Osteochondroza - choroba kręgosłupa, charakteryzująca degeneracją płyty międzykręgowej ze znacznym zmniejszeniem jego wysokości, sklejenie powierzchni dysków kręgów i reaktywnego wzrostu osteofitów krawędzi.
Treść
Osteochondroza uszkodzona tkaniny tkaniny stopniowo odradzają się i zamienia się w podobieństwo kości. Utwardzony dysk zmniejsza się w rozmiarze, traci właściwości amortyzatora między kręgami i zaczyna wyciągać nacisk na zakończenia nerwowe, co prowadzi do wyglądu bolesnych doznania.
Początkowy etap osteochondrozy, najczęściej nie pokazuje się żadnych nieprzyjemnych odczuć w kręgosłupie i mogą być zdiagnozowane jako organy wewnętrzne choroby, a prawdziwa diagnoza wykrywa dopiero po przejściu licznych ankiet.
Osteochondroza wyróżnia się osteochondrozą na, szyjce macicy, klatki piersiowej, lędźwiowej, sakralnej i wspólnej osteochondrozy. Najczęściej zdiagnozowano osteochondrofy lędźwiowe (ponad 50% przypadków), szyjki macicy (ponad 25%) i wspólne (około 12%).
Tarcza międzykręgowa jest płytką światłowodową. W środku dysku znajduje się jądro, otoczona pierścieniem włóknistym (tkaniny przypominające ścięgna). Dysk międzykręgowy nie ma układu naczyniowego i dlatego karmi się kosztem innych tkanek. Ważnym źródłem składników odżywczych dla dysku jest mięśnie pleców, jest ich dystrofia, która najczęściej prowadzi do rozwoju osteochondrozy. Podczas podnoszenia ciężarów, skoki i inne ćwiczenia, dyski wykonują rolę amortyzatora i wspierać wymaganą odległość między kręgami. Ponieważ największym obciążeniem jest spaść na kręgosłupie lędźwiowej, w tym występuje, że występy i przepuklinę międzykręgową są najczęściej utworzone, które są skomplikowane osteochondroza.
Występ płyty międzykręgowej - Występ dysku (wypadnięcie) bez łamania pierścienia włóknistego.
Przepuklina płyty międzykręgowej - występ (wypadnięcie) dysku z podziałem pierścienia włóknistego i «przeciek» CENTECH KERNEL. Szczególnie często, przepuklina powstaje podczas obrażeń kręgosłupa lub podczas jednoczesnego przechyłu i obracania ciała na bok, zwłaszcza jeśli w rękach jest ciężki 
przedmiot. W tej pozycji płyty międzykręgowe doświadczają bardzo dużego obciążenia, ciśnienie wewnątrz dysku międzykręgowego wzrasta, ciśnienie kręgów z jednej strony dysku i jądro jest zmuszone do zmiany w przeciwnej stronie i umieść nacisk na pierścień włóknisty. W pewnym momencie pierścień włóknisty nie wytrzymuje takiego obciążenia, a występ dyskowy występuje (pierścień włóknisty jest rozciągnięty, ale pozostaje w całości) lub powstaje przepuklina (pierścień włóknisty jest nitowany i przełomowy «Wynika» część zawartości jądra). Ze wzrostem obciążenia na kręgosłupie i tworzenie warunków zwiększania ciśnienia w uszkodzonym niepełnym dysku przepukliny.
Jest to bardzo ważne dla kierunku występowania i wielkości przepukliny, jeśli przepuklina idzie do przodu lub do stron, może prowadzić do bólu i naruszenia pracy niektórych narządów, a gdy rdzeń kręgowy wystają i uszkodzone, Konsekwencje mogą być znacznie poważniejsze. Jeśli przepuklina międzykręgowa dotknęła procesów nerwowych lub korzeni pewnego segmentu kręgosłupa, prowadzi to do naruszenia pracy organizmu, dla którego odpowiedzialny jest uszkodzony segment kręgosłupa.
Możliwa jest inna opcja: Ze względu na występ dysku w jednym kierunku, po przeciwnej stronie, odległość między kręgami zmniejsza się, a to prowadzi do szczypta procesów nerwowych przez same kręgi. Przepuklinę międzykręgową w dziale lędźwiowym, najczęściej powoduje ból nóg, przepuklina w klatce piersiowej przyczynia się do wystąpienia zawroty głowy, bólu w dziedzinie serca, naruszenia funkcji organów oddechowych i t.D., przepuklina w dziale szyjnym może powodować bóle głowy, zawroty głowy, liczby.
