Co to jest zespół Zhilber, objawy, diagnostyka, które są podejmowane przez żołnierzy i terapeutów. Wymagana dieta i analizy, gdy Szh.
Treść
Zespół (y) Zhilbera odnosi się do chorób genetycznych i prowadzi do naruszenia wymiany bilirubiny, co może wywołać łagodną nieskonżowaną hiperbilirubinę. Giełda bilirubiny jest naruszana z powodu braku glukuronlontransferazy — Specjalny enzym hepatyczny. Wywołuje to również wzrost poziomu niezwiązanej bilirubiny we krwi i występowanie żółtaczki. Podczas ciąży zespół Zhilbera, z reguły, nie wpływa na owoce. Obecność SZ zwiększa ryzyko rozwoju choroby Gallway.
Objawy zespołu Zhilbera
Objawy zespołu mieszkaniowego manifestują się bardziej wyraźne pod wpływem stresu, wysiłku fizycznego, niedożywienia, po chorobach wirusowych i z powodu użycia alkoholu i niektórych leków. Dla choroby Zhilbera charakterystyczne:
- astenia;
- Żółknięcie siklizny i stopień śluzowego (jazda skóry nie zawsze jest obserwowana);
- ból wątroby;
- podwyższony poziom bilirubiny we krwi;
- Naruszenie żołądka i bolesnej trawienia.
Zespół Zhilbera jest wrodzony, w tym przypadku objawy przejawiają się od 12 do 30 lat. Drugi typ syndromu — Postgepatitis Hyperbilirubinemia, przejawiająca po przeniesieniu wirusowego zapalenia wątroby. W drugim przypadku konieczne jest przeprowadzenie różnorodnej diagnostyki, aby nie mylić SzH z przewlekłym zapaleniem wątroby.
Diagnostyka zespołu Zhilbera
W przypadku badań diagnostycznych i planowania środków terapeutycznych należy odnosić się do terapeuty, genetyki, hematologa i żołnierza żołnierza (hematolog). Jeśli podejrzewa się zespół Zhilbera, oprócz zbierania anamnezy i badania fizycznego, przypisane są następujące metody diagnostyczne:
- Ogólna analiza krwi — Kiedy Szh obserwuje wzrost hemoglobiny (>160 g / l), ewentualnie pojawienie się retycylującego i zmniejszenia przez osmotyczną odporność erytrocytów.
- Chemia krwi — Bilirubin może osiągnąć 6 mg / dl, ale zasadniczo nie przełącza granicy 3 mg / dl. Parametry, które określają funkcję wątroby, pozostają normalnie. Fosfataza alkaliczna może wzrosnąć.
- PCR — Marker genetyczny Szh — Liczba padów w łańcuchu promotora genu UGT1A1.
- Ultradźwięki żołnierza żółciowego i sondowania dwunastnicy — Prawie wszyscy pacjenci z SZ są obserwowane zmiany w składzie biochemicznej żółci.
- Biopsja wątroba — Możliwe zmiany patologiczne w organizmie.
- Próbka z głodem — Jeśli nie ma niedożywienia, wiąże się z wzrostem bilirubiny w surowicy.
- Próbka z fenobarbitalią — Zastosowanie fenobarbitalu na tle SzH przyczynia się do zmniejszenia poziomu bez sprzężonej bilirubiny.
- Próbka z kwasem nikotynowym, gdy Szh wywołuje wzrost zawartości bez sprzężonej bilirubiny. Ta sama reakcja występuje, gdy wprowadza się rifampicyna.
Lekarz może wyznaczyć dodatkowe badania i prowadzenie diagnostyki różnicowej SzH z innymi hiperbirubinemią.
Leczenie choroby Zhilbera
Prognoza jest dość korzystna, ze względu na fakt, że choroba mieszkaniowa jest stosunkowo bezpieczna, a specjalne traktowanie nie jest wymagane (jest to raczej postać domową). Podstawą terapii jest zgodność z normalnym reżimem, pracą i rekreacją. Podczas zaostrzeniach musisz przestrzegać numeru diety 5 (odmowa oleistej i smażonej żywności, alkoholu), biorąc witaminy i cholleetyki. Terapeuta może przypisać przebieg hepatoprotektorów. Ważne jest, aby pamiętać, że nie powinieneś uciekać się do ciepłych fizjotypów. Leczenie SzH ma na celu przywrócenie normalnego poziomu Uridindiphosforan Glucuronlontransferaza (enzym wątroby) i stabilizację ogólnego dobrobytu pacjenta.
Konieczne jest skonsultować się z terapeutą i hepatologiem, które leki mogą być nakładane na tle zespołu Zhilber, a z którego będzie musiała porzucić (na przykład, sterydy anaboliczne, glukokortykoidy, kofeina i paracetamol mogą zwiększyć manifestację żółtaczki ).
