Obrzęk mózgu - często brzmi jak zdanie. Ludzie, którzy przeszli ten stan, z reguły, pozostają niepełnosprawni. Ale są wyjątki, a życzenia wola większego pacjenta odgrywa w tym drugą rolę. Przykład w naszym artykule.
Treść
W zimie 1980 r., Kiedy studiowałem w sumieniu do ogólnej terapii, bóle głowy były stopniowo pojawiły się, którzy zmartwiały mnie przez cały miesiąc, a wiele lat przewlekłego kataru zniknął. Powód tego wszystkiego, nie mogłem znaleźć i zacząć ciężko zaangażować się w wychowanie fizyczne, w tym bieganie, ponieważ liczyłem całą tę przepracowanie. Następnie gwałtownie wzrosła temperaturę do 40 stopni, a ja zamierzałem traktować w szpitalu z grypy. W pierwszym dniu hospitalizacji po rozmowie z lekarzem uczestniczącym bez widocznych portów, wielokrotne wymioty rozpoczęło się bez nudności, a przed prymitywnym światłem szósty sens zasugerował mi, że to zapalenie opon mózgowych.Prawie dwa dni eksperci i konsultanci (kandydaci i lekarze nauk medycznych) chodzali wokół mnie, co nie mogło ustanowić mojej diagnozy. Jak przez sen, pamiętałem, że próbowałem o coś zapytać. Kiedy obrzęk mózgu pogorszył się, walka rozpoczęła się na moje życie. W jakiście noc otworzyłem oczy i zobaczyłem kroplowiącego kapiący, ręka jest związana, ale nie mogłaby wyraźnie powiedzieć nic i znów pogrążyła się w nieświadomość. Pewnego dnia poczułem niewyobrażalny swobodę w ciele, zanim nigdy nie doświadczyłem tego uczucia i odkryłem oczy po wieloletnim nieświadomym stanie na początku lutego 1980 roku. «Wrócił do życia», Pierwsza fraza błysnęła w mojej głowie. To był tylko początek wielkiej próby twierdzy mojego ciała, ducha i wola. Na czas, nie rozpoznany zapalenie opon mózgowych skomplikował obrzęk mózgu.
Nie umarłem najprawdopodobniej z następujących powodów:
- Młody organizm i w przeszłych zajęciach jazdy, wychowanie fizyczne;
- Ogromne pragnienie życia.
I wreszcie, pomimo niedokończonego leczenia, zostałem zwolniony z szpitala i towarzyszył moich krewnych wrócił do domu. Potem miałem tylko 28 lat i 5 lat praktyki medycznej. Moja diagnoza brzmiała jako werdykt: resztkowe zjawiska infekcji meningokokowej (zapalenie opon mózgowych i meninokokcal sepsis) z podwyższonym ciśnieniem mózgu, ekstrapyramidal (uszkodzenia subkontyx substancje mózgowe z powodu substancji mózgu z powodu zapalenia mózgu) i zespołu mózgu.
Powoli wszedłem do mojego życia, ponieważ moja świadomość dostosowuje się do nowych warunków istnienia. W pełni zrozumieć około 3 miesięcy, ile powszechne i podstępne nie było stopnia szkód mózgu, ale naruszenie funkcji poznawczych i emocjonalnych. Mając okazję zastanowić się nad ich sytuacją, starałem się znaleźć siebie. Wiele rzeczy różniło się we mnie, gdy nieświadomie porównałem swoje umiejętności przed i po przeniesionym obrzęku mózgu. Wydawało się, że cały świat słodził się i stracił uczucie życia. Pomimo tego, nawet w myślach, nie doświadczyłem pragnienia poddania się i poddawał się nieuniknionym obrotowi losu.
