Diagnozę zespołu antiphosfolipidowego podczas ciąży opiera się na wskaźnikach laboratoryjnych. W leczeniu zespołu antiphosfolipidu stosuje się leki, przytłaczając aktywność procesu immunologicznego.
Treść
Metody diagnostyki zespołu antiphosfolipidowe
W celu skutecznej diagnozy zespołu antiphosfolipidu ważne jest integralna ocena rozwoju danych choroby, głównych objawów i danych laboratoryjnych. Pozwala to poprawnie ocenić ryzyko rozwoju komplikacji i przypisać niezbędną terapię w odpowiednim czasie. W prowadzeniu ciężarnych i uczniów cierpiących na zespół antyfosfolipidowy, starannej kontroli nad aktywnością procesu autoimmunologicznego, stan systemu krzepnięcia krwi, zapobieganie, diagnozę i leczenie zaburzeń pojawiających się.
Głównymi kryteriami diagnozy zespołu antiphosfolipidu są oznaczenia epizodów zakrzepicy żylnej i tętniczej, potwierdzone przez dane dotyczące badań laboratoryjnych lub instrumentalnych. Ważną rolę odgrywa również dane dotyczące patologicznego przebiegu poprzednich ciąży:
- Spontaniczne aborcje do 10 tygodni ciąży z powodu niewyjaśnionych powodów, gdy śmierć embrionego (płodu) jest mało prawdopodobne z powodu przyczyn genetycznych
- Śmierć owocowa w kategoriach ponad 10 tygodni, przedwczesny rodzaj, na tle ciężkiego gestozy i niewydolności łożyskowej
Kryteria laboratoryjne dla zespołu antiphosfolipidowego:
- Obecność przeciwciał anty-kardolipin IgG lub IgM
- Wykrywanie leupusa antykoagulant w plazmie krwi
Możliwe jest przyjmowanie rozwoju zespołu antiphospollilipidowego w obecności chorób autoimmunologicznych, zwykłego nietokowego ciąży (niezwiązane z hormongią, powodów genetycznych, anomalii rozwoju narządów płciowych, organicznych lub funkcjonalnych niewydolności szyjki macicy), z Wczesny rozwój gestozy, zwłaszcza trudnych form, niewydolności łożyskowej, płodu hipotrofią podczas poprzednich ciąży, reakcje płomień-pozytywne Wasserman.
Leczenie zespołu antiphosfolipidowego
Aby wyłączyć proces autoimmunologiczny, zaleca się wyznaczenie terapii glukokortykoidowej jako preparat do ciąży. Małe dawki prednizolonu (5 mg) lub methred (4 mg dziennie) umożliwiają zmniejszenie aktywności procesu autoimmunologicznego i zapobiegają rozwojowi naruszeń przez system krzepnięcia krwi. Terapia steroidowa powinna być przeprowadzona w całym ciąży iw ciągu 10-15 dni od okresu poporodowego, a następnie stopniowe anulowanie.
Aby zapobiec reaktywacji infekcji wirusowej na tle zabierania glukokortykoidów u pacjentów z zespołem antyfoszlipidu, dożylnego podawania kroplówki immunoglobuliny prowadzi się w dawce 25 ml w ciągu dnia (3 dawki). Wprowadzenie podobnych małych dawek immunoglobuliny jest wskazane w pierwszym trymestrze ciąży, w okresie 24 tygodni i przed porodem.
Szczególną uwagę zwraca się na korektę naruszeń w systemie koagulacji krwi. Gdy płytki płytki są aktywowane, przepisywane są antiapregatory - Kuraltil (75-150 mg dziennie), Tentent (300-600 mg) lub mononicy (0,045 mg dziennie). Kontrolowanie systemu krzepnięcia krwi należy przeprowadzić 1 raz w ciągu 2 tygodni.
W przypadkach, gdy patologiczna aktywność płytek krwi jest połączona ze wzrostem aktywności w łączu osocza, a wygląd oznak ślizgowej koagulacji jest uzasadnione stosowanie małych dawek heparyny (5000 jednostek 2-3 razy dziennie podskórnie). Czas trwania heparynoterapii zależy od stopnia ciężkości zaburzeń krwi. Używanie małych dawek aspiryny (80-100 mg dziennie) przyczynia się do wzmocnienia działania heparyny. Niska masa cząsteczkowa Heparyny są szeroko stosowane w leczeniu zespołu antiphosfolipidowego. Zastosowanie tych leków w małych dawkach nie wymaga ścisłej kontroli nad stanem systemu krzepnięcia krwi, ponieważ przy użyciu konwencjonalnej heparyny.
Jako dodatkowa metoda leczenia zespołu antiphosfolipidowego, użycie plazmaferezy. Zastosowanie tej metody pozwala normalizować właściwości reologiczne krwi, zmniejszając nadmierną aktywację systemu krzepnięcia krwi, zmniejsz dawkę preparatów kortykosteroidowych i heparyny, co jest szczególnie ważne w ich złej tolerowalności. Główne skutki terapeutyczne plazmaferezy obejmują:
- detoksykacja
- Korekta właściwości reologicznych krwi
- Nieprzerwanie
- Zwiększona wrażliwość na narkotyki
Szczególnego znaczenia w leczeniu pacjentów z zespołem antyphospolipidowym, usunięcie antyphospollipid autoantybodes, kompleksy immunologiczne, immunogenne białka osocza, autoantygen, co zmniejsza aktywność procesu autoimmunologicznego, aby zmniejszyć aktywność procesu autoimmunologicznego. Plazmafereza może być stosowana jako preparat do ciąży i podczas niego i jest skuteczną metodą leczenia pacjentów z zespołem antyfosfolipidowym.