Najbardziej niebezpieczne przepukliny międzykręgowe Rozmiar ponad 10 mm, ostro zwężając kanał kręgosłupa, mocowanie naczyń krwionośnych i rannych końcówek nerwowych, długotrwałej ekspozycji, która prowadzi nie tylko do ciężkiego bólu, ale także do zakłóceń krążenia, utrata czułości w kończynach z kolejnymi komplikacjami.
Ale najbardziej niebezpieczne są sekwencyjne przepukliny płyt międzykręgowych, t.MI. Przepuklina jest gotowa do zniszczenia lub oddzielenia fragmentu z późniejszym obniżeniem go w kanale kręgowym, co może prowadzić do ciężkich konsekwencji: naruszenia funkcji organów miednicy i paraliżu kończyn dolnych.
Przyczyny choroby
Przyczyny powodowania zmian w dyskach międzykręgowych nie były w pełni zrozumiały. Ludzie zaczynają czuć objawy osteochondrozy najczęściej po 35 latach. Rozwój i zaostrzenie osteochondrozozy kręgosłupa przyczynia się do różnych obrażeń pleców, statycznych i dynamicznych przeciążenia, a także wibracji. Starszy mężczyzna, tym więcej przejawów osteochondrozy. Ale w ostatnich latach coraz więcej osób w wieku od 18 do 30 lat jest traktowana z bólem wirowania. Przyczyny wczesnej manifestacji choroby są dużo: słabe szkolenie fizyczne, naruszenie postawy i krzywizny kręgosłupa, płaski i nadmierną wagę. I tak, połóż się Główne przyczyny przyczyniające się do pojawienia się osteochondrozy:
- Dziedziczna (genetyczna) predyspozycja;
- Naruszenie metabolizmu w organizmie, zakażenie, zatrucie;
- nadwaga, niewłaściwe odżywianie (brak pierwiastków śladowych i płynów);
- zmiany wieku;
- obrażenia kręgowe (siniaki, złamania);
- Naruszenie postawy, krzywizny kręgosłupa, hipermobility (niestabilność) segmentów kolumn kręgów, flatfoot;
- niekorzystne warunki środowiskowe;
- Siedzący tryb życia;
- Prace związane z ciężarami podnoszenia, częste zmiany w pozycji ciała (zakrętów, zgięcia i rozszerzenia, ruchy szarpnięcia);
- Długoterminowa ekspozycja na niewygodne pozy w pozycji stojącej, siedząc, leżący, podczas podnoszenia i przenoszenia ciężarów, podczas wykonywania innej pracy, w której zwiększa się ciśnienie w dyskach i obciążenie kręgosłupa jako całość;
- Nadmierny wysiłek fizyczny, nierównomiernie rozwinięty układ kwostomularny;
- Przeładunek kręgosłupa związany z chorobami stóp, a także w wyniku noszenia niewygodnych butów, wysokich obcasów i ciąży u kobiet;
- ostre zaprzestanie regularnego szkolenia przez profesjonalnych sportowców;
- Nerwowy przepięciowy, stresujące sytuacje, palenie;
- Surooling, niekorzystne warunki meteo (zwiększona wilgotność powietrza w niskiej temperaturze).
