Co to jest hydronofoza? Dlaczego występuje hydronę? Jako manifesty i potraktowany hydronę? Przeczytaj w tym artykule.
Treść
Hydronika lub niedrożność gluhanu i segmentu moczowodu
Wodnefoza jest rozszerzeniem zbiorowego układu nerek (zwłaszcza miednicy), wynikającą z obecności przeszkody do wyjścia moczu przy obszarze połączeniowym Lochera i moczaka (w obszarze segmentu Piiiveureteral).
Sposoby moczowe obejmują (od góry do dołu) kubki nerek, miednica nerek, moczki, pęcherzyk, moczowa. Lohanks i kubki razem tworzą zbiorowy układ nerek.
Wymawiane przeszkody do odpływu moczu z nerek prowadzą do znaczącej ekspansji LACHER i często, do nieodwracalnego zaburzenia funkcji nerek. Stopień ekspansji zbiorowego układu nerek jest proporcjonalny do ciśnienia moczu w niej i różni się szeroko.
Mała przeszkoda do wyjścia moczu, powoduje umiarkowaną rozbudowę Peliktasii i zazwyczaj nie towarzyszy zakłóceni funkcji nerek, ale zwiększa ryzyko zapalenia pyelonefr.
Przyczyny hydronosozy u dzieci
U dzieci w przytłaczającej większości przypadków wrodzony hydronozja ICD, z powodu przyczyn anatomicznych. Istnieją zewnętrzne i wewnętrzne przyczyny hydromiozy. Wewnętrzny powód – Wrodzona zwężenie moczowodu z powodu niedoręczenia jego Lumenu, występuje częściej niż inni. Powody zewnętrzne – Nieprawidłowe gaśnictwo moczowodu z miednicy i dodatkowego naczynia powodującego kompresję moczową.
Objawy, objawy hydroniki
Wodnefrowość jest zawarta w grupie chorób w towarzystwie rozszerzenia Lochank nerka (Pyelectasia), który jest łatwy do wykrycia, gdy ultradźwięki Fetus. Dlatego większość hydronici jest wykrywana przez wewnątrzmacia. Jeśli diagnoza nie została zainstalowana przed narodzinami dziecka, hydronę może pojawić się we krwi krwi w moczu (hematurze), zakażenie układu moczowego, bólu brzucha, lub gdy wykryto kształcenie objętościowe w jamie brzusznej.
Studia w hydroniefozie
Pierwszym krokiem w kierunku diagnozy hydronofozy jest ultradźwiękami płodu. Zbiorowy układ nerek jest widoczny w badaniu ultradźwiękowym od 15 tygodni okresu wewnątrzmacicznego. Pierwszy znak, gdy ultradźwiękowy jest rozszerzenie galaretki. Jeśli po narodzinach dziecka zachowuje się rozbudowa miednicy, wówczas urolog dziecięcy rozwiązuje pytanie o potrzebę bardziej dogłębnego badania urologicznego. Podejrzewany, obecność hydromiozy, dziecko musi przekazać następujące ankiety:
Nerki i pęcherza ultradźwiękowe przed i po oddaniu moczu. Specjalista w ultradźwięku może zobaczyć oznaki uszkodzenia miąższu nerek, rozróżniają słabe, średnie i wyraźne stopnie hydromiozy. W wątpliwych wyników można wykonać ultradźwięki z obciążeniem wodnym i diuretykami, co pozwala dokładniej ocenić stopień utrudniania klejenia segmentu moczowodu.
Mikrętowa Cystureketografia – Badanie kontrastu rentgenowskiego pęcherza moczowego i cewki moczowej jest wykonywane w podejrzewanej moczu refluksowej lub utrudnionym odprowadzaniu moczu z pęcherza.
Wydalnia (dożylna) urografia – Po podaniu dożylnym kontrast rentgenowski pochodzi przez nerki, a ich zbiorowe systemy stają się widoczne na promieniach rentgenowskich. Badania pozwalają nam oszacować stopień przeszkody.
Nefromomycingy – Badanie radioizotopu nerków. Służy do oszacowania funkcji nerek i stopień naruszenia odpływu moczu.
Opierając się na badaniach, specjalista powinien zdecydować, w jaki sposób poważna przeszkoda klejącej segmentu moczowca jest, czy jest to zagrożenie dla nerek lub można go rozwiązać niezależnie. Noworodka diagnoza staje się często oczywista dopiero po 3-4 tygodniach po urodzeniu. W ciągu pierwszych 3 tygodni po urodzeniu wymiana wody w ciele noworodka i funkcja nerek różni się znacznie znacznie i z nimi rozmiary lojalnych.
