Jakie komplikacje są obarczone operacją usuwania tarczycy? Odpowiedź na to pytanie znajdziesz w artykule.
Treść
Kryzys Thyoreoxic
Występuje u pacjentów z poprzednimi tyranoksykonitozą, która nie otrzymała leczenia, czy nie w pełni. Klinika objawia się w sali operacyjnej lub w oddziale resuscytacyjnym. Hipertermia, pocenie się, tachykardia, nudności, wymioty, ból. Tremor i hamowanie mogą postępować w DELIRIUM i COMA. Leczenie obejmuje duże dawki roztworu fizjologicznego lub jodku potasu dożylnego, 100 mg kortyzolu, terapii tlenowej, duże dawki glukozy, wody i korekcji równowagi elektrolitowej, spadek temperatury. Śmiertelność zbliża się do 10%.
Krwawienie z rany
Występuje w pierwszej godzinie po operacji. Przyczyny zaburzeń dróg oddechowych służy małej ilości krwi w głębokich przestrzeniach za tchawią, co może spowodować przeszkodę dróg oddechowych (0,3-1%). Leczenie: natychmiast. W opliju - rewizja rany, ewakuacja skrzepów do normalizacji ciśnienia na otaczających tkaninach, zasilanie naczyniach do zasilania krwi.
Uszkodzenie zwracającego łagodnego nerwu
Podczas prowadzenia operacji na tarczycy wynosi 1-3%. Może jedno- lub dwustronne, tymczasowe lub trwałe. W paraliżu mięśni Gundów, ligamenty głosowe wziąć średnią pozycję. Głos staje się opanowany. Dwustronny paraliż więzadła wokalnego nie zapobiega przejściu powietrza.
Hipoparatyzacja
0,6-2,8%. Więcej (do 9%), z chorobami złośliwymi, podczas nawrotów. Rzadko powstaje w wyniku usunięcia wszystkich gruczołów, bardziej prawdopodobne z powodu uszkodzenia ich dopływu krwi. Minimalne ryzyko podczas smarowania naczyń tarczycy. Porish-w kształcie gruczoły z upośledzonym dopływem krwi mogą być zgniecione i wszczepione wewnątrz mięśni o oczach piersi oczko.
Klinika przejawia się w pierwszym dniu po operacji. Okrągły dźwiganie kończyny, mrowienie, wyciągnięcia palców, uczucie alarmu. Wcześnie wydają się pozytywne objawy wnęki, potem trusso i skurczarstwem carpopaed. Dbałość o drgawki są możliwe. Poziom wapnia w surowicy jest zmniejszony, podwyższony fosfor. Warunek może być przejściowy (kilka dni) lub trwały.
Leczenie rozpoczyna się od podawania dożylnie 10 ml 10% glundt wapnia, a następnie kroplę 2-3 ampułek co 8h. W przypadku stałego hipoparathyoidyzmu potrzebna jest witamina D (Rokaltrol 0,25-0,5 μg w 0,25-0,5 μg dziennie oprócz wapnia), pomiar poziomów wapnia i fosforu. Z hipopartatownicą, poziomy fosforu są podwyższone. Niski poziom odnotowano, kiedy «Syndrom głodnej kości».
