W rozwoju zespołu antiphosfolipidu, dziedziczna predyspozycja i obecność infekcji bakteryjnej lub wirusowej odgrywa główną rolę. Głównymi objawami zespołu antiphosfolipidowego są powtarzane zakrzepicę.
Treść
Koncepcja zespołu antiphosfolipidowego i ciąży
Wśród powodów zwykłej nieograniczonej ciąży, wpływ przeciwciał (reakcje autoimmunologiczne) ma szczególne znaczenie dla niektórych naturalnych fosfolipidów na temat procesów implantacji, wzrostu, embrionego i rozwoju płodu, przebiegu ciąży i wyniku urodzenia.
Termin «Zespół antiphosfolipidowy» Wskazano grupę zaburzeń autoimmunologicznych, charakteryzujących się znaczną ilością przeciwciał do fosfolipidów zawartych w osoczu krwi (przeciwciała antyfosfolipidowe), a także do tych związanych z tymi fosfolipidami glikoprotein.
Czynniki ryzyka zespołu antiphosfolipidowego
Jednym z czynników zespołu antiphosfolipidowego jest predyspozycje genetyczne do tej patologii. Innym ważnym czynnikiem jest obecność infekcji bakteryjnej lub wirusowej, która nie wyklucza możliwości rozwoju powikłań zakrzepowych.
Aby wdrożyć proces patologiczny, obecność w organizmie nie tylko przeciwciała do fosfolipidów, ale także tak zwanych kofaktorów, gdy wiążą się, do których powstają prawdziwe kompleksy przeciwciała antygenu. W wyniku działania różnych czynników zewnętrznych i wewnętrznych mediów (zakażenie wirusowe, nowotwory złośliwe, wpływ leków), interakcja przeciwciał antyfosfolipidów z kofaktorami, co prowadzi do poważnych zaburzeń w systemie koagulacji krwi. Ponadto procesy mikrokrążenia zostaną naruszone i istnieje zmiana ściany naczyniowej.
Rodzaje zespołu antiphosfolipidowego
Wybierz główny zespół antyfosfolipidowy wtórny. Obecność drugorzędowego zespołu antiphosfolipidowego jest spowodowana chorobami autoimmunologicznymi (z systemowym czerwonym toczniem, guzek okołoterski itp.), choroby onkologiczne, zakaźne, a także z wpływem wielu leków i substancji toksycznych. Odpowiednio, z pierwotnym zespołem antiphosfolipidu brakuje na liście chorób i stanów.
W niektórych przypadkach tak zwany zespół antiphosfolipidowy katastrofalny jest izolowany, który charakteryzuje się nagle pojawiającą się i szybko rozwijającą niewydolność w dziedzinie ważnych organów, najczęściej w odpowiedzi na czynniki, takie jak choroby zakaźne lub interwencje operacyjne. Katastrofalny zespół antiphosfolipidowy objawia się ostrym zaburzonym mózgiem i krążeniem krwionośnym (dopływ krwi do serca), stupor (hamowanie świadomości), dezorientację, prawdopodobnie rozwój ostrego niewydolności nerek i nadnerczy, duża zakrzepica naczyń.
Objawy i powikłania choroby
Jeden z głównych i najbardziej niebezpiecznych przejawów choroby jest często powtarzająca się nawracająca zakrzepica. Żółtą zakrzepozę, zlokalizowaną w głębokich żyłach głowy, które są związane z ryzykiem dromboembolizmu gałęzi tętnic płuc. Istnieją jednak przypadki radioozy żył nerkowych i wątrobowych. Zmiany zakrzepowe stodoły, łącza, dolna żylna pusty, naczynia mózgowe, tętnice i żyły siatkówki, duże naczynia kończyn dolnych, różne departamenty aorty. Objawy kliniczne zakrzepicy tętniczej są obwodowe gangrena, zespół łuku aorty, ślepotę, zaburzenia mózgowe itp. Niebezpieczeństwo powikłań zakrzepowych wzrasta wraz z przebiegiem ciąży i okresie po porodzie.
Wiadomo, że zespół antyfosfolipidowy prowadzi do niezabudowanej ciąży, opóźnienie wewnątrzmacicznego wzrostu płodu, aż do śmierci płodowej w II i III trimestrowie. W pierwszym trymestrze ciąży przeciwciała antyfosfolipidowe mogą mieć bezpośredni wpływ na jajo owocowe z późniejszym spontanicznym przerwaniem ciąży.
Od wczesnych warunków ciąży występuje wzrost aktywności funkcjonalnej płytek krwi, syntezę białek i funkcja hormonalna łożyska jest zmniejszona. W przypadku braku odpowiedniego leczenia dołącza się wzrost aktywności systemu krzepnięcia krwi. Jednocześnie zakrzepica pojawiają się w statkach łożysko, niewydolności łożyskowej, przewlekłej niedotłuszenia i często śmierci płodowej z powodu braku tlenu.