Nie miałem trudności ze zrozumieniem mowy: Komunikowanie z ludźmi, oglądałem programy telewizyjne, mogłem przeczytać, ale znaczenie słów było czasami nieobecne. Musiałem kilka razy ponieść propozycję, aby zrozumieć znaczenie pisemnego tekstu. Podczas litery litery leżały na papierze z liniami krzywymi, a w niektórych słowach zostały utracone, więc konieczne było sprawdzenie i poprawienie tych błędów mechanicznych. Linie skoczyły przed ich oczami, szybko zmęczyłem, zbierając informacje o narkotykach powoływanych podczas organicznych zmian mózgu. Wizja i przesłuchanie nie były ranne, ale uszy złożyły, zwłaszcza gdy zmieniając pogodę, a czasami trudno było zrozumieć znaczenie dźwięków. Napisać do mnie, był problem, ponieważ szczotka miała złą rzecz. Zwykły uchwyt przypominał dziennik, który był trudny do trzymania w ręku, a czasami nie był natychmiast w stanie szybko napisać zdanie. Przed deszczem, prawa szczotka osłabia się, a prawa noga potknęła trochę. Po raz pierwszy zszedłem ulicą, która spowodowała oszołomienie z sąsiednich emerytów. Nie chciałem oglądać transferu w telewizji, jako bóle głowy «Zegarniliśmy ze umysłem» I nie wiedziałem, jak znaleźć od nich ulgę. Coś niewyobrażalnego trwało w głowie. Wziąłem książkę i próbowałem jechać wszystkiego, chociaż niewiele pomogło. Po południu nie było odpoczynku ani w nocy.… Spanie i środki przeciwbólowe nie dokonały ułatwionego stanu, wzmacniając ogólną słabość. Wydawało się, że życie straciło mi wszystko. To był bardzo ciężki test i silnie sfrustrowany duszą, powodując strach i beznadziejność, litość. «Dlaczego tak się stało i czy kiedykolwiek będę «Normalna»?», często zadawał sobie pytanie i nie mogłem znaleźć odpowiedzi na niego. Ale pewna lekkość nadziei nadal stawiał się w środku, zmuszając go do trzymania się tego życia, wśród apatii i bezsilności, aby zmienić sytuację, nie odpuszczając do całkowitej rozpaczy. Soul Choroba i ten ból nie można porównywać z bólem fizycznym! Zrozumieć, jaka jest różnica, wystarczy przetrwać go, czuć, ruszaj...
Profesjonalna pamięć nie cierpiała, ale nie mogłem natychmiast zapamiętać nazwisk wielu aktorów. Były chwile, kiedy wyłączyłem się przez kilka sekund, nie zdając sobie sprawy, że powinienem zrobić. Później, kiedy już poszedłem do pracy, byłem zmuszony spędzić Polyteph w Departamencie, a podczas historii nie mogłem zapamiętać niezbędnego słowa i przebywałem, aby znaleźć go zastępcze. Próbowałem biegać w parku, ale moja głowa była bardzo wirowa, chora, rzuciła się na imprezy, drgawki w nogach i nieznośnym bólu zrujnował czaszkę. Musiałem się zatrzymać i usiąść, a w domu spadnie na kanapie, gdzie mięśnie kontynuowały i drżenie w ciele z ciężkim poceniem się. Więc przestałem dowiedzieć się, aby nauczyć się uciekać. (Przed chorobą nie byłem trudny do prowadzenia 5-6 km w parku, który był blisko domu.) W słowie straciłem się i martwiłem się, głęboko zdając sobie sprawę z mojej bezczelnej przyszłości. Lekarze uważali mnie za człowiekiem, ale nie mogliby pomóc w niczym, ponieważ w podręcznikach na neurologii stwierdzono, że konieczne było przywrócenie leków i nie więcej.