Objawy charakterystyczne dla osteochondrozy
Pacjenci cierpiący na osteochondroza skarżą się na trwałe bóle tylne, które często łączyły drętwienie i uczucie fragmentacji w kończynach. W przypadku braku odpowiedniego traktowania wystąpi odchudzanie i atrofię kończyn. Głównymi objawami osteochondrozy to:
- ciągły ból podkładowy z tyłu, uczucie drętwienia i lobów w kończynach;
- Wzmocnienie bólu o ostrych ruchach, ćwiczeń, ciężarach podnoszących, kaszel i kichanie;
- Zmniejszenie ilości ruchów, skurcze mięśniowe;
- Wraz z osteochondrozą kręgosłupa szyjnego: ból w rękach, ramiona, bóle głowy, możliwe jest rozwijanie tak zwanego zespołu tętnicy kręgowej, która składa się z następujących skarg: hałas w głowie, zawroty głowy, błysków «Mushek», Kolorowe plamy przed oczami w połączeniu z palenie pulsującego bólu głowy. Przyczyna zespołu tętnicy kręgowej może być jego skurcz w odpowiedzi na zarówno bezpośrednie podrażnienie jego współczulnego splotu z powodu rozszerzenia kości, przepukliny dysku, układ złącza międzykręgowego i reakcji odruchowej z powodu podrażnienia dowolnego Receptor kręgosłupa. Obecność zespołu tętnicy kręgowej może pogorszyć przebieg patologii wieńcowej lub sercowo-naczyniowej, jeśli są dostępne;
- z osteochondrozą kręgosłupa piersiowego: ból w klatce piersiowej (jak «liczyć» w klatce piersiowej), w dziedzinie serca i innych organów wewnętrznych;
- Z osteochondrozą kręgosłupa lędźwiowego: ból w dolnej części pleców, napromieniowanie w miażdży, kończyny dolne, czasami do narządów małej miednicy;
- Uszkodzenie korzeni nerwowych (w przepaściach międzykręgowych, wzrostu kości, spondylolisezy, spondyloziosis): bóle strzelające i upośledzenie wrażliwości, hipotrofią, niedociśnienie, słabość w unośnych mięśniach, redukcja refleksji.
Diagnoza osteochondrozy
Ustanowienie wstępnej diagnozy prowadzona jest z podstawowym badaniem pacjenta. Kontrola zwykle prowadzi neurolog w związku ze skargami pacjenta dla zmian lokalnych, co może przejawiać się bolesnym zespołem, odkształceniu lub ograniczeniu mobilności. Kręgosłup jest badany w pozycji pacjenta stojącego, siedzącego i leżącego, zarówno samotnie, jak iw ruchu. Poziom uszkodzenia kręgosłupa jest określony przez odniesienie do liczby kręgów z niektórych anatomicznych punktów orientacyjnych lub przez specjalny schemat.
Ze względu na plecy zwracają uwagę na postawę, cechy struktury ciała, oznaczają linię procesów odradzających (środkowy rowek pleców), dolnych narożników ostrzy, grzbiety kości Iliaku, boczne kontury talii i szyi, położenie adaptera, odchylenie przecinających rowków z pionowej zwrócić uwagę na ulgę mięśniową znajdującą się obok kręgosłupa.
Uczucie kręgosłupa pozwala uzupełnić dane inspekcyjne (obecność lub brak deformacji), określają lokalizację, stopień i charakter bólu. Podczas czucia napięcie mięśni znajdujących się obok kręgosłupa, t.W celu. Większość kontuzji i chorób kręgosłupa towarzyszy wzrost tonu mięśniowego.
Zgięcie kręgosłupa służy do określenia amplitudy ruchów w różnych osadach kręgowych.
Główną rolą w badaniu kręgosłupa jest usunięta radiografia, tomografia komputerowa i obrazowanie rezonansu magnetycznego, z którym określono poziom zmiany, a diagnoza jest określona, ujawniono diagnozę, ukryte są patologie. Dane diagnostyczne pozwalają lekarzowi określić taktykę leczenia i wybrać najskuteczniejsze metody leczenia.
Metody leczenia osteochondrozy i jej komplikacji
Leczenie osteochondrozy i jej komplikacje przeprowadza się przy pomocy konserwatywnych metod mających na celu wyeliminowanie zespołów bólu, naruszenia funkcji korzeni kręgosłupa i zapobiegania progresji zmian dystroficznych w strukturach kręgosłupa. W przypadku nieskuteczności traktowania konserwatywnego i zgodnie ze specjalnymi wskazówkami operacyjnymi (chirurgiczne) leczenie traktowanie, której objętość zależy od poziomu szkody i objawów klinicznych choroby.
Czas trwania leczenia osteochondrozozy i jego powikłań zależy głównie od nasilenia choroby, zmiany związane z wiekiem stosowane metody leczenia, a także sumienne spełnieniem spotkań i zaleceń lekarza uczestniczącego. Ponieważ ćwiczenia pokazuje aktywną fazę leczenia w większości przypadków trwa 1-3 miesiące przy stosowaniu konserwatywnych metod, a okres odzyskiwania po operacji wynosi około 1 roku.
