«Choroba legionnae» lub legionl płuc - choroba jest dość surowa i może kończyć się śmiertelnym. Leczenie tej choroby w naszych czasach jest dość skuteczny, ale diagnoza, niestety, przedstawia pewne trudności.
Treść
Ostatnio wystąpiły znaczne zmiany w strukturze chorób oskrzełowych. Tak więc, klasyczna płuc płucna występuje w mniej niż połowa przypadków, ale tak zwana jest coraz bardziej zaznaczona «Nietypowa zapalenie płuc», Patogeny to mykoplazma, Chlamydia i Legionell. Te szkodliwe bakterie są zdolne do długotrwałego aktywności w komórkach nabłonka dróg oddechowych, przyczyniając się do przedłużającego się i nawracającego (powtarzającego się) przepływu procesu zapalnego w płucach. Ponadto, kemping wewnątrzkomórkowy, te mikroorganizmy są w większości przypadków niewrażliwe na tradycyjną terapię antybiotyczną.Niestety, rozpoznawanie tych chorób w ostrym okresie jest dość trudny. Pierwszym krokiem w tym kierunku jest zróżnicowanie (różnica) zapalenia zapalenia płuc przy typowych i nietypowych (do której należy legionelularny pneumonia). Ważne jest, aby wiedzieć, że klasyczne objawy typowej zapalenia płuc to: ostro rozwinięta gorączka z dreszczeniami, bólem z boku i kaszel z mokrym. W przypadku badań krwi są charakterystyczne dla: leukocytozy z wyświetlaczami neutropylowymi i formulem leukocytycznym przesunięciem do lewego, przyspieszonego ESO (szybkość sedymentacji erytrocytów). Diagnozę potwierdza X-ray, gdy wykryto zmiany naciekania w płucach. Nietypowa zapalenie płuc (w szczególności i «Choroba legionnae»), przeciwnie, częściej zaczyna się od kataru, potrząsającego, bólu mięśni i ogólnej słabości na tle reakcji temperatury umiarkowanej i przypomina zimno. Jednocześnie wyniki badań inspekcyjnych i laboratoryjnych są bardzo mało informacyjne, podczas gdy zmiany radiograficzne są wyrażone i trwałe trwałe.
Czynnik przyczynowy choroby - ligionella pneumophila jest otwarta w 1976 roku., Po w Filadelfii na Kongresie Legionnaires (weterani, którzy walczyli w Indochite) od 221 uczestników spadły chorych 220, a w 30 przypadkach wynik był śmiertelny. W latach 90. epidemia «Choroby Legionnaires» zostały również naprawione w krajach Gruzji i bałtyckich. Zachorowalność «Choroba legionnae» waha się od 1,5% do 15% wszystkich przypadków płuc. Wrażliwość na infekcję ponad 70%. Wszyscy chorych, ale częściej starych mężczyzn i dzieci.
Legionella jest różdżką gram-negatywną do 3 μm, posiadającą flagę. Miejscem naturalnego siedliska bakterii jest świeża woda, ludzkie ciało jest dla czynnika przyczynowego leionellez biologicznego impasu. Ten ostatni zakwestionował możliwość bezpośredniej transmisji zakażenia od człowieka do osoby. Wyraź "Ścieżki transferowe" - głównie wdychane, sezonowość - lato-jesień. Częstotliwość jest związana z sekretnym systemami wodnymi. Wybuchy grupowe są możliwe, gdy zakwaterowanie w pobliżu otwartych zbiorników, wizyt w basenach, kontakt z klimatyzacją, nawilżaczami powietrznymi, wymuszonymi systemami wentylacji (metro, stacje kolejowe, lotniska, domy towarowe itp.). Tak więc Legionellez jest chorobą dużych miast krajów uprzemysłowionych.
