Po raz pierwszy cechy choroby u naszych mniejszych braci opisanych. Bernard w 1852 r. I specyfika przebiegu choroby u ludzi badanych F. Gorner w 1869 roku. W tym względzie niektóre źródła medyczne mówią o dolegliwości, wzywając go inaczej jako zespół Bernard-Gorn.
Przyczyny rozwoju syndromu
Lekarze z zaufaniem Zadzwoń do wielu czynników, które są warunkiem pojawienia się zaburzeń w surowym systemie komórek nerwowych i impulsów, które są wysyłane w całym ciele. Powody tych dość dużo - Mpovtsov proponuje zapoznanie się z głównymi:
- Ściskanie lub uszkodzenie klatki piersiowej i / lub łańcuchów szyjkowych sympatycznego układu nerwowego. Znaki choroby najczęściej pojawiają się na boku, gdzie porażka.
- Zniszczenie struktur mózgu na poziomie komórkowym, której przyczyną była porażka rdzenia nerwu sub-mów.
- Grupa bół głowy. Zaburzenie wyraża się przez najsilniejsze bóle głowy, które naświetlają na ścianach skrzynki czaszkowej. Zdarzyło się, że ludzie zakończyli życie samobójstwa, tylko po to, by pozbyć się siebie cierpienia.
- Uraz spowodowany silnym uszkodzeniem podstawy szyi.
- Uraz w wyniku interwencji operacyjnej.
- Różne guzy (w szczególności nowotwór Pantos).
- Areurysm Aorti. Duży odsetek zespołu rogu występuje na tle tej patologii.
- Zapalenie w środku ucha.
- Guz, lokalizacja lokalizacji stała się gruczołem tarczycy.
- Nietrafiający tętniakiem.
- Zaburzenia autoimmunologiczne (na przykład stwardnienie).
- Napięcie pokryte nerwem w kształcie gwiazdy ze względu na obecność dodatkowego żebra szyjnego.
- Blokuade ośrodków nerwowych.
- Dziedziczna patologia, która prowokuje rozwój guzów w całym ciele - neurofibromatoza pierwszego typu.
- Surowicze zapalenie opon mózgowych.
Klasyfikacja choroby
Wizualne badanie pacjenta z podejrzeniem zespołu Gornera otwiera listę metod diagnostycznych, z którymi choroba określa chorobę. Aby skompilować szczegółową historię medyczną, lekarze przestrzegają następującego schematu działania:
- Instalowanie roztworu z grupy M-cholinoblocators. Z pomocą leku określa zdolność ucznia do rozszerzenia i wąskiego. Rozwiązanie stymuluje uczniów do ekspansji. Jeśli brakuje oczekiwanej odpowiedzi, oznacza to, że oko jest najprawdopodobniej uderzone przez zespół Hornera lub każdą inną patologię. W każdym przypadku badanie diagnostyczne nie kończy się.
- Ustawianie czasu opóźnienia reakcji. Jak już zauważono, uczeń jest pozbawiony zdolności do reagowania w odpowiednim czasie w odpowiednim czasie. Znając tymczasowe ramy adaptacji naturalnej, lekarze mogą porównać je w tempie odpowiedzi oczu pacjenta.
- Prowadzenie tomografii rezonansu magnetycznego. Korzystanie z MRI diagnostyka ustala, czy tworzenie (na przykład, nowotwór) istnieje, co mogło sprowokować rozwój zespołu Gornera.
Leczenie choroby
Pomimo wielu niezbędnych wad kosmetycznych, zespół Gorner można uznać za dość nieszkodliwą chorobę. To prawda, że to stwierdzenie jest sprawiedliwe tylko w przypadku, gdy patologia jest ideotką ideą, która pojawiła się sama. W pozostałych przypadkach, dość pewne i wystarczająco poważne zaburzenia ciężkie mogą być ukryte na zewnętrzny obraz kliniczny zespołu.
Aby poprawić stan pacjenta, nowoczesna medycyna korzysta z następujących metod:
- Neurostymulacja. Do pewnych mięśni lub całych obszarach osoby, w których obszarze zlokalizowane są skutki patologii, elektrody są stałe, a dotknięte tkaniny są stymulowane przez krótkie impulsy elektryczne. W wyniku tej procedury poprawia się krążenie krwi, istnieje kompletna lub częściowa przywrócenie funkcji oczu i twarzy.
- Operacja plastyczna. Scalpel chirurgiczny, z którym skorygowane są wady zewnętrzne, są czasami jedynym rozwiązaniem problemu (pod warunkiem, czy jakość widzenia nie jest zmniejszona).
- Kurs leczenia medycznego. Istotna aktywność uszkodzonych tkanin twarzy jest stymulowana przez specjalne preparaty. Wybór leków odbywa się w ściśle indywidualnym porządku.
- Kineseoterapia - terapeutyczna wysiłek fizyczny. Metodologia opiera się na wpływu na wrażliwość i funkcjonalność dotkniętych obszarów za pomocą bezpośredniego kontaktu dotykowego - masaż.
- Leczenie choroby podstawowej, na podstawie której powstała choroba współczulnego układu nerwowego.
Zapobieganie patologii
Zespół Gorner jest godna uwagi na fakt, że nie ma określonych środków leczenia i zapobiegania, ponieważ można go wygenerować przez inne choroby - liczne naruszenia systemowe, które same wymagają szczególnej uwagi specjalistów. Okazuje się, że potrzeba zdiagnozowania tego zespołu jest wykrycie i potwierdzić poważniejszą chorobę, co może zagrozić życiu pacjenta. Jednocześnie zespół Gorner nie można nazwać zwykłą patologią: państwo jest nieodłączne w szczególnych objawach, co wymaga pewnych środków do diagnozy i leczenia.
Ważne jest, aby dbać o pacjenta, że nie można przewidzieć i zapobiec rozwojowi patologii. Co osoba może podjąć w imię własnego zdrowia? Odpowiedź jest prosta: gdy pojawiają się podejrzane i niepokojące metamorfozy, które są odzwierciedlone w wyglądzie, musisz natychmiast odwołać się do specjalistów. Pamiętaj, że w większości przypadków zespół Horner odgrywa rolę Shirma, która ukrywa poważniejsze choroby.