Na początku leczenia niektórzy pacjenci są w stanie zwiększyć zespół bólu związanych z reakcją systemu mięśniowego i innych formacji dla niezwykłych oddziaływań dla organizmu. Farby są zatrzymywane w krótkim czasie za pomocą procedur fizjoterapii, leków, a także specjalnych ćwiczeń. Wynik leczenia w dużej mierze zależy od zachowania samych pacjentów, z których cierpliwość, wytrwałość, wytrwałość, pewna moc woli, a także pragnienie odzyskania. Największa skuteczność terapii konserwatywnej i rehabilitacji po zabiegu można osiągnąć w warunkach specjalistycznych ośrodków medycznych i sanatoriach wyposażonych w nowoczesną bazę diagnostyczną i terapeutyczną, a także wysoko wykwalifikowani praktykujących przy użyciu kompleksowego leczenia chorób układu mięśniowo-szkieletowego.
Kompleksowe leczenie konserwatywne obejmuje Medyczna kultura fizyczna, fizjoterapia, masaż, terapia ręczna, rozciąganie (trakcja) kręgosłupa, refleksoterapia, terapia leków.
Kultura fizyczna medyczna (LFC) - Główną metodą konserwatywnego leczenia chorób układu mięśniowo-szkieletowego jest tworzenie obciążeń dawkowania mające na celu dekompresję korzeni nerwowych, korzenie i wzmocnienie gorsetu mięśniowego, wzrost objętości i generowania pewnego stereotypu ruchów i prawidłowej postawy, Dając aparat mięśniowy segregatora niezbędną elastyczność, a także zapobieganie komplikacjom. Osiąga się to zwykłe ćwiczenia na sprzęt rehabilitacyjny i gimnastyki stawowej. W wyniku ćwiczenia, krążenie krwi jest ulepszony, metabolizm i zasilanie dysków międzykręgowych jest znormalizowany, przestrzeń międzykręgowa wzrasta, powstaje gorset mięśniowy, a obciążenie na kręgosłupie jest zmniejszony.
Fizjoterapia - Sposób leczenia, w którym stosuje się czynniki fizyczne: niskie prądy częstotliwości, pola magnetyczne, ultradźwięki, laser itp. Służy do usuwania zespołu bólu, procesów zapalnych, rehabilitacji po obrażeniach i operacjach. Podczas stosowania metod fizjoterapii obróbka wielu chorób jest zmniejszona, efektywność stosowania leków i zmniejszenie ich dawkowania wzrasta, nie ma wpływu niepożądanego w leczeniu leków.
Masaż - Ten zestaw technik efektów dozujących mechanicznych w postaci tarcia, ciśnienia, wibracje przeprowadzane bezpośrednio na powierzchni ciała ludzkiego z rękami. Skutecznie usuwa napięcie mięśni, ból mięśni, poprawia krążenie krwi, ma efekt podszewki.
Terapia manualna - Indywidualnie wybrany ręczny wpływ na układ mięśniowy kości do usuwania ostrych i przewlekłych bólów w kręgosłupa i stawach, a także zwiększenie ilości ruchów i korekty postawy. Jedną z kierunków terapii manualnej jest trzewna terapia, która przyczynia się do przywrócenia normalnej mobilności narządów, poprawia dopływ krwi, limfocyerulację, normalizuje metabolizm, przywraca odporność, zapobiega zaostrzeszczeniu chorób przewlekłych.
Ciągnięcie (trakcja) kręgosłupa - Skuteczna metoda leczenia zespołów bólu w kręgosłupie i połączenia przy użyciu indywidualnie wybranego obciążenia za pomocą specjalnego sprzętu. Procedura ma na celu zwiększenie przestrzeni międzykręgowej, usuwanie bólu i przywrócenie anatomicznie poprawnej formy kręgosłupa.
Refleksologia - Różne techniki terapeutyczne i metody wpływu na strefy refleksogeniczne ludzkiego ciała i punktów akupunktury. Zastosowanie refleksologii w połączeniu z innymi metodami leczenia znacznie zwiększa ich skuteczność. Najczęściej refleksologia stosuje się w osteochondrozycie, wraz z zespołem bólu, choroby układu nerwowego, zaburzenia snu, mentalni, a także nadwaga i tytoń. Wpływ na pewne punkty można podać ciało do harmonii i traktować wiele chorób.
Terapia lekowa jest wykazywana podczas zaostrzenia choroby, mających na celu łagodzenie zespołu bólu, usuwając proces zapalny i zwiększenie procesów metabolicznych poprzez przyjmowanie lub podawanie leków stosując wstrzyknięcia domięśniowe lub dożylne. Chociaż każda z powyższych metod jest bardzo wydajna, nadal trwały efekt terapeutyczny można uzyskać tylko wtedy, gdy są one one łączone z ćwiczeniami w sprzęcie rehabilitacyjnym, t.MI. Tworząc pełnoprawny gorset mięśniowy.