Neurolog dziedzący był dobrą i dobrą osobą, co 10 dni przedłużył mój liść szpitalnego. Dlatego przyszedłem do niej przy recepcji z moimi spotkaniami, które czytałem z książek, a czasami sam napisałem na receptę. Ponadto, ślepa wiara w leczniczą traktowanie i wyszukiwanie innego modnego leku całkowicie usunięto mnie z innych metod leczenia. Byłem coraz bardziej uciskany przez impotencję naszego leku, w którym tak fanatycznie wierzyłem i brak wyjścia z obecnego impasu. Nastąpiło miesiące, nadchodzi kolejna prowizja, a ja wciąż deptałem na miejscu, nie czując znaczącej poprawy. Głównym problemem w sposobie przywracania mojego zdrowia polegał na braku niezbędnej wiedzy na temat kompleksowej rehabilitacji, konkretnych praktycznych zaleceń i stałej kopaniu w sobie, jako lekarz, a także duchowe doświadczenia, które przedłużyły czas ożywienia. Potrzebowałem psychologicznego wsparcia, aby pozbyć się moich kompleksów niepewności i wreszcie wierzyć, że poprawiłbym, jak same lekarze, patrząc na mnie, nie wierzyli w to. Mama poszła do pracy, a ja zatrzymałem się na jednym z moimi myślami i problemami. Samotność i niespójność spaliła mnie coraz więcej.
Wise i prawdopodobnie, w tym czasie właściwa decyzja przyszła do mnie po znanym leczeniu okulistowym z poliklinicy, gdzie byłem traktowany, dałem mi pierwszą edycję książki «Pościel do zdrowia». Nie miałem nic do stracenia i postanowiłem spróbować tej metody. Nie przestraszony przez perspektywę umierają z głodu, ponieważ książka opisana szczegółowo o niuansach i sukcesie leczenia z wieloma «nieuleczalny» Dla oficjalnej medycyny chorób. Nie było żadnych informacji o mojej chorobie, a zwłaszcza o diecie regeneracyjnej, a tylko w pracach naukowych biblioteki regionalnej znalazłem opis tej diety i kilku przykładów lekarstwa po obrzęku mózgu.
Kiedy zacząłem głodować, potem lekarz mama z 40-letnim doświadczeniem, uczestnikiem wojny, nie powiedziała mnie, chociaż bardzo się bałem, że mogę umrzeć. Ale kiedy zobaczyła pierwsze pozytywne wyniki mojego leczenia w ciągu 2 tygodni, uspokoiła się. W tym gorącym lato 1980 roku za 24-dniowy post na wodzie straciłem 16 kg, ale koordynacja ruchów została przywrócona, wątroba, a zatem, kolor twarzy, a co najważniejsze - w pełni - duża wiara pojawiła się w całości powrót do zdrowia! Naturalnie nie powiedziałem mojego uczestniczącego neuropatologa, dlaczego straciłem tak ostro, wyjaśniając, że jestem na diecie i miałem zły apetyt. (W tym czasie alternatywne metody leczenia, a nawet więcej hungering wydawało się dziko wielu lekarzom, a którzy je stosowały na siebie, uważano, że nie z tego świata).
Według wyników aplikacji, mogę powiedzieć, że wyraźny kryzys kwasowy, nie czułam głodu, pragnienie lub zawroty głowy nie przeszkadzały mi. Spędziłem dużo czasu w powietrzu, wszedłem w parku, poszedłem dużo pieszo, widziałem gotowaną wodę i wywarów róży, regularnie wyczyścił jelito i wziął kąpiel. 16. dzień jego głodu leczniczego przypadkowo wpadłem w firmę, w której ślub został obchodzony. Musiałem, bez wydawania siebie, niezauważalnie zastąp szklankę z wódką szklanką wody i umiejętnie grając do gościa. Włożyłem duży kawałek kurczaka na mój talerz i nie masz z nią kłopotów. Chcę zauważyć, że zapach żywności w tym momencie nie byłem zirytowany. Nie było pokusy do jedzenia, ponieważ mocno wiedziałem, że po takiej żywności możesz umrzeć lub w najlepszym razie uzyskać silny zatrucie.
