Gdy pojawiają się oznaki gonorrheans, nie powinieneś odkładać wizyty u lekarza. Choroba jest znacznie łatwiejsza do wyleczenia we wczesnych etapach rozwoju.
Treść
Główny sposób przeniesienia rzeżączki - seks. Środek przyczynowy przenika ciało przez błonę śluzową pochwy, odbytnicy i jamy ustnej. Lekarze odnotuj wysoki stopień aktywności patogenu, co zwiększa ryzyko rozwoju choroby. Istnieje duże prawdopodobieństwo zakażenia płodu w momencie przechodzenia przez generyczne ścieżki chorej matki. Ścieżka domowa infekcji rzadko jest rzadko stwierdza, co wiąże się z niekorzystnymi warunkami do istnienia gokokowego poza błoną śluzową.
Odkąd przenikanie czynnika przyczynowego bonorrhea do ciała pacjenta, nie więcej niż dziesięć dni zwykle występuje przed pojawieniem się pierwszych objawów. Wspólny dla obu partnerów staje się
Kompleks objawów rzeżonowych, który obejmuje swędzenie, spalanie i wygląd selekcji z miejsca rozmieszczenia patogenu do ciała. Objawy te mogą manifestować się w gardle, obszar odbytnicy. Kobiety robią skargi dotyczące bólu i uczucia spalania, zwiększające się, gdy mocz, pojawienie się obfitych specyficznych wylotów z pochwy. Wzmocnienie procesu zapalnego z gonorem prowadzi do występowania bólu brzucha, pojawienie się objawów zatrucia.
Mężczyźni są zaniepokojeni ekstrakcją ropnej cewki moczowej, którym towarzyszy świąd. Jest również charakterystyczny dla wyglądu spalania w oddawaniu moczu. Po pewnym czasie intensywność objawów zmniejsza się, co może powodować późne wykrycie rzeżączki i zakażenia partnerów seksualnych. Chronizacja procesu prowadzi do rozwoju ropnych zapalnych, powikłań i zatrucia
organizm.
W przypadku braku terminowej diagnozy i leczenia rzeżączki może spowodować rozpowszechnianie procesu zapalnego wszystkich organów reprodukcyjnych. Dla kobiet jest to jeden z przyczyn rozwoju procesu kleju i niepłodności rur. Prostaty żelazo, jądra i stawy stają się celem dla gonokoków. Choroby te prowadzą do naruszenia normalnej funkcji reprodukcyjnej obu partnerów. Gonorrhea znacząco komplikuje przebieg ciąży, zwiększając ryzyko przedwczesnego przerwania i zakażenia płodu.
Aby wyjaśnić diagnozę bonorrhei, stosuje się metody diagnostyki laboratoryjnej. Ekspresowa metoda diagnostyki jest badanie rozmazów z pochwy, cewki moczowej, odbytnicy lub zea w mikroskopie świetlnym. Diagnoza potwierdza wykrywanie w rozmazach patogenów. W niektórych przypadkach Siedzenia są szyte do mediów odżywczych, które wykrywają wzrost kolonii mikroorganizmów i ich wrażliwości na antybiotyki. Metoda bezpośredniego immunofluorescencji i reakcji łańcuchowej polimerazy jest również wykorzystywana do potwierdzenia diagnozy bonorrhei.
Leczenie rzeżączki powinno być pod kontrolą forniologa. Specjalista w mianęcie narkotyków uwzględnia wrażliwość na nich czynniki sprawoznawcze rzeżążnicy i jednoczesnego zakażenia, indywidualne cechy ciała pacjenta, ewentualne reakcje alergiczne na narkotyki. Podstawą leczenia jest antybiotyki rzędu penicyliny. O dużym znaczeniu jest przymocowane do wzrostu siły odpornościowej organizmu i procedur fizjoterapii.
Wśród środków zapobiegawczych głównym miejscem jest zajęcie stosowania wiarygodnych metod antykoncepcji. Odbiór szczególnych funduszy nie później niż 72 godziny po niezabezpieczonym kontakcie seksualnym zmniejsza prawdopodobieństwo rozwoju choroby. Leczenie należy przeprowadzić wszystkim partnerom seksualnym, co umożliwia wyeliminowanie ponownej infekcji.