Zalecenia dotyczące zapobiegania i zapobiegania osteochondronice
W przypadku zapobiegania osteochondrozozie lub zmniejszyć ból ludzi cierpiących na tę chorobę, zaleca się, aby jak najwięcej czasu, jak to możliwe jest w tej pozycji, w której obciążenie na płytach międzykręgowych jest minimalne, a jednocześnie konieczne jest zastraszenie Mięśnie pleców, jak najwięcej utrzymać procesy wymiany wokół kręgosłupa. Ogólne zalecenia są zredukowane do przestrzegania zasad zdrowego stylu życia, dodatkowo, w każdym konkretnym przypadku lekarz uczęszczający determinuje i prywatne zalecenia.
W celu zapobiegania osteochondrowości należy przestrzegać następujących zasad:
Nie przeciążaj kręgosłupa, nie tworzy warunków przyczyniających się do wzrostu ciśnienia w dyskach międzykręgowych:
- Ograniczyć ładunki pionowe;
- Nie rób ostrych ruchów, zwłaszcza obracając ciało, gdy nachylenie;
- Unikaj kropli i skacze z wysokiej wysokości, urazów i siniaków rdzeniowych;
- częściej zmienia pozycję ciała;
- Trzymaj swoje plecy płynnie;
- Staraj się zachować naturalne zakręty fizjologiczne kręgosłupa: w pozycji leżącego, obciążenie kręgosłupa jest minimalne, ale łóżko musi być pół jeźdźcem (zaleca się spanie na stały materac ortopedyczny i poduszkę ortopedyczną) ; w pozycji siedzącej z powrotem, aby sprawnie dotrzymać koszty mięśni lub naciskając go do tyłu krzesła lub krzeseł. (Siedzenie musi być wystarczająco sztywne, a plecy pochyla się w obszarze bochenek), trzymaj głowę prosto ; w pozycji stojącej częściej zmienia nogę, do której polegasz; Wstań z łóżka lub z krzesła, a także idź spać i usiąść, nie powinno się zacisnąć rękami i nie zginąć pleców;
- Przed obciążeniem fizycznym napój wodę i masaż pleców, odwróci krew, przyspieszy procesy metaboliczne i pozwoli krążkom międzykręgowym wchłonąć wystarczającą ilość wilgoci;
- Nie podnoszą i nie trzymaj ciężkich przedmiotów na wydłużonych rękach, aby podnieść przedmiot, usiąść, a następnie wstać z nim, a przedmioty powinny być tak blisko ciała;
- Podczas przenoszenia ciężarów, staraj się równomiernie rozpowszechniać obciążenie, czyli nie nosić torby w jednej ręce i t.D., Jeśli musisz znieść temat przed tobą, zachowaj go jako bliżej ciała, i, przechodząc, nie ciągnij ręce do przodu, a także stosować do przenoszenia ciężarów wózka, torby lub walizek na kołach, plecakach;
- Podczas wykonywania ciężkich prac związanych z podnoszeniem, ruchem lub wagą przenoszącą, użyj szerokiego pasa lub specjalnego gorsetu;
- Dla osób cierpiących na osteochondrozę obciążenia więcej niż 10 kg;
- Podczas wykonywania jakiejkolwiek pracy, staraj się być dotknięty jak największą ilością i być w stanie wygiętym i okresowo rozładuj kręgosłup (VIS na poprzeczce, ściskając wzrost ręce, odpoczynek);
- Nosić wygodne buty, kobiety powinny ograniczać chodzenie w butach na wysokim obcasie;
Regularnie wykonywać ćwiczenie mające na celu wzmocnienie i utrzymywanie gorsetu mięśniowego. Przydatne klasy kąpielowe.
Weź prysznic kontrastyczny, utwardzaj ciało.
Nie płaszcz.
Unikaj skandali, stresujących sytuacji.
Jasny prawidłowo.
Nie pal.
Kompleks ćwiczeń dla niezależnych działań
Kompleks jest przeznaczony do zapobiegania osteochondrowości różnych działów kręgowych. Codzienna wydajność ćwiczeń pomoże wzmocnić mięśnie, utrzymać elastyczny kręgosłup i ruchomy. Kompleks służy jako dodatek do zwykłych zajęć przez silne ćwiczenia mające na celu wzmocnienie i utrzymanie gorsetu mięśniowego.