Czas trwania okresu inkubacji wynosi od kilku godzin do 11 dni. Choroba zaczyna się ostro, od pierwszych dni istnieje niezmotywowana osłabienia, utrata apetytu, uporczywy ból głowy, jest możliwą biegunką, podczas gdy objawy dróg oddechowych, z reguły nie występują. Po krótkim okresie zapowiedzianej choroby, dreszcze pojawiają się ze wzrostem temperatury ciała, suchy bolesny kaszel i duszność oddechu. Część chorych skarży się krwią, bólu stawów i mięśni. W ciężkich przypadkach zaburzenia psychonurologiczne są na czołówce: hamowanie, dezorientacja, nonsens, halucynacje, naruszenie świadomości. Podczas badania określa się względna bradykardia, często - zapaleniem chłoniaków. Pomimo elastyczności objawów, z radiografią stwierdzono masywne infiltraty (akumulacja tkanek korpusu elementów komórkowych z mieszanką krwi i limfaty), której cechą jest słabe ograniczenia, «Plama» Kontur. Często wykrywa wysięk opłucnowy (akumulacja płynu w jamie opłucnej), możliwe jest postępowanie procesu zapalnego z uszkodzeniem drugiego płuca. W analizie krwi, umiarkowana leukocytoza z neutrofilezy i limfokeną jest wyraźnie widoczna, znacznie przyspieszona ESO (szybkość sedymentacji erytrocytów). B Analiza moczu wydaje się białka i krwinki czerwone. W przypadku biochemicznych badań krwi charakteryzują się hiponatremią (zmniejszone stężenie jonów sodu), hiperbilirubinemia (podwyższona formacja biilirubiny), ulepszona aktywność enzymu - fosfataza alkaliczna i aminotransferaza.
Zdefiniuj nietypową zapalenie płuc nie jest łatwe, a Legionelle nie jest wyjątkiem. Bakteriologiczne wyładowanie czynnika przyczynowego choroby burchliwości pracochłonnej i wymaga specjalnych środowisk, a wrażliwość metody jest niska. Serologicznie (metoda diagnostyczna oparta na reakcji antygenu – Przeciwciało) Możesz zdiagnozować przeniesioną infekcję legionellską tylko przez wzrost miana przeciwciała. Najbardziej informacyjną w naszym przypadku jest identyfikacja antygenu L. Metoda pneumophila immunofermental analizy, wrażliwa na 80%, a specyficzność - 94%. Jednak po 4-6 dniach po rozpoczęciu terapii antybiotykowej definicja antygenu staje się niemożliwa.
Pomimo trudności w diagnozie nietypowych płuc (w tym legionll), ich terapia jest dość skuteczna. Używaj antybiotyków łatwo przenikających przez ścianę komórkową i tworząc wysokie stężenia wewnątrzkomórkowe, które mogą stłumić żywotną aktywność patogenów nietypowych płuc, w tym legionll. Są to leki grup makrolidów (erytromycyna, spiamycyna, klarytromycyna, azytromycyna itp.), tetracykliny (doksycyklina), fluorochinolony (ciprofloksacina, offloksacyna) i rifampicyna. Makrolidy są uważane za wybrane, które są bezpieczne w leczeniu kobiet, kobiet w ciąży i karmiących w porównaniu z tetracylami i fluorochinolonami.
W przypadku ciężkiego przepływu infekcji makrolidowej, podawano dożylnie w dawkach wysokich (erytromycyna do 4 g / dzień), a następnie przejść do podawania doustnego (w postaci tabletek). Z nie-ciężkim kursem antybiotyki są przepisywane natychmiast w dawkach średniej terapeutycznych: Erytromycyna w 250-500 mg - 4 razy / dzień (Clarithromomycyna 250 mg 2 razy / dzień). Połączona terapia Leleonellular pneumonia erytromycyna w połączeniu z rifampicin. Czas trwania antybiotyków - 2 tygodnie, ponieważ z krótszym ryzykiem nawrotu (powtórzenie) infekcji. Krótki kurs może być przepisany tylko azytromycyną, co wiąże się z zdolnością leku do kumulowania (gromadzenia) w organizmie i mają powtarzający się efekt terapeutyczny.
Nie musisz zapominać o tym legionell lub «Choroba legionnae» charakteryzuje się wyraźnym zatruciem z uszkodzeniem płuc, układ nerwowy, przewód pokarmowy. Prognoza choroby jest wystarczająco poważna, diagnoza jest złożona. Jednak podejrzanie płuc Leionell można skoncentrować się na «Atypizm» (nie boli) choroba. Pomoc w diagnostyce może również starannie zebrać informacje o pacjencie i jego chorobach w przeszłości. Instalacja w nietypowym przepływie płuc, t.MI. Diagnozowanie Leionellez - wynika z opóźnienia, aby przypisać odpowiednią terapię antybiotyczną. Kontrolowanie skuteczności leczenia ważne jest, aby wiedzieć, że odzyskanie w Legionll Pneumonia jest znacząco przed procesem normalizacji obrazu radiograficznego, ten ostatni może być opóźniony przez kilka tygodni, a nawet miesięcy.
