Uwaga, obrzęk wysokiego napięcia płuc

Uwaga, choroba górska

Wielu z nas, będących w górach, w pewnym stopniu odczuć objawienia ostrej choroby górskiej - «Boisko» Na słownictwie gorogovatterzy. Dla niektórych «Wysoki sufit» Może być bardzo niski - oznaki choroby górskiej pojawiają się już na wysokości 2000-2500 m. Inni czują się dość wygodnie nawet z szybkim do 3000-3500 m. Dlaczego zależy od rozwoju ostrej choroby górskiej i jej stopnia nasilenia, a także obecność takich poważnych stanów jako obrzęk o dużej wysokości mózgu i płuc?

Według obecnie przyjęty definicję Międzynarodowego Towarzystwa Medycyny Górskiej, pod ostrą chorobą górską, rozumieją bolesne państwo wynikające z wzrostu ponad 2500 m npm. Główną cechą jest ból głowy, którym towarzyszy jeden lub więcej objawów: zaburzenie przewodu pokarmowego (spadek apetytu, nudności, wymioty), zawroty głowy, utrata wartości snu (bezsenność, przerywany niespokojny sen), zwiększone zmęczenie i słabość. Jak widać, wszystkie oznaki choroby górskiej są bardzo subiektywne, co czasami utrudnia rozpoznawanie tego stanu i rozróżnić ją innymi chorobami, które mogą wystąpić lub wyostrzyć w górach. W przypadkach, gdy powyższe znaki pojawiły się po 3 dniach pobytu na wysokości 2500 m i nie ma bólu głowy, a państwo ze spadkiem wysokości nie poprawia, wtedy, najprawdopodobniej mówimy o innym wieku - choroba układu nerwowego, zakażenia, zatrucia itp.

Udowodniono, że fakt, że ostra choroba górska jest częściej rozwijająca się u osób z nadwagą. Zwiększone ćwiczenia, przewlekły proces zakaźny, przeładunek, brak szkolenia przyczyniają się również do szybszego rozwoju chorób górniczych.

Pierwsi harbingownicy i objawy choroby górskiej pojawiają się, gdy w warunkach niedoboru tlenu organizmu jego narządy i systemy nie są jeszcze zarządzane lub nie są już w stanie utrzymać normalnej dostawy tkanek tlenu. W odpowiedzi na niedotlenienie, które występuje, gdy wdychanie powietrza o zmniejszonej częściowej presji tlenu, w najmniejszych naczyniach (kapilarach) płuc zwiększa ciśnienie krwi, co przyczynia się do wyjścia składników krwi i rozwój obrzęku w tkance płucnej. Zespół pęcznienia płuc, reprezentujący ostatni etap rozwoju choroby górskiej, jest stanem degradacji życia wymagającego natychmiastowego zejścia ofiary w dół i interwencji narkotykowej.

Wysoki obrzęk pozostałości: Co robić

Z poważnymi formami ostrej choroby górskiej, czasami nagle, zastoinową zjawiska krwi w małym kręgu krążenia krwi i obrzęku płucnego, a także ostre niewydolność serca. Objawy obrzęku płucnego, z reguły pojawiają się 2-3 dni pobytu na dużej wysokości. Po pierwsze, skrócenie oddechu pojawia się w spokoju, wpływ trójkąta i ust, hemoptia, następnie dołącza do kaszlu z różową foamy mookry (płyn gromadzi się w pęcherzyków płucnych). Pacjent stara się wziąć osiadłową pozycję, temperatura ciała może wzrosnąć. Na wysokości 2700 m częstotliwość obrzęku płucnego wynosi 0,0001% i zwiększa się do 2% o 4000 m. Czynniki ryzyka są szybkością podnoszenia, obciążenia podczas podnoszenia i po nim, a także męskiej podłodze, młodym wieku i indywidualnej ekspozycji.