Głód zakończony po 24 dniach, choć zaplanowano 25 dni. Zatrzymałem go wcześniej, ponieważ martwią skurcze w nogach w nocy (wynik nie jest tak dużo głodu, jak dużo tkanki mózgu jest podczas zapalenia opon mózgowych i obrzęku mózgu). Wtedy nie wiedziałem, jak im zapobiec, a przed postem nie spędziłem oczyszczania surowców. Myślę, że mam szczęście, ponieważ wątroba była «Zashlakova» Leki, więc nie powtarzaj tych samych błędów. Okres odzyskiwania był gładki na sokach (marchew, jabłko), warzywa, owoce, owsianki, bez soli, cukru i zwierząt wiewiórki.
Kontynuując walkę o jego zdrowie, zwłaszcza gdy miałem ciężko na mojej duszy, próbowałem rozpraszać przez czytanie książek. Wiele przykładów silnych duchowości, które naturalnie uzdrowiły się z takich chorób napędzanych przez moją wiarę i wolę życia, inspirujące, jak przywrócić sposoby. W książkach przeczytałem o gorących kąpielach, o wychowaniu fizycznym, jak przestać pić leki, ustanowić sen, a prawdopodobnie najważniejsze dla mnie w tym czasie - jak wzmocnić wolę i przezwyciężyć siebie! «Zadzwoniłem do losu, na pewno będę wyleczyć, a ja będę pracować tylko przez lekarza, dobrego lekarza, którego nie byłbym tego wart!», szczerze wierzył i wiele razy mentalnie powtórzył to zdanie.
Byłem złamany fizycznie, ale nie moralnie. W tym czasie nie było żadnych książek na naturalnych metodach odzyskania, ale intuicja zasugerowała, że moje wysiłki powinny zostać ukoronowane sukcesem. Przez jedenaście miesięcy pobytu na urlopie chorobowym, miałem dość czasu, aby przemyśleć moją przeszłość i szukać sposobu uzdrowienia. Aby szybko iść do pracy i wyeliminować kompleks niepewności, poszedłem na płatne kursy autotransiga. Klasy te poprawiły się nie tak mój ogólny stan, ilu przyczynił się do mojej pracy i przezwyciężenia kompleksu niższości, który opracowany po pesymistycznej prognozie lekarzy i bardzo fakt choroby - konsekwencje przeniesionego obrzęku mózgu.
Kochałem moją pracę i styczeń 1981 roku. Osadzony w pracy w szpitalu. Po pracy wróciłem do domu i zmęczony tak bardzo, że nie było fizycznych ani moralnych siły, aby zrobić coś w domu. Wegetatywne burze w ciele były wyczerpane, ale konieczne było dalsze żyć i pracować dalej. Minęły miesiące, ale dobrze się poprawiły bardzo powoli. Dla lekarzy nie poszedłem, doskonale zdając sobie sprawę, że tym mniej przeanalizowałem dobre samopoczucie, tym szybciej zdrowie wróciłoby. Moim problemem było to, że wiedziałem doskonale o wielu konsekwencjach ruszonych obrzęków mózgu i oczywiście był silnie uciskany.
W październiku 1984 r. Zostałem zatwierdzony przez głowę. Departament terapeutyczny, po którym moje zdrowie poprawiło się natychmiast o 50%, choć nie wszyscy wierzyli, że mogę sobie poradzić (miałem 32 lata). Ale nie poddawałem się i kontynuowałem wspinanie się w życiu, czasami na limicie wszystkich moich sił. Nie miałem czasu na root, a raczej prawo do root, konieczne było dalsze kształcenie moich dzieci-bliźniaków. (Mój byłego lekarza uczęszczającego i innych lekarzy z kliniki nadal byli zaskoczeni, że byłem wyleczony, pracuję jako szef Departamentu Szpitalnego, mam pierwszą kategorię na temat terapii i zdrowych dzieci. Czasami, z spotkaniem na ulicy, zapytała o moje zdrowie i sukces w pracy.) Night Duty, praca nad zużyciem, stałym stresem i obawami stopniowo przemieszczonych bólu fizycznego i psychicznego.
