Powoduje
W celu normalnego ciała ludzkiego, powinno stale uzyskać wymaganą ilość tlenu. Tlen jest dostarczany do organizmu zwykle poprzez proces wymiany gazu w płucach. W celu przepływu tlenu z płuc do władz, istnieje dopływ krwi. Wraz z zakrzepowo-zatorową płuc na miejscu uszkodzenia, normalne dopływ krwi nie występuje, co prowadzi do naruszenia wymiany gazowej. Światło, a zatem inne organy mają mniej tlenu. Krew, która przechodzi przez naczynia z tego powodu, jest znacznie gorsza niż nasycona tlenem. Organy wewnętrzne cierpią na niedobór tlenu. W rezultacie ciśnienie tętnicze może gwałtownie zmniejszać, co z kolei prowadzi do Zawał mięśnia sercowego i Atelectasia w płucach. Tromboembolizm płuc najczęściej powstaje z powodu zakromętów, które powstały w żyłach nóg. Aby utworzyć skrzepliwość, konieczne jest, aby przepływ krwi jest wystarczająco powolny, zwiększono krzepnięcie krwi, a ściany naczyń zostały uszkodzone.
Normalny przepływ krwi, często spowolniony z powodu niewydolności serca. Ponadto może być zakłócany u osób, które są wystarczająco długie w jednej pozycji. Na przykład, jeśli osoba jest zmuszona obserwować łóżko. Najczęściej występuje u pacjentów, którzy mają uszkodzenie rdzenia kręgowego. Dość rzadkie, ale nadal możliwe jest zakrzepembolizmu nawet u zdrowych ludzi, którzy długo byli w tej samej pozycji. Na przykład z długim lotem samolotem. Jeśli chodzi o uszkodzenie ścian żył, często dzieje się to w zastrzykach dożylnych, chorobach zapalnych i urazach. Zwiększone krzepnięcie krwi najczęściej rozwijają się z powodu naruszeń w systemie koagulacji krwi. Ponadto, powód tego może stać się AIDS i przyjęcie środków antykoncepcyjnych.
Oprócz określonych czynników ryzyka, pokój i starszy i starszy wiek, edukację złośliwą, operacje chirurgiczne, Phlebbeurysm, Różne obrażenia, ciąża i poród, otyłość I niektóre choroby.
Objawy
W obecności charakterystycznych objawów choroby niektóre badania odbywają się. W szczególności, przy pomocy rentgenowskiej klatki piersiowej, możliwe jest wykrywanie małych zmian w strukturze naczyń krwionośnych po zatorowym. Ponadto procedura ta umożliwia identyfikację zawału lekkiego. Jednakże, gdy wykryte są te objawy, niemożliwe jest umieścić dokładną diagnozę. Ponieważ potwierdzić obecność zmian naczyniach, przeprowadzana jest elektrokardiogram, scyntygrafia perfuzji i inne metody diagnostyczne.
W celu przeprowadzenia scyntygrafii perfuzji płuc, które jest również dość przydatne w diagnozie zakrzepowej płucnej, konieczne jest wprowadzenie niewielkiej ilości substancji radionukleiowej do Wiednia. Substancja wraz z krwią wchodzi do łatwego, co umożliwia oceną dopływu krwi do płuc. Jeśli podczas przeprowadzania tej procedury ujawniono obszary, gdzie nie ma normalnego dopływu krwi, a następnie na zdjęciu będą ciemne. Wynika to z faktu, że cząsteczki radionucyczne nie wpadają w strefy z niskim dopływem krwi. Jeśli nie ma wyników takich obszarów, uważa się, że osoba nie ma znaczącego zablokowania naczyń krwionośnych. Jednak zidentyfikowane oznaki zablokowania statków mogą być związane z innymi naruszeniem w organizmie, a nie tylko wskazują obecność tętnicy rzutu zakrzepembolizmu.
Leczenie
Do leczenia zakrzepowo-zatorowego pacjenta są zwykle skierowane do szpitala. Jest to konieczne, ponieważ terminowe leczenie zależy w dużej mierze zależy od tego, w jaki sposób choroba będzie się rozwijać w przyszłości, a to możliwe, aby przetrwać pacjenta.
W leczeniu, konserwatywne techniki terapii, terapii chirurgicznej i, w razie potrzeby można wykorzystać działania resuscytacyjne. Prawie we wszystkich przypadkach stosuje się ten lek tętnic płuc, stosuje się taki lek, który heparyna lub jego analogi. W leczeniu konserwatywnym stosuje się leki fibrynolityczne. Jeśli chodzące leczenie, zwykle zaleca się jedynie przy krytycznych zaburzeń przepływu krwi przez statki, z ciężką niewydolnością płucnicą, z rozległymi zmianami tętnicy płucnej, w przypadku braku czasu dla trombolizy. Ten rodzaj leczenia należy przeprowadzić tylko przez doświadczonych i przygotowanych chirurgów.
Aby zapobiec tworzeniu się zakrzepów w nogach Tibii po operacji, taki środek przeciwny jest stosowany jako heparyna. Przed operacją i w ciągu tygodnia po operacji pacjent jest wprowadzany przez małe dawki tego leku pod skórą. Prawda, Heparyna jest zwykle wyznaczona tylko przez pacjentów, którzy mają wysokie ryzyko zakrzepicy, pacjentów z niewydolnością serca, cierpiących na otyłość, z przewlekłymi chorobami płuc i pacjentów, którzy mieli wcześniejsze przypadki zakrzepicy. Wynika to z faktu, że ten lek może powodować krwawienie i spowolnić uzdrowienie. Z wysokim ryzykiem rozwoju zatorowości płucnej, czasami przepisywane są małe dawki heparyny, a nawet jeśli operacja nie jest oczekiwana. Warto zauważyć, że około połowy wszystkich pacjentów z embolizmem tętnicy płucną, która nie otrzymała normalnego leczenia, istnieje wysokie ryzyko ponownego rozwoju zatoru.