Ćwiczenia na kręgosłup szyjki macicy:
- Umieść czoło na dłoni i napisz mięśnie szyi. Ćwiczenie wykonują 3 razy do 7 sekund. Następnie włóż dłoń pleców, a także 3 razy do 7 sekund.
- Napięcie mięśni szyi, naciśnij lewą świątynię na lewej dłoni (3 razy do 7 sekund), a następnie wizyty w prawym skrzydle na prawej dłoni (3 razy do 7 sekund).
- Głowa lekko z powrotem. Pokonywanie odporności napiętych mięśni szyi, naciśnij podbródek do poziomu. Wykonaj ćwiczenie co najmniej 5 razy.
- Trzymaj głowę i ramiona prosto. Powoli obracaj głowę w prawo na prawo (5 razy). Czasami robią ruch w lewo.
- Podbródek spada na szyję. Włącz głowę pierwszy 5 razy w prawo, a następnie 5 razy.
- Tylna głowa z powrotem. Spróbuj dotknąć prawego uchu prawego ramienia (5 razy). Wykonaj ten ruch, próbując dotknąć lewego ramienia, aby dotknąć lewego ramienia (5 razy).
Ćwiczenie dla kręgosłupa piersiowego:
- ORAZ.Ns. - Robić wdychanie, stań prosto, rąk w dół, nogi razem. Pociągnij ręce - wydech. Rock z powrotem i weź głęboki oddech. Następnie opuść ramiona, pochyl się, lekko zaokrąglone plecy, obniż ramiona i głowę - wydech. Powtórz 8 - 10 razy.
- ORAZ.Ns. - Siedząc na krześle. Uzyskaj ręce za głową - wdychaj, pobrano ponownie 3 - 5 razy, pochylając ostrza o tylnej części krzesła - wydech.
- ORAZ.Ns. - Stać na wszystkich czworakach. Uzyskaj tył jak najwięcej i przytrzymaj od 2 do 3 sekund w tej pozycji. Trzymaj swoją głowę. Święty oddech. Powtórz ćwiczenie 5 - 7 razy.
- ORAZ.Ns. - Leżeć na brzuchu i załóż ręce na podłodze. Skała najbardziej, próbując rozerwać ciało z podłogi. Święty oddech. Powtórz ćwiczenie 5 - 8 razy.
- ORAZ.Ns. - Leżąc na brzuchu, ręce wzdłuż ciała. Dok w kręgosłupie piersiowej, próbując podnieść głowę i nogi jak najwięcej. Święty oddech. Powtórz ćwiczenie 5 - 8 razy.
Ćwiczenia dla kręgosłupa lędźwiowego:
- Vis lub semio-suite przez 70 sekund. Na poprzeczce, którą możesz zabić nad drzwiami.
- ORAZ.Ns. - stojące ręce na biodrach. Przechylanie do przodu, z powrotem, prawy, w lewo. Powtórz 10 razy w każdym kierunku.
- ORAZ.Ns. - stojące ręce na biodrach. Ruch miednicy do przodu, z powrotem. Powtórz 10 razy w każdym kierunku.
- ORAZ.Ns. - Stojąc na kolanach, zatrzymał się z prostymi rękami na podłodze. Pracuj jak nóż perochny, a następnie wróć do pierwotnej pozycji. Powtórz 15 - 20 razy.
- ORAZ.Ns. - Leżąc na brzuchu, zatrzymał pochylone ręce w podłodze. Wyprostuj ręce, ściśnij podłogę, bez zdejmowania nóg. Powtórz 10 - 15 razy.
- ORAZ.Ns. - Stojąc na kolanach, zatrzymał się z prostymi rękami na podłodze. Wróć z powrotem, wróć i.Ns. Powtórz 10 - 15 razy.
- ORAZ.Ns. - Leżąc na plecach. Naciśnij nogi wygięte na kolanach do piersi. Powtórz 10 - 15 razy.
Zalecenia dla pacjentów, którzy przeszli operację, aby usunąć przepuklinę dysku międzykręgowego
Proces rehabilitacji trwa od 3 miesięcy do 1 roku po operacji, w zależności od jego złożoności. Po 6 miesiącach zaleca się kontynuowanie zajęć na temat sprzętu rehabilitacyjnego pod kontrolą lekarza lekarza lub instruktora, aby zapobiec powtórzeniu przepukliny z dysku międzykręgowego, dla którego kompleks ćwiczeń jest indywidualnie wybrany do tworzenia gorsetu mięśniowego i poprawa krążenia krwi w obszarach problemowych.
