Wzmocnione bicie serca, pocenie się, podrażnienie, drżące ręce, zwiększona gruczoł tarczycy - są to główne cechy osoby, która wyprzedziła chorobę tarczycy. Jakie metody leczenia istnieją? Co to jest tyroidektomia? Odpowiedzi na te pytania, które znajdziesz w artykule.
Treść
Leczenie gruczołu tarczycy
Zgodnie z wiodącymi ośrodkami krajowymi i światowymi, różnorodnymi chorobami hormonalnymi i nie-endokrynologicznymi gruczołu tarczycy mają tendencję odporną na wzrost. Kilka dekad temu w strukturze zachorowalności stanowiła choroby gruczołu tarczycy związanego z deficytem jodu (endemicznego wola, choroba na bazie, etc.). Obecnie główny odsetek w strukturze zachorowalności zajmuje odrodzenie węzłowego gruczołu tarczycy, w tym złośliwego. Leczenie chorób tarczycy może być konserwatywny (terapeutyczny), operacyjny (chirurgiczny) i kompleks (stosowanie obu metod).
Dzięki licznym i wieloletnim badaniom lekarzy opracowano wyraźne wskazania, aby wybrać jedną lub inną metodę traktowania każdego rodzaju patologii tarczycy. Wybór leczenia opiera się na analizie historii choroby, dane o dodatkowych badaniach (wskaźniki stanu hormonalnego, ultradźwięków, scyntygrafii, przebicia itp.), Analiza skuteczności wcześniej przeprowadzonego leczenia.
Bez wątpienia metoda terapeutyczna dla absolutnej większości pacjentów jest pożądana i preferowana przed operacją, jednak w wielu przypadkach tylko terminowa operacja realizowana pomaga pozbyć się choroby. Korzystnie, jeśli kwestia leczenia chirurgicznego zostanie rozwiązana wspólnie przez lekarza chirurga i endokrynologa, zaznajomionych z chorobą pacjenta. Uczyni to obiektywnie w celu rozwiązania problemu interwencji chirurgicznej, aby opracować odpowiednią taktykę preferującego przygotowania i obserwacji pooperacyjnej.
Następujące kategorie pacjentów podlegają obowiązkowej interwencji chirurgicznej:
Pacjenci z diagnozą raka tarczycy (terminowa praca w 95% przypadków całkowicie eliminuje chorobę)
- Pacjenci z obecnością formacji węzłowych gruczołu tarczycy o dowolnej wielkości i ilości podejrzanych o możliwym poglądach (zgodnie z ultradźwiękami, scyntygrafią i przebiciem)
- Pacjenci z szybko rosnącymi formacjami węzłowymi (wzrost węzła 2 razy w ciągu sześciu miesięcy.)
- Pacjenci z formacjami węzłowymi więcej niż 3,0 cm. Niezależnie od wyników przebicia
- Pacjenci z formacjami węzłowymi na tle przewlekłego autoimmunologicznego zapalenia tarczycy (zwiększone ryzyko rozwoju guza)
- Pacjenci z obecnością tworzenia węzłowego gruczołu tarczycy powodującego zwiększenie emisji hormonów do organizmu (gruczolaku tyrotoksyczne)
- Pacjenci cierpią na wzrost funkcji gruczołu tarczycy (tyreotoksykozy) w przypadku nieudanych metod leczenia terapeutycznego
- Pacjenci, którzy mają wzrost gruczołu tarczycy (rozproszone lub związane z obecnością węzłów) powoduje trudności w oddychaniu i połykaniu
Badanie przed operacją ma na celu zbadanie funkcji, struktury gruczołu tarczycy, z obecnością formacji węzłowych Badania morfologiczne tkaniny gruczołu (przebicie). W oparciu o uzyskane dane, określa się świadectwo oczyszczania chirurgicznego, a zamierzona objętość działania jest określona. Przed hospitalizacją przeprowadza się ambulatoryjne badania układu sercowo-naczyniowego, płucnego, badaniem ogólnych i biochemicznych badań krwi. Według świadectwa interwencje operacyjne są wykonywane w dowolnym momencie roku. Niewielka liczba łóżek (średnio do 4), brak ścisłych ograniczeń wysiłku fizycznego i minimalna ilość opatrunków w okresie pooperacyjnym zapewniają łatwą tolerancję interwencji nawet w okresie letnim.
Tyroidektomia
Operacje na gruczole tarczycy są wykonywane w znieczuleniu ogólnym (znieczulenie), co zapewnia najlepsze wyniki leczenia, zmniejsza ryzyko powikłań, zmniejsza stopień urazu pacjenta emocjonalnego. Wielkość operacji jest określona przez charakter zmiany gruczołu, w niektórych przypadkach wiek i podłogi pacjenta.
Obecnie minimalnie dopuszczalna operacja na tarczycy jest uważana za hemitireoidektomia (usunięcie jednej akcji całego udziału), maksimum - tyroidektomia (usuwanie całego dławika). Wcześniej oszczędzając operacje w postaci oddzielnego usuwania formacji węzłowych, z odchodzącym tzw «Zdrowy» Części tarczycy są rozpoznawane przez złośliwe, ponieważ większość pacjentów wkrótce zostaje zmuszeni do powtarzających się interwencji z powodu powstającego węzła odrodzenia w operowanych częścich gruczołu. Na końcu operacji szew kosmetyczny jest nałożony przez pacjenta we wszystkich przypadkach. Nowoczesne materiały szwów pozwalają osiągnąć doskonałe wyniki leczenia u większości pacjentów.
Okres pooperacyjny
W ciągu 10 dni po operacji pacjent okresowo odwiedza chirurg, aby obserwować proces uzdrawiania blizny. W tym czasie znane są wyniki badania morfologicznego zdalnego tkanin (histologii). W zależności od wielkości działania i diagnozy histologicznej przepisywany jest leczenie hormonalne, których cele są rekompensaty dla utraconych funkcji tarczycy i zapobiegania wzrostowi nowych formacji węzłowych w pozostałych tkankach. Leczenie hormonalne przeprowadza się pod nadzorem endokrynologa do wytworzenia indywidualnej dawki leku, który dokładnie odpowiada objętościowi tkanek zdalnych gruczołu. Po wyborze poszczególnej dawki hormonów pacjent podlega dynamicznej obserwacji endokrynologa z przedziałem 1 raz w ciągu 6 miesięcy.
Pacjenci łatwo przenoszą ingerencję na tarczycę i szybko przywrócić siły. Operacja pozostawia minimalne ślady i skutki uboczne. Mimo to, operacje na tarczycy są jednymi z najtrudniejszych i delikatnych w praktyce chirurgicznej, więc przy wyborze szpitala do leczenia, należy go znaleźć, czy ta instytucja ma wszystkie niezbędne środki do prowadzenia takich interwencji. Chirurg operacyjny musi mieć wystarczające kwalifikacje i doświadczenie. Przed rozpoczęciem leczenia pacjent w osobistej rozmowie z lekarzem musi zadać wszystkie pytania, które są zainteresowane, aby określić czas i czas hospitalizacji, planowanej wielkości operacyjnej pracy i opcji leczenia pooperacyjnym. W sprawie zalecenia lekarza lekarza pacjent może wybrać najwygodniejszy czas hospitalizacji.
