Tymczasem jąkanie nie jest fizycznym cierpieniem, a nie mowy Vice, ale choroba duszy, głęboko cierpiąca i cierpi na mniej niż w najsilniejszych form chorób psychicznych. Oprócz osobistego cierpienia, nie opisujące, Zaika doświadcza niewystarczających niepowodzeń w życiu publicznym.
Treść
Jąkanie
Mowa ma taki wpływ na tożsamość mówienia człowieka, że ludzie z zaburzeniami mowy stereotypowo postrzegają jako ludzie, którzy mają poważne problemy osobiste, chociaż nie jest to prawdą. Jedno z rodzajów zaburzeń jest jąkając. Jest to naruszenie rytmu i płynnej mowy, generowanie trudności w komunikacji ustnej. Każda osoba ma przerywaną mowę. Zwykła osoba ma 7-10 procent mowy. Dzieje się to w formie powtórzenia poszczególnych słów lub zwrotów (dźwięki: U–e, mm lub interdetty). Jednak gdy przerwy w słowach stanowią ponad 10 procent - już ją jąkając.
W tym czasie, dla większości ludzi uważa się, że jest to coś za pewnik, jąkanie w niesamowitych trudnościach przy użyciu mowy doustnej w życiu codziennym. 1 procent populacji lub 60 milionów z sześciu miliardów ludzi jest cisted na świecie. Dla wielu, codzienna komunikacja jest stałą walką.
Przyczyny jąkania
Najczęściej jąkanie występuje w młodym wieku, kiedy automatyka nie są tak szlifowane. Przyczyniają się do rozwoju surowca reakcji stresowej (strach, śmierć ukochanej osoby, ukochanego zwierzęcia, rozwodu rodziców, skandale w rodzinie i t.Ns.), więc przyczyny jąkania - zawsze w dzieciństwie. Jąkanie, takie naruszenie przemówienia jako mowy intonująca, w której pacjent szybko mówi, jest powoli, a potem głośno, a potem cicho - taka nagana jest charakterystyczna dla choroby móżdżku i w inny sposób zwany atakiem mowy. Prawdziwe jąkanie jest wzmocnione przez podniecenie, osłabienie w spokojnej atmosferze, jąkającym ludziom dobrze śpiewać.
Co się stanie, gdy jąkasz
Jąkanie jest wynikiem okresowo wynikającego mięśni skurczowych urządzenia mowy: kilka krótkoterminowych cięć mięśni prowadzą do mimowolnego powtórzenia poszczególnych dźwięków i sylab (jąkanie klonowe), silny długotrwały skurcz mięśni powoduje opóźnienie mowy (tonic jąkanie); Często jest mieszana forma jąkania, gdy oba rodzaje naruszeń są łączone. Survipods mięśni twarzy i kończyn czasami dołączą do skurczów mięśni mowy.
Skurowanie często towarzyszy napięcie i niepokój. Przerwa w mowie, gdy jąkanie jest inna. Jednocześnie powtarzają dźwięki lub sylaby, bloki ciszy, nienaturalne dźwięki rozciągające, grymasy twarzy lub tek. Jeśli twoje dziecko zmienia się, powtarza się lub stłumione przed wymową słowa lub frazy, weź bliższe spojrzenie. Wadliwa mowa w wieku od dwóch do siedmiu lat jest normą. Ale nauka rozumienia i używania mowy - proces jest długi i złożony. Wiele dzieci rozumie mowę, zanim będą mogli wyrazić swoją myśl w formie słownej. Niepewna mowa i powtórzenie w mowie dziecięce są opcją normy. Ale jeśli zostaną znalezione zbyt często i związane z napięciem lub unikaniem zachowania, może wskazywać na strzałkę. Poniższe znaki wskazują na wstępne inscenizacja jąkania:
- Często występujące słowa.
- Długotrwałe dźwięki.
- Unikanie sytuacji komunikacji, fraz: «Nie mogę tego powiedzieć».
- Zdenerwowany wygląd.
- Napięty widok mięśni twarzy i szyi i głosu.
- Mowa z nieoczekiwanymi windami głosowymi.
Leczenie jąkania
Jąkanie - problem mowy terapeuty. Jeśli przyczyną gojenia jest obrażenia psychiczne, pediatra może skierować cię do psychoneurologa. Istnieje kilka sposobów, dzięki którym można zmniejszyć ryzyko jąkania z dziecka. Przede wszystkim powinieneś jasno zrozumieć, czy jesteś powodem jąkania dziecka. Zmiany, które można wykonać dotykać swój sposób mówienia, tryb dnia i tworzenie środowiska pozytywnie wpływającego na dziecko.
- Mówić powoli i płynnie.
- Czy zatrzymaj się w twoim mowie, zwłaszcza w tej chwili, gdy dziecko już opowiedział frazę, ale nadal nie. Daje ci możliwość powiedzenia ci czegoś innego, a my pomyśleć o swoim dziecku, co dokładnie chce powiedzieć twoje dziecko.
- Określ mniej pytań, wykonaj mniej zespołów. Problemy umieszczają nacisk na dziecko, czuje limit czasu na odpowiedź. Lepsze zwroty i komentarze Start by: «Niech», «Co powiesz na?», «Co myślisz?»
