Nikt nie wie, dlaczego powstaje rak przełyku. Ale istnieją czynniki, które zwiększają ryzyko jego wystąpienia i wiedząc, że mogą próbować zapobiec chorobie. I zapobiegaj zawsze lepiej niż leczyć. Chociaż metody leczenia raka przełyku nie są również małe.
Treść
Niektóre czynniki ryzyka mogą przyczynić się do rozwoju raka przełyku.Wiek. Częstotliwość występowania raka przełyku wzrasta z wiekiem i osiąga szczyt o 70-80 lat. Dla osób młodszych niż 40 lat, prawdopodobieństwo raka przełyku jest 1 przypadek na 100 000 ludności.
Podłoga. W porównaniu z kobietami mężczyźni są dość raka przełyku 3 razy więcej.
Wyścigi. Afroamerykanie są 2,5 razy częściej chorych raka przełyku w porównaniu z ludnością w biało-skórze, choć powodem takiej różnicy nie jest jasne.
Tytoń. Wykorzystanie wyrobów tytoniowych (papierosów, cygar, palenia tytoniowy i tytoń do żucia) jest głównym czynnikiem ryzyka raka przełyku. Im dłużej osoba używała tytoniu, tym wyższe ryzyko rozwoju tego typu raka. Ryzyko gruczolakoraka przełyku jest 2 razy wyższe w paleniu jeden i więcej papierosów dziennie. Ponad połowa przypadków raka przełyku płaskiego związanego z paleniem.
Alkohol. Długą zastosowanie znacznej ilości alkoholu jest ważnym ryzykiem raka przełyku, zwłaszcza typu płaskiego typu. Chociaż alkohol nie jest tym samym ważnym czynnikiem ryzyka, ponieważ palenie, ale połączone uderzenie drugiego zwiększa ryzyko raka przełyku w porównaniu z wpływem jednego z tych czynników.
Przełyk barretta. Warunek ten wiąże się z długotrwałym odlewem (wrzenia) ciekłej zawartości żołądka w dolnej części przełyku. Niektórzy pacjenci w tym samym czasie narzekają na zgagę. Wiele osób nie ma objawów. Przełyk Barretta jest ryzykiem rozwoju gruczolakoraku.
Cechy odżywiania. Niewystarczające zużycie owoców, warzyw, jak również minerały, a zwłaszcza witamin A, C i Riboflawina, może zwiększyć ryzyko raka przełyku. Z drugiej strony, przejadanie się do otyłości zwiększa ryzyko adenokarakoraka przełyku.
Jedzenie bardzo gorące jedzenie prawdopodobnie prowadzi do wzrostu ryzyka raka przełyku.
Czynniki środowiskowe. Dla pracowników suche czyszczenie suche, narażone na perchloretylen i pary chemiczną, zwiększa się ryzyko raka przełyku.
Połknięcie Alkali. Alkali jest substancją chemiczną stosowaną zarówno w przemyśle, jak iw domu. Ta substancja może uszkodzić i niszczyć komórki. Dzieci, które znalazły Alkali i połknął, mają zwiększone ryzyko raka przełyku, gdy osiągnięto dorosły. Rak występuje średnio 40 lat po połknięciu alkali.
Ahalasia. W tej chorobie, zdolność do rozluzywania zwieracza mięśni gładkich w niższych departamentach przełyku jest zakłócony. W wyniku tego pokarmu i cieczy trudno jest wpaść w żołądek i są przechowywane w przełyku, co prowadzi do jego ekspansji, a 6% chorych Ahalasii rozwija raka płaski komórkowy.
Keratodermia (Tilez). Jest to rzadka choroba odziedziczona prowadząca do nadmiaru powstawania warstwy powierzchniowej skóry na dłoniach i podeszwach. Zakłada się, że mutacja genu chromosomowego 17 jest odpowiedzialna za Keratodermia u niektórych pacjentów z rakiem przełykowym. U ludzi z tej choroby istnieje bardzo wysokie ryzyko (40%) występowania raka przełyku, więc musimy wcześnie i regularnie prowadzić egzamin, w tym endoskopię.
