. Ale takie sytuacje nie były zbyt częste i regularne.
W ciągu ostatnich sześciu miesięcy czuję, że zwykła miłość do gier ma grubą w Magenii. I wszystko zaczęło się od mojego randki z komputerowymi grami strategicznych. Stałem się drażliwy i często tonę z moją żoną. Myśli już o rozwodzie. Jestem zły - i nic nie mogę zrobić. Próbowałem rzucić. Trzymał dwa miesiące, a potem znowu złamał. Rozumiem, że jest to już choroba, ale nie zdecydujesz się wziąć recepcji na psychiatrę...
Choroba «Ludomania»
Gry pomagają odwrócić uwagę od małych kłopotów, relaks i przynajmniej kilka godzin, aby zwrócić beztroskie dzieciństwo. Ale jeśli osoba stale ucieka od pojawiających się problemów w nierealnym świecie, powstaje Uzależnienie - Ludomania. Głównymi przyczynami psychologów w grach nazywają szalone życie, niezadowolenie seksualne, stan niezgodności ze sobą i jego uczuciami, zwiększoną samokrytyką i poczuciem własnej wartości, niezdolność do wydania nadmiarowej energii. Ponieważ głównym bohaterem życia komputera jest sam gracz, wydarzenia rozwijające się na ekranie wydają się ważniejsze niż jego prawdziwe imperalne istnienie.
Psychoterapeuci podkreślają, że zależność gry jest charakterystyczna dla społeczeństwa infantylnego. W końcu nadzieja na szczęście uwalnia się od potrzeby bycia dorosłymi, podejmować decyzje i reagować na ich konsekwencje.
Gracz, który wpadł w zależność, jest stopniowo usunięty z bliskich, często doświadczający dyskomfortu psychicznego, podrażnienia, niepokój, jego krąg jest zawężony. W procesie gier komputerowych, duch kreatywności jest tracony, dzieląc się zdrowych emocji. Ta zależność generuje zamknięcie i pogorszenie niezdolności do życia w świecie rzeczywistym.
Konsekwencje Ludomanii są niebezpieczne dla zdrowia i życia jako sam gracz i ludzie wokół niego. Zależność od czasu na czas prowadzi do poważnych chorób psychicznych i nerwowych, bezsenności i koszmarów, winy, depresji, a nawet samobójstwa.
Jak regulowany biznes hazardowy
Na poziomie państwa
Biznes hazardowy jest jednym z najbardziej opłacalnych i może przynieść znaczne dochody do Skarbu. Ale mimo to rząd wielu krajów, w pierwszym miejscu, ogranicza ich działalność.
Duma państwowa rosyjska przyjęła rachunek «O regulacji państwowej organizacji i hazardu». Zgodnie z dokumentem, od 1 lipca 2009 r., Kasyno i autoryzyny automatów zostaną przeniesione poza główne miasta, a na resztę terytorium Rosji, firma hazardowa będzie zabroniona.
W Kazachstanie przyjęła prawo «O Igor Business», Według którego od 1 kwietnia 2007 r. Kasyno i krzesła automatów na automatach można umieścić tylko w dwóch miastach - Kapshagay (południowo-wschodni) i Shchuchinsk (na północ od kraju).
Belorussia Prezes Aleksander Łukaszenko wprowadził podatek od działalności hazardowej. Właściciele kasynowe w Mińsku, mającym do 10 tabel do gier, miesięcznie płacić 3,5 tys. Euro i właściciele więcej niż 10 tabel - 4 tys. Euro. Podatek od maszyny do gier wynosi 100 euro, przy kasjerze tote - 1,5 tys. Euro, w kasie bukmachera - 200 euro.
W Tbilisi podatek za operatorów hazardowych zwiększa się trzykrotnie. W Uzbekistanie kasyna są pod zakazem prezydenta islamu Karimowa. W Azerbejdżanie i Tadżykistanie firma hazardowa jest zabronione. A na Ukrainie firma hazardowa nadal rozszerza swoją główną publiczność, ciągnąc młodym ludziom w grach.
Głównym badaczem Państwowego Instytutu Rozwoju Rodziny i Młodzieży Irina Zhdanova zauważyła, że dzisiaj nie ma jasnych przepisów regulacyjnych regulujących sprzedaż gier komputerowych dla dzieci i młodzieży. Według niej nie śledzą naszej jakości: ponad 20% gier opublikowanych w sklepach i rynkach jest niebezpieczne dla zdrowia psychicznego. Pani Zhdanova przypomniała sobie sytuację, gdy na jednym z posiedzeń przedstawicieli agencji rządowych z producentami gier komputerowych «Hazard» Biznesmen powiedział: «Interwencja stanu w biznesie hazardu można uznać za faszyzm».
