Diagnoza chłoniaka prowadzona jest przy użyciu metod badawczych instrumentalnych i laboratoryjnych. Główną metodą diagnozowania choroby jest biopsja. Pozostałe metody mają dodatkowe znaczenie podczas diagnozowania.
Treść
Diagnozę chłoniaka prowadzi się w kilku etapach, których celem, którego celem jest oszacowanie rozprzestrzeniania się choroby, dowiedz się, co stanowi narządy (wątroba, nerek, serce). Informacje, które lekarz otrzymuje wyniki inspekcji i egzaminu, pozwalają jej zdiagnozowaniu, aby dowiedzieć się o występowaniu choroby i wybrać prawidłową opcję leczenia.
Instrumentalne metody chłoniaku badawczego
Jeśli pacjent ma objawy powodujące podejrzenie chłoniaka, musisz wypełnić pełne badanie. Wszystko zaczyna się od kontroli. Podczas kontroli lekarz dokładnie bada szyjki szyjki macicy, pachwinową, pachwinową, łokieć, przytrafiły węzły chłonne, śledziony, migdały, a także zbadać inne części ciała, aby znaleźć znaki, które mogą być objawami chłoniaków, a także dowiedz się o statusie narządów o chorobach jednocześnie. Jeśli jest podejrzenie chłoniaka, wyznaczono dodatkowe badania, co pozwala określić diagnozę i występowanie choroby. Obejmują one:
- Biopsja lub organy węzła limfatycznego
- Brzuszki ultradźwiękowe i inne obszary
- Rentgen klatki piersiowej
- tomografia komputerowa
- Obrazowanie magnetycznego rezonansu
- Skanowanie radioizotope
- Pozytonowa emisyjna tomografia komputerowa
- Testy krwi - ogólne i biochemiczne
- Immunofenotypowanie
- Badanie szpiku kostnego
- Badania płynu mózgowo-rdzeniowego
- Molekularne testy diagnostyczne
Biopsja z chłoniakiem
Główny test zastosowany w diagnozie chłoniaku jest biopsja. Biopsja jest małą operacją chirurgiczną, podczas której usunięta jest kawałek tkaniny (w większości przypadków węzeł limfatyczny) w celu rozważenia go pod mikroskopem i prowadzenie badań immunohistochemicznych, molekularnych i innych. Jeśli węzły chłonne są nieco, usuń najbardziej zmienione. Po usunięciu kawałka tkaniny jest wysyłany do laboratorium histologicznego dla badań. Informacje, które przychodzą po biopsji mówią o rodzaju chłoniaka i jest kluczem do diagnostyki.
Czasami biopsja przebicia węzła limfatycznego. W tym samym czasie, po znieczuleniu miejscowym igła jest wprowadzana do węzła chłonnego i wysysa jego zawartość. Diagnostyka nerek może być stosowana do diagnozy chłonnej u dzieci. Wynika to z faktu, że dzieci są chorej cztery rodzaje chłoniaków, których komórki mają bardzo charakterystyczny widok pod mikroskopem. Diagnoza chłoniaka u dorosłego jest instalowana tylko i wyłącznie na biopsji. W większości przypadków dzieci wykonują również biopsję węzła chłonnego.
Po określeniu diagnozy chłoniaka konieczne jest określenie etapu choroby, to znaczy, dowiedz się, jakie inne organy są zaangażowane w proces patologiczny.
Procedura ultradźwięku
Badanie ultradźwiękowe stosuje się bardzo często w diagnostyce chłoniaku i jest przypisany do prawie wszystkich pacjentów. Badanie oparte na rejestracji odzwierciedlonych fal ultradźwiękowych. Służy do dowiedzenia się, jeśli powiększone węzły chłonne w jamie brzusznej, w Mediastinum, dowiedz się o statusie narządów.
Radiografia
Korzystając z promieni rentgenowskich, możesz uzyskać obraz stanu odblaskowego klatki piersiowej i innych części ciała. Ilość promieniowania, którą osoba otrzymuje podczas jednego badania rentgenowskiego, jest tak mało, że możesz nawet o tym pomyśleć.
Tomografia komputerowa lub tomografia komputerowa osiowa
W tomografii komputerowej stosuje się również promienie X. Jednak zdjęcia wykonane są pod różnymi kątami, jakby wokół ciała. Następnie uzyskane wyniki są podsumowane w jednym wspólnym obrazie, a komputer pokazuje szczegółowy strzał z każdego «Ciąć» Ciało. Pacjenci z chłoniakami są często przepisywane obliczane tomografię klatki piersiowej, jamy brzusznej i miednicy. Badanie to jest bardzo ważne, pokazuje powiększone węzły chłonne, stan organów wewnętrznych.