Poprzednie końcówki moich uczestników neurologów zachowali się zastępując stałym stresem i przepięciami. Udało mi się wdrożyć sen studenta - stać się szefem działu i wykwalifikowanego lekarza, pomimo wszystkich przeszkód! Na zawsze pamiętałem zwrot, że między zaufaniem a pewnością siebie w leczeniu ciężkiego pacjenta wszystkich filarów. Po takiej szkoleniu, każdy lekarz może musiał pokonać jego dolegliwość!
Podczas choroby przeładowałem wiele leków, a mój kolor twarzy sam o tym powiedział. Pewnego dnia zdecydowanie zdecydowałem, że nie piszę już jednej pigułki, w przeciwnym razie zarabiam marskość wątroby. Aby zakończyć stosowanie leków. Martwi się skurcze w nogach, drżąc w ciele, znam i poszedłem do pracy. W ten sposób odtruziłem moją wątrobę, a wieczność odmówiła otrzymania żadnych leków, całkowicie odrestaurowany sen, codziennie poprawiając zdrowie i radość nowego życia.
W 1986 roku. Nauczyłem się biec ponownie, począwszy od 15 minutowy bieg i przyniósł trochę przerw na prawie 1 godzinę. To nie było łatwe. Garnek czuł się ze mną ze strumieniem, ale uparcie przedłużyłem dzień wcześniej i wydłużył moją odległość, którą pobiegłem do mojej choroby. Właśnie zatrzymałem się, gdy serce było bardzo walenie, a puls był 120-140 na minutę, kilka minut poszedł z krokiem i ponownie kontynuował bieg. Trwało więc przez kilka miesięcy, martwi się drganie i dokręcanie mięśni w kawiorze, ale ja z fanatyczną wytrwałością kontynuowała moje treningi. Zrobiłem dużo na poprzeczce, bary, skoczył, wyszkolił równowagę na kłodzie na placu zabaw w pobliżu szkoły. Władza mięśniowa w dłoni i pamięci odzyskana, bóle głowy stopniowo zniknęły.
Badając naturalne metody leczenia, zdałem sobie sprawę, że wpływ na poziom duchowy, świadomość osoby często odgrywa decydującą rolę w odzyskaniu. Najważniejsze, aby wierzyć w siebie i dokładnie podążaj za planowanym sposobem przywracania zdrowia, nawet jeśli władze znajdą wątpliwości co do prognozy choroby i na pewno pokonasz chorobę. Stwórz sam trudności i, co najważniejsze, przezwyciężyć je, licząc tylko na siłę.
W takim przypadku świadomość jego bezradności i nędzy pozwoliła mi zmobilizować wszystkie swoje wewnętrzne zasoby zgodnie z podstawowymi przepisami metodami terapii naturalnej, a wpływ na poziom fizyczny odegrał już wtórną rolę w procesie leczenia. Mój «Przeżycie modlitwy» była cierpliwość i wdzięczność, nadzieja i wola życia.
Diagnoza nie jest zdaniem, zarządzaj swoim przeznaczeniem i zdrowiu. Przede wszystkim musisz wiedzieć, że każda diagnoza jest tylko subiektywną opinią lekarza. Moja osobista historia jest specyficzną odpowiedzią na wątpliwą prognozę uczęszczania do lekarzy, którzy uratowali mnie przed śmiercią, ale praktycznie nic nie może mi pomóc w szybszym powrocie. Udało mi się pokonać to ogromną cenę do końca nieuleczalnej choroby. I nie rozpaczajcie w twojej prostej sytuacji. Wychodząc ze szpitala, po obrzęku mózgu, wielu pacjentów obniżonych rąk, ponieważ boją się rozpoznania choroby (przeniesiona wroga mózgu, oznacza to już wadliwe i nie może żyć pełnego życia). Tymczasem istnieją co najmniej dwa wyjścia: łatwe - poczekaj na rękę i bardziej skomplikowanej - aby wykorzystać szansę, aby nauczyć się od niego, aby żyć, bez względu na wszystko, bądź szczęśliwy i poprawiając jakość twojego życia.
