Tylko 10% całkowitej liczby pacjentów z szpiczakiem żyje z tą chorobą przez wiele lat. Niestety, w innych przypadkach, ta dolegia się szybciej. Co to jest niebezpieczny szpiczak? Odpowiedź jest autorem tego artykułu.
Treść
Szpiczak wielokrotny jest chorobą onkologiczną, podstawą morfologiczną, z których komórki plazmy są. Zgodnie z dostępną międzynarodową klasyfikacją choroba ta charakteryzuje się niskim stopniem złośliwości.
Przyczyny choroby są jednak nieznane, wiadomo jednak, że zarówno ekologia, jak i promieniowanie jonizujące, jak i inne szkodliwe czynniki mogą być kompromisujące dla tej choroby.
Choroba szpiczakowa jest częściej występują w rolnikach, dywanach, garbnikach i ludzi pracujących z produktami naftową. Istnieją również dane dotyczące istnienia dziedzicznej predyspozycji do rozwoju szpiczaka.
Częstość występowania chorób myelomicznych na całym świecie jest mniej więcej taki sam i wynosi 4: 100 000 rocznie; Wraz z wiekiem rośnie (po 25 lat - 30: 100000). Do 40 lat choroba jest rzadka; Połowa pacjentów w momencie diagnozy starszych niż 68 lat.
Choroba mielomatyczna jest chorobą, w której występuje transformacja komórek plazmowych, ich ekspansja z infiltracją szpiku kostnego, zniszczenie tkanki kostnej i tłumienia normalnej powstawania krwi.
Obraz kliniczny zależy od nasilenia choroby. Podczas pokonania kości, ból pleców jest często odnotowy, ból piersi, problemy patologiczne. Najczęstszym objawem szpiczaka, który obserwuje się prawie 70% pacjentów - ból kości. Zwykle są zlokalizowane w żebrach i kręgosłupa (bóle są sprowokowane przez ruchy). Stały zlokalizowany ból w chorobie myelomicznej jest zwykle związane z pęknięciem patologicznym.
Prawie wszyscy pacjenci objawili niedokrwistość. Wraz z ogromną porażką kości jest spadek poziomu wapnia we krwi. Często zauważono naruszenie czynności nerek. Możliwe jest również zmniejszenie krzepnięcia krwi z rozwojem krwawienia. Jedną z wymyślnych zmian jest uszkodzenie niedokrwienne centralnego układu nerwowego.
Poważnym powikłaniem choroby szpiczakowej jest infekcje bakteryjne (zapalenie płuc, pyelonefritis itp.). Około jedna czwarta infekcji pacjentów pojawiają się na początku choroby, ponad 75% są ciężkie. Skłonność do zakażeń wiąże się z naruszeniem odpowiedzi immunologicznej spowodowaną cechami głównej choroby.
Tylko w 10% przypadków choroby szpilek płynie od lat i postępuje bardzo powoli.
Przytłaczająca większość pacjentów wymaga leczenia, która ma na celu zwiększenie długości życia, zapobiegania powikłaniom i zmniejszeniu ciężkości objawów. Z reguły przeprowadza się chemioterapia do tłumienia wzrostu guza, a leczenie objawowe mające na celu zapobieganie powikłaniom.
Terapia rumeryjczykowa dla choroby myońskiej jest stosowana głównie z celem paliatywnym - w celu zmniejszenia bólu w uszkodzeniu kości, w tym z złamanami patologicznymi. Obecnie istnieje dane dotyczące skuteczności przeszczepu szpiku kostnego do leczenia szpiczaka mnogiego, co prowadzi do remisji długoterminowej u 25-60% pacjentów (według różnych ośrodków klinicznych).
Wiadomo, że w młodym wieku leczenie tej choroby jest bardziej wydajny niż w starszym wieku.
5-letnia częstość przeżycia pacjentów z szpiczakiem zależy od etapu procesu i wynosi 50% na 1, 40% przy 2 i 10-25% - na 3 etapach guza.
