Badanie i leczenie pacjentów cierpiących na zespół antiphosfolipidowy jest nadal potrzebny przed wystąpieniem ciąży. Podczas ciąży przeprowadza się diagnoza, która pozwala oszacować stan funkcjonalny płodu i zidentyfikować oznaki niedotlenienia.
Treść
Ciąża pod syndromem antiphosfolipidowym
Przed ciąży należy rozpocząć ankietę i narkotyki dla pacjentów z zespołem antiphosfolipidowym. Jednocześnie skargi pacjenta są starannie przeanalizowane do identyfikacji możliwych objawów choroby. Prowadzić badania laboratoryjne do wykrywania przeciwciał do antykoagulantów kardiolipiny i lupus. Po zidentyfikowaniu badania są powtarzane po 6-8 tygodniach. Jednocześnie przeprowadzono ankietę w celu zidentyfikowania chorób współistniejących, aw razie potrzeby, ich leczenie. W obecności powtarzających się testów pozytywnych w zakresie obecności przeciwciał do kardiolipiny i leżaków przeciwzakrzepowy rozpoczynają leczenie zespołu antiphosfolipidowego z indywidualnym wyborem narkotyków.
W przypadku wystąpienia ciąży, z jego wczesnymi kategoranami, kontroluje charakter przebiegu choroby przy użyciu odpowiednich testów laboratoryjnych i konieczne jest leczenie.
Korzystając z ultradźwięków, kontrolować tempo wzrostu płodu z przedziałem 3-4 tygodni, a także oceniać stan funkcjonalny systemu FETOProjerementar. Specjalna wartość diagnostyczna ma Dopplerometrię ultradźwiękową, która prowadzi się od 20 tygodni od interwału 3-4 tygodni przed dostawą. Dopplerometria pozwala na zdiagnozowanie zmniejszenia przepływu krwi Fetoplaczenie i populacentar i pozwala na ocenę skuteczności terapii.
Kardiotokografia danych po 32 tygodniach ciąży, umożliwiają również ocenę stanu funkcjonalnego płodu. W porodzie, staranna kontrola kardiomonitorialna jest przeprowadzana ze względu na obecność przewlekłego hipoksycia płodu, a także zwiększone ryzyko oddziału z normalnie zlokalizowanej łożyska, rozwój ostrego niedotlenienia płodu na tle przewlekłego głodu tlenu. Wskazane jest określenie stanu systemu koagulacji krwi bezpośrednio przed porodem i porodem.
Szczególnego znaczenia nabywa obserwację stanu zobowiązań, ponieważ jest w okresie poporodowym, że zwiększa się ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych.
Terapia steroidowa podczas ciąży
Terapia steroidowa (stosowanie glukokortykosteroidów - prednizon) trwa w ciągu 2 tygodni z stopniowym anulowaniem. Wskazane jest monitorowanie systemu hemostazowego przez 3 i 5 dnia po dostarczeniu. Wraz z wyraźną hipercoagulacją, wymagana jest krótkość heparyny na 10 000-15 000 jednostek dziennie podskórnie. Pacjenci, którzy są przepisywani antykoagulantami i antyagerantami, tłumik.
Pacjenci, którzy zostali zdiagnozowani zespołem antyfosfolipidowym podczas ciąży, podlegają starannej obserwacji i monitorowaniu stanu systemu krzepnięcia krwi ze względu na ryzyko postępu choroby.
Tak więc, terminowa diagnoza, preparat i racjonalna ciąża u pacjentów z zespołem antiphosfolipidu przy użyciu odpowiedniego leczenia zmniejsza ryzyko rozwoju powikłań w okresie ciąży i okresie po porodzie.