Jedyną metodą zwalczania zespołu obrzęku płuc jest natychmiastowy zejście i wdychanie tlenu. Zejście Nawet kilkaset metrów może prowadzić do ulepszonego stanu. Ofiara musi otrzymać pozycję w połowie czasu (jeśli nie zaakceptowało go niezależnie), pod językiem, aby umieścić tabletkę nitroglicerynową, a na biodrach na nałożenie wiązek żylnych tak, że wytwarzanie taryfy tętnicy. Spowoduje to stworzenie magazynu krwi w kończynach dolnych i zapobiegnie jej powrotowi do serca.

Re-nitrogliceryna można podać po 20 minutach nie więcej niż 3 razy. Domięśniowo musi wprowadzić 2-3 ampułki furosemide. Żadne manipulacje leków nie powinny być opóźnieniem, aby zejść! Elewacja płuc może bardzo szybko rozwijać się na tle chorób zapalnych dróg oddechowych (angina, zapalenia płuc), więc gdy pojawiają się ich oznaki osoby, konieczne jest, aby obniżyć, a jednocześnie zapewniając leki objawowe.

Zapobieganie ostrej chorobie górskiej

Najlepsze zapobieganie rozwojowi ostrej choroby górskiej i rozwój obrzęk wysokości wysokości płuc jest stopniowym zestawem aklimatyzacji wysokości i kroków. Według istniejących zaleceń w ciągu dnia zestaw wysokości powinien być nie więcej niż 600 m od miejsca ostatniej nocy. W celu zapobiegania lekowi wyświetlane jest stosowanie acetasolamidu (Diakarb) (0,5-1 tabeli. 2 razy dziennie), którego odbiór należy rozpocząć 24 godziny przed podnoszeniem i kontynuować przez 2 dni po podnoszeniu do wysokości. Należy zauważyć, że acetazolamid jest lekiem diuretycznym, więc gdy używa, częste i obfite oddawanie moczu nie powinny być zaskoczeni. Chciałbym również podkreślić, że odbiór Dębu jest zalecany tylko w przypadkach, gdy gwałtowny wzrost wysokości ponad 3000 m. W celu zapobiegania chorobom górskim i obrzęku możliwe jest przyjmowanie deksametazonu w dawce 2 mg co 6 godzin wzdłuż powyższego schematu.

Mówiąc o zapobieganiu, nie można nie powiedzieć o witaminy. Jednym z najważniejszych jest kwas askorbinowy (witamina C), która ma właściwości przeciwutleniające, t. MI. Zmniejszenie akumulacji nieinworących produktów metabolicznych, które pojawiają się w niedotlepie. Codzienna potrzeba normalnych warunków wynosi 70-100 mg, a w aklimatyzacji wskazane jest zwiększenie dawki kilka razy. Oprócz kwasu askorbinowego, tokoferol (witaminy E) i kwas liponowy mają właściwości przeciwutleniające. Badanie udowodniło skuteczność profilaktycznego przyjmowania tych leków zgodnie z następującym schemacją: Witamina C (500 mg), witaminy E (200 mg) i kwas liponowy (300 mg) podano dwa razy dziennie 3 tygodnie przed podniesieniem w Wyżyny i w ciągu 10 dni pozostają na wysokości. Uczestnicy, którzy wzięli tę kombinację, były mniej cierpienia z powodu objawów chorób górniczych i poprawili ich uczenie się.

Niemożliwe jest nie wspominać i to znaczy «Mieliśmy z tobą» i który doświadczył i niezbyt solidny może często używać do walki «Pitry». Austriaccy naukowcy specjalnie przeprowadzili badania: jeśli stosowanie niskich dawek alkoholu wpływa (odpowiadające 1 l piwie) do chorób górniczych. Ujawniono, że na wysokości większej niż 3000 m, nawet w małych dawkach alkohol zmniejsza częstotliwość oddychania iw wyniku - nasycenie krwi z tlenem. Dlatego zastosowanie napojów alkoholowych w strefie alpejskiej powinno być zabronione!