Leczenie hydromiozy
Początkowe objawy hydronosozy często znikają niezależnie, ale czasami postęp. Obserwacja specjalisty z realizacją ultradźwięków jest pokazana 2-4 razy w roku, w pierwszych 3 latach życia, a raz w roku w starszym wieku.
Średni stopień hydromiozy, począwszy od hydroniki 2 stopni, może mieć zarówno dynamikę pozytywną, jak i ujemną. Wraz ze wzrostem rozbudowy gniazda w procesie obserwacji konieczne jest przeprowadzenie leczenia operacyjnego. Ultradźwięki w pierwszym roku życia w średnim stopniu hydromiozy odbywa się co 2-3 miesiące.
Wymowa hydroonfoza z ostrym zaburzeniami odpływu moczu z nerek wymaga bezzwłocznego wykonania operacji chirurgicznej.
Operacja w hydronomiecie
Operacja w hydromienicy leży w wycięciu wąskiej części moczowodu i tworzenia nowego szerokiego związku (zespolenia, chłodnicy) między mocznikiem a śmiechem nerek. Nazywany operacją – Peloplastic.
Najczęstszą techniką operacji - Heins-Andersena Pioplastyka. Zwężone miejsce moczowate jest zwykle znajdujące się bezpośrednio w pobliżu loina nerkowego. Po wycinaniu moczowodu, najbliżej obszarze nerki danimowej wzdłużnie, po czym krawędzie wycinania moczowodu są szyte z krawędziami symetrycznego (przystającego) cięcia wzdłużnego na Lochank. Zwykle po operacji pozostaw rurkę prowadzoną przez miejsce podłączenia moczowodu i miednicy, aby zapewnić jednolite światło spójności i uniknąć przyklejania i deformacji. Drugi koniec rury można usunąć w pęcherzu (stentowym drenażu wewnętrznym) lub przez tkankę nerkową (cewnik-karze).
Czas znalezienia dziecka w szpitalu po zabiegu
Czas trwania pobytu dziecka w szpitalu po operacji zależy od sposobu prowadzenia moczu z operowanej nerki. Podczas instalacji wewnętrznego drenażu stentu, dodatkowy drenaż do prowadzących moczu z nerek nie jest wymagany, a stacjonarny okres pooperacyjny jest zmniejszony do 5-9 dni. Stent jest usuwany za miesiąc – Połowa po operacji przez cienkie narzędzie wprowadzone przez moczkę.
Jeśli nie jest zainstalowany podczas operacji, stentu, ale cewnik, który pochodzi się przez nerki, jest ustalana równolegle, rurka drenażowa (Nefrosta) jest zainstalowana, aby zapewnić bezpłatny odpływ moczu z operowanej nerki. W tym przypadku bardziej przedłużone znalezienie dziecka w szpitalu - około 3 tygodni. Wybór prowadzenia moczu jest wykonane przez chirurga podczas operacji.
Cechy leczenia i znieczulenia są określane z uwzględnieniem omawianego chirurga pracy
Skuteczność pyeloplastyki
Skuteczność Pieloplastyka wynosi około 92-95%. Po wykonaniu operacji funkcja nerek jest prawie zawsze lepsza, a w wielu obserwacjach osiąga funkcję zdrowej nerki. Jednocześnie, zmiany strukturalne w nerkach (odkształcenie kubków, zmniejszenie grubości miąższości) mogą się utrzymywać. Szczególnie znaczące zmiany resztkowe obserwuje się z wyraźną hydroną.
Prognozowanie przebiegu hydromiozy u noworodka
Metoda pozwalająca na określenie, w jaki sposób hydronefoza rozwija się w noworodka, obecnie nie istnieje. Dlatego najbardziej prawidłowym podejściem jest obserwowanie stanu nerek w dynamice doświadczonego specjalistycznego urologa. Główną metodą szacunkową dla obserwacji dynamicznej jest ultradźwięk. Złożoność przewidywania rozwoju hydronofozy u noworodka jest określona przez niestabilną wymianę wody, zmieniając funkcję nerki, a także możliwość dojrzewania (dojrzewania) jego narządów i tkanek. Procesy te mogą prowadzić do zniknięcia rozszerzenia lochera lub ustabilizować jego rozmiar. W tym samym czasie, z długimi odstępami między inspekcjami (ponad 2 miesiące), możesz pominąć pogorszenie stanu nerek i spóźnić się z operacją.