Grooms Esophagus. Wystawanie ściany przełyku w świetle prowadzi do trudności Spożywczy. Warunek ten może wystąpić u osób z różnych anomalii genetycznych (język, paznokcie, śledziona i inne organy). W tym przypadku 1 z 10 pacjentów z tym zespołem w rezultacie rozwija płaski belowy rak dezofagowy.
Osoby o czynnikach wysokiego ryzyka, na przykład pacjenci z Keratodermią (płytką), powinni być regularnie narażeni na endoskopę z biopsji podejrzanych kawałków błony śluzowej przełyku i kontynuacji pod mikroskopem.
Jeśli występuje chora przełyk, barrett endoskopia i biopsja powinna być wykonana (na różne zalecenia) co 2-3 lata lub 5 lat. W przypadku wykrycia dysplazji (modyfikowane, ale nie komórki nowotworu), badanie musi być wykonywane co roku.
Jeśli ujawniono wyraźne dysplazję, lekarze zazwyczaj zalecają usunięcie części przełyku lub całego organu, biorąc pod uwagę ogólny stan pacjenta. Wynika to z faktu, że ryzyko adenokarakoraka przełyku jest bardzo wysokie lub nowotwór już istnieje, ale nie został jeszcze wykryty. Prognoza u takich pacjentów stosunkowo korzystna.
Taka taktyka pozwala na diagnozowanie raka we wczesnych etapach, co ma pozytywny wpływ na wyniki leczenia.
Najczęstsze objawy raka przełyku
Problemy z połknięciem (Dystfagia). Jest to najczęstszy objaw choroby. Pacjent ma poczucie żywności utknęło w klatce piersiowej. Z taką sytuacją, guz, z reguły, jest już zajęty połową oświecenia przełyku. Solidne jedzenie w postaci chleba i mięsa utknęło w przełyku i nie przechodzi w żołądku. Ludzie z dysfagią zazwyczaj przełączają się na bardziej miękkie, a nawet płynne jedzenie, aby złagodzić połknięcie.
Ból. W rzadkich przypadkach ból w środku klatki piersiowej lub uczucie kompresji lub spalania mogą być oznakami raka przełyku. Jednak objawy te mogą być spowodowane czymś innym, na przykład, zgaga. Ból podczas połknięcia zwykle rozmawia o powszechnym procesie nowotworowym.
Odchudzanie. Prawie połowa pacjentów z rakiem przełyku zauważa utratę wagi z powodu niewystarczającej liczby spożywanych żywności z powodu problemów z połykaniem. Ponadto niektórzy pacjenci są zmniejszonym apetytem.
Inne objawy. Fucking, IKOTA, zapalenie płuc i wysoki poziom wapnia we krwi są zwykle późnymi oznakami raka przełyku. Jednak objawy te mogą być spowodowane przez inne choroby.
Ankieta
W obecności objawów, pozwalając podejrzewać raka przełyku, konieczne jest podjęcie badania.
Kontrast badanie rentgenowskie z barem jest wykonywane, z reguły, na początkowym etapie badania. Metoda pozwala na identyfikację zmian w błonie śluzowej przełyku, w tym guza.
Endoskopia. W tym samym czasie, elastyczna rura z lekkim kamerą wideo jest wprowadzana do przełyku. W przypadku wykrycia guza część tkaniny do badania mikroskopowego. Jeśli guz zwęża odprawę przełyku i uniemożliwia przejście żywności, można rozszerzyć otwarcie przełyku. Ponadto podczas badania kwestia taktyki leczenia pacjenta jest rozwiązana.
Tomografia obliczona (CT) umożliwia określenie częstości występowania procesu, co pomaga opracować plan działania.
Endoskopowe badanie ultrasonograficzne pomaga znaleźć stopień uszkodzenia przełyku i opracować podejście chirurgiczne do leczenia pacjenta.
Bronchoskopia pozwala na zbadanie tchawicy i oskrzeli w celu wyjaśnienia stopnia propagacji guza przełyku.
