Przewlekłego autoimmunologicznego zapalenia tarczyniczego spowodowane spowodowanie tworzenia się przeciwciał w organizmie własnej tarczycy. W większości przypadków choroba występuje w młodym wieku u osób o dziedzicznej predyspozycji. Objawy kliniczne autoimmunologicznego zapalenia tarczycy są zróżnicowane i zależne od etapu choroby.
Treść
Przyczyny przewlekłego autoimmunologicznego zapalenia tarczyniczego
Przewlekły autoimmunologiczny zapalenie tarczyniczej lub tarczycy limfatyczny jest chorobą zapalną dławika tarczycy przyrody autoimmunologicznej, gdy przeciwciała i limfocyty szkodliwe komórki są utworzone w ludzkim ciele. (Zwykle przeciwciało w organizmie człowieka jest produkowane tylko na substancji obcych).
Najczęściej, autoimmunologiczny zapalenie tyrotania występuje u pacjentów od 40 do 50 lat, a u kobiet dziesięć razy częściej niż u mężczyzn. Jest to najczęstsza choroba zapalna gruczołu tarczycy. Niedawno thyroid autoimmunologiczny cierpi więcej niż więcej pacjentów młodego wieku i dzieci.
Uważa się, że autoimmunologicznie limfomatyczny zapalenie tarczycy ma dziedziczną naturę. Krewni pacjentów z haferem tiaredytu są często cukrzycą cukru, różnymi chorobami tarczycy. Ale w celu wdrożenia Heredacyjnie potrzebne są dodatkowe niekorzystne czynniki zewnętrzne. Są to choroby wirusowe dróg oddechowych, przewlekłe ogniska infekcji w migdałach palatynowych, zatoki nosa dotknięte przez próchnicę zębów.
Promuje rozwój autoimmunologicznych tarczycy długi niekontrolowany odbiór leków zawierających jod, wpływ promieniowania promieniowania. Zgodnie z działaniem czynnika prowokującego w organizmie, klony limfocytów są aktywowane, które rozpoczynają reakcję tworzenia przeciwciał do własnych komórek. Wynikiem tego procesu jest uszkodzenie komórek tarczycy (tyrocyty). Zawartość pęcherzyków spada z uszkodzonych komórek tarczycy do krwi: hormony, zniszczone części komórek organelli wewnętrznych, co z kolei przyczyniają się do dalszej powstawania przeciwciał do komórek tarczycy. Proces nabywa cykliczny charakter.
Podstawowe objawy choroby
Przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczyniczej bardzo często płynie bez żadnych manifestacji klinicznych. Wczesne znaki obejmują nieprzyjemne odczucia w dziedzinie tarczycy, uczucie śpiączki w gardle podczas połknięcia, uczucie presji w gardle. Czasami w dziedzinie gruczołu tarczycy, głównie podczas przeładunku dławika tarczycy. Niektórzy pacjenci mogą narzekać na słabość, ból stawów.
Jeśli pacjent wydaje się nadczynność tarczycy (ze względu na wysoką emisję hormonów do krwi podczas uszkodzenia komórek tarczycy), pojawiają się następujące skargi:
- Ręczne potrząsacze
- Częstotliwość tętna
- wyzysk
- Zwiększyć ciśnienie tętnicze
Częściej stan nadczynności tarczycy powstaje na początku choroby. Następnie, funkcja gruczołu tarczycy może być normalna lub kilku zmniejszona (hipotioza). Niedoczynność tarczycy występuje zwykle po 5-15 lat od początku choroby, a stopień spada na niekorzystnych warunkach. Dzięki ostrym chorobom wirusowym dróg oddechowych, w przeciążeniu psychicznym i fizycznym, zaostrzenie różnych chorób przewlekłych.
W zależności od obrazu klinicznego i wielkości gruczołu tarczycy, przewlekły autoimmunologiczny zapalenie tarczycy jest podzielone na formularze:
- Artroficzna forma
- Hypertroficzna forma
W artroficznej formie zwiększenia tarczycy nie ma. Znajduje się u większości pacjentów, ale częściej w starym wieku i u młodych pacjentów poddanych promieniowaniu radioaktywnym. Zwykle ten formularz jest klinicznie towarzyszy zmniejszenie funkcji dławika tarczycy (hipototioza).
Podrostowa postać autoimmunologicznej tarczycy zawsze towarzyszy wzrost gruczołu tarczycy. Dławik tarczycy można równomiernie wzrosła w całym objętości (rozproszona forma przerostowa) lub obecność węzłów (formularz węzła). Być może kombinacja form rozproszonych i węzłowych. Podrostowa postać autoimmunologicznej tarczycy może towarzyszyć tyreotoksykoza na początku choroby, ale częściej funkcja tarczycy jest normalna lub zmniejszona.