Tomografia rezonansu magnetycznego
Tomografia rezonansu magnetycznego jest podobna do tomografii obliczonej. Urządzenie robi wiele zdjęć pod różnymi kątami wokół ciała, ale zamiast rentgenowskiego używa pola magnetycznego. Magnetyczna tomografia rezonansowa bardziej precyzyjnie niż tomografia komputerowa. Umożliwia uzyskanie bardziej szczegółowego obrazu narządów wewnętrznych, zwłaszcza układu nerwowego. Nie ma dokładniejszego sposobu diagnozowania ognisk w głowie, a zwłaszcza rdzenia kręgowego. Ważne jest również w diagnostyce zmian kości. Magnetyczna tomografia rezonansu jest uporządkowana, aby zdiagnozować ogniska zmiany w kościach, w mózgu iw rdzeniu kręgowym.
Skanowanie radioizotopa z gallem
Radioaktywny galium jest substancją chemiczną, która gromadzi się w guzie. Skanowanie galu nie jest często używane we wszystkich klinikach. Dla pacjenta wprowadza niewielka liczba radioaktywnych galu. Wtedy ciało jest skanowane pod różnymi kątami, które spojrzyłyby na jakie miejsca gromadzi się galu. Jeśli okaże się, że guz akumuluje galu, skanowanie będzie musiało powtórzyć po leczeniu. Pozwala to zobaczyć, czy minimalny nowotwór pozostał lub w ogóle zniknął.
Pozytonowa emisyjna tomografia komputerowa
Tomografia emisyjna POSITRON zastąpiła skanowanie galem, ponieważ ta technika jest znacznie dokładniejsza. Co wykonać test, jest dożylnie wprowadzony dożylnie luciozę. Następnie za pomocą aparatu pozytronowego wytwarza całe skanowanie ciała.
Badania laboratoryjne w diagnostyce chłoniaka
Analiza krwi
Test krwi zapewnia dane dotyczące jakościowej i ilościowej składu krwi. W krwi są erytrocyty, leukocyty i płytki krwi. Utrata wartości krwi może być pierwszym znakiem chłoniaka. Biochemiczny test krwi umożliwia powiedzenie, czy wątroba, nerki, inne organy są zaangażowane. Niektóre wskaźniki określone we krwi wpływają na wybór leczenia i przewidywać prognozę. Na przykład, u pacjentów z chłoniakami, poziom dehydrogenazy mleczanu i beta-2-mikroglobuliny są bardzo ważne, ponieważ wysoki poziom tych znaczników jest związany z bardziej agresywnym przepływem chłoniaka.
Immunofenotypowanie
Komórki chłoniuchowe krążące we krwi lub węzłach chłonnych są klasyfikowane zgodnie z markerami na powierzchni lub wewnątrz komórek. Ta metoda nazywa się immunofenotypowaniem. Jest również wykonywany na próbkach tkanin uzyskanych podczas biopsji. Wyniki immunofenotypowania są kluczem do diagnozy chłonnej.
Badanie szpiku kostnego
Chłoniak może nie tylko występować w szpiku kostnym, ale także daje przerzuty w szpiku kostnym. Badanie szpiku kostnego pozwala zobaczyć, istnieje porażka, czy nie. Procedura pozyskiwania szpiku kostnego nazywa się TPardobii. Jest to niewielka operacja chirurgiczna. Próbka szpiku kostnego jest pobierana przez grubą igłę kości miednicy, zwykle w obszarze pasa. Procedura jest wykonywana bez hospitalizacji i zajmuje kilka minut.
TPardobija wchodzi do wykazu obowiązkowych badań niezbędnych do określenia etapu choroby i przeprowadza się w większości przypadków. Często wymaga dwustronnej Trepalobijskiej, gdy wszystko to samo odbywa się z drugiej strony.
Badania płynu mózgowo-rdzeniowego
U niektórych pacjentów chłoniak może rozprzestrzeniać się na układ nerwowy. Jeśli tak się stanie, ciecz, który krąży w rdzeniu kręgowym i mózg (płyn kręgowy) może zawierać nieprawidłowe komórki nowotworowe. Dla diagnostyki wykonywane jest punkt kręgosłupa. Podczas nakłucia wykonany jest przebicie w regionie lędźwiowym między postępowaniem dwóch kręgów. Mała ilość płynu jest rozrywa w strzykawce. Komórki zawarte w płynie rdzeniowej, a także jej kompozycję biochemiczną są zbadane.
Molekularne testy diagnostyczne
W ciągu ostatniej dekady stało się znacznie więcej o mechanizmach chłoniaków na poziomie cząsteczka, takich jak geny i białka. Informacje uzyskane w wielu eksperymentach umożliwiły rozwój metod diagnostycznych molekularnych. Metody te obejmują bardzo wrażliwą reakcję łańcuchową polimerazy, a także metody immunologiczne, które ujawniają ekspresję określonych białek w komórkach nowotworowych. Testy te pozwalają dokładnie określić wariant chłoniaka, postępuj zgodnie z minimalną chorobą resztkową. Informacje uzyskane przy użyciu tych metod pozwalają lekarzom wybrać optymalne leczenie każdemu pacjentowi. Za pomocą metod immunologicznych i molekularnych można znaleźć guza, nawet w przypadkach, w których histologn nie widzi go pod mikroskopem. Ważną zaletą metod molekularnych jest to, że są one dokładne i wymagają niewielkiej ilości tkaniny.