Tomografia emisyjna Positron (PET). W przypadku tej metody, glukoza radioaktywna jest wprowadzana do żyły. Tkanka guza szybko gromadzi glukozę, która widać na specjalnym urządzeniu. Badanie to pozwala zidentyfikować ogniska nowotworowe poza podstawowym narządem i pomaga określić etap choroby.
Toracoskopia i laparoskopia umożliwiają wykrywanie węzłów guza chłonnych w jamach piersiowych i brzusznych, a także wziąć kawałki tkaniny do badania mikroskopowego. Otrzymane informacje są ważne dla rozwoju taktyki leczenia pacjenta.
W przypadku leczenia pacjentów z rakiem przełyku stosuje się różne metody, w tym działanie, terapia radiacyjna i chemioterapia. Inne metody, na przykład, leczenie paliatywne, są stosowane do łagodzenia bólu, ale nie wpływają na sam nowotwór.
Wybór metody leczenia zależy od etapu choroby i ogólnego stanu pacjenta. Przy każdej metodzie leczenia możliwe są efekty uboczne, które należy poinformować lekarz.
Operacja. Wielkość interwencji operacyjnej będzie zależała od etapu raka i stanu pacjenta. Operacja może być stosowana w połączeniu z innymi metodami leczenia, takich jak chemioterapia i napromieniowanie. Używane są dwa główne typy operacji: exofeatektomia (usuwanie przełyku razem z pobliski węzły chłonne z kolejnym podłączeniem pozostałej części przełyku z żołądkiem) i przełyku (usunięcie Dolnego Wydziału Przesofania i Górnego Departamentu żołądka razem z w pobliżu węzły chłonne). Jednocześnie wykonaj związek przełyku z żołądkiem.
Chemoterapia. Sama chemioterapia nie może uzdrowić pacjenta z raka przełyku, jeśli nie jest używana w połączeniu z napromieniowaniem lub działaniem. Od skutków ubocznych chemioterapii należy wspomnieć o nudnościach, wymiotach, utraty apetytu, łysy, tworzenie wrzodu w ustach, zwiększając prawdopodobieństwo zakażeń, krwawienie, zmęczenie i duszność oddechu. Większość skutków ubocznych przechodzi po zakończeniu leczenia.
Radioterapia. Ta metoda jest stosowana do zniszczenia komórek nowotworowych lub zmniejszyć rozmiary nowotworów. Tylko napromieniowanie, z reguły, nie umożliwia całkowicie wyleczenia raka. Dlatego też stosuje się w połączeniu z działaniem i chemioterapią. Ta metoda umożliwia ułatwienie objawów związanych z naruszeniem połykania, bólu itp. Od skutków ubocznych terapii promieniowania można określić zmiany skóry, zaburzenie krzesła, zwiększone zmęczenie, duszność.
Terapia fotodynamiczna (PDT). Zwykle stosowane podczas powtarzania (zwrot) raka przełyku po terapii radioterapii. Substancja chemiczna bez pośpiechu wprowadzona do żyły i gromadzi się w nowotworach. Następnie przez endoskop, specjalna wiązka laserowa ma wpływ na guz. Wiązka laserowa zamienia wprowadzoną substancję chemiczną w nowym związku zdolny do niszczenia komórek raka. Jednocześnie negatywny wpływ na małe tkaniny minimalne.
Po leczeniu regularne badanie prowadzi się przez stan górnego przewodu pokarmowego przy użyciu tomografii baru i obliczonej w celu wczesnego wykrywania nawrotu (powrotu) guza. Wczesne ujawnienie nawrotu pomoże złagodzić wiele objawów i będzie miał pozytywny wpływ na przetrwanie.
Rak ekophajny jest często związany z utratą wagi i słabością z powodu połknięcia. Wskazówki lekarza pomogą rozwiązać ten problem.
Jeśli palisz, bardzo ważnym krokiem jest pęknięcie palenia. W rezultacie będziesz miał apetyt i ogólny stan. Ponadto odrzucenie palenia zmniejszy prawdopodobieństwo nowego rodzaju raka.