Okres odzyskiwania jest pod nadzorem lekarza neurologa, który mianuje przebieg terapii narkotykowej, zaleca konsultacje z innymi specjalistami w celu zwiększenia skutecznego leczenia.
Okres odzyskiwania jest pod nadzorem lekarza neurologa, który mianuje przebieg terapii narkotykowej, zaleca konsultacje z innymi specjalistami w celu zwiększenia skutecznego leczenia.
Wczesny okres rehabilitacji (od 1 do 3 miesięcy).
Zalecenia:
- Nie siedzą przez 3-6 tygodni po operacji (w zależności od ciężkości działania).
- Nie rób ostrych i głębokich ruchów w kręgosłupie, przechyla do przodu, po bokach, skręcanie ruchów w kręgosłupie lędźwiowym w ciągu 1-2 miesięcy po zabiegu.
- Nie rób za kierownicę i nie jeździć w transporcie w pozycji siedzącej w ciągu 2-3 miesięcy po zabiegu (możesz jeździć jako półokręgowy, położyć siedzenie).
- Nie podnoszą więcej niż 3-5 kilogramów przez 3 miesiące.
- W ciągu 3 miesięcy po operacji nie podążaj za rowerem, angażować się w sporty sportowe (piłka nożna, siatkówka, koszykówka, tenis i t.D.).
- Okresowo rozładuj kręgosłup (odpocznij w pozycji leżącej przez 20-30 minut w ciągu dnia).
- Noszenie gorsetu pooperacyjnego nie więcej niż 3 godziny dziennie.
- Wskazane jest, aby nie palić i nie pije alkoholu przez cały okres rehabilitacji. Intymne życie nie jest przeciwwskazane.
Rehabilitacja:
Gdy tylko pacjent może chodzić, powinien skonsultować się z fizyczną fizyką fizyczną w zakresie terminu wizyty i kompleksu terapeutycznego wychowania fizycznego, który zależy od objętości i charakteru interwencji operacyjnej, a także powikłań pooperacyjnych. Miesiąc po nieskomplikowanej operacji, zajęcia na siłowni (nie w symulatorze!) pod kontrolą ćwiczeń lekarza, bez obciążenia obciążenia. Przydatne pływanie na brzuchu.
Miesiąc po operacji w nieskomplikowanych przypadkach, możliwe jest rozpoczęcie pracy (kwestia terminów i specjalnie wykonana praca jest rozwiązana w każdym przypadku indywidualnie z lekarzem uczestniczącym).
Późny okres rehabilitacji (3-6 miesięcy).
Zalecenia:
Nie zaleca się podniesienia więcej niż 5-8 kilogramów, zwłaszcza bez rozgrzewki i ogrzewania mięśni pleców, skakając z wysokości, długie wycieczki samochodem.
Wychodząc z ulicy w złej pogodzie: wiatr, deszcz, niska temperatura, pożądane jest noszenie pasa izolacji do obszaru tylnej części.
Noszenie gorsetu, szczególnie długo, nie jest zalecane, aby uniknąć atrofii długich mięśni pleców.
Rehabilitacja:
W tym okresie można dokładnie pod kontrolą lekarza LFC, aby rozpocząć tworzenie gorsetu mięśniowego, zaangażowany w ćwiczenia, aby wzmocnić mięśnie pleców.
Po 6 miesiącach i co najmniej 2 razy w roku zaleca się przejść kurs masażu, fizjoterapii i delikatnej terapii ręcznej dla wszystkich działów kręgosłupa.
Zdrowy styl życia, odrzucenie palenia, regularne zajęcia w sali gimnastycznej, pływanie, wanna, limit unosi się ciężary znacznie zmniejszają ryzyko dysków międzykręgowych.
W celu zapobiegania bólu pleców należy unikać: stres, przeładunek, długie monotonna robota w wymuszonej pozie, ciężarach podnoszenia, ostre ruchy na zimno, nie podgrzewane mięśni, wygląd ciała nadwagi.
Ponadto, na dowolnym etapie rehabilitacji, możliwe jest uwzględnienie w kompleksie środków rehabilitacyjnych w igleflexoterapii i fizjoterapii.